حوضه آبریز مرزی شرق

حوضه آبریز مرزی شرق یکی از حوضه‌های باز ایران است که در تقسیم‌بندی حوضه‌های آبریز ایران، حوضهٔ اصلی به شمار می‌رود. مساحت این حوضه، ۱۰۳٬۱۶۹ کیلومتر مربع است[1] و در نوار مرزی شرق ایران، از کوه‌های جام در خراسان رضوی تا کوه‌های بم‌پشت و حامنت در سیستان و بلوچستان امتداد می‌یابد. حوضه آبریز مرزی شرق به ۳ زیرحوضه تقسیم شده‌است.

حوضه آبریز مرزی شرق

جغرافیا

حوضهٔ مرزی شرق در نوار مرزی شرق ایران گسترده شده‌است و بخش‌هایی از استان‌های خراسان رضوی، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان را دربرمی‌گیرد. این حوضه، از چند چالهٔ بستهٔ مجزا تشکیل شده‌است. شمالی‌ترین چاله، نمکزار خواف است که رود کال شور قائن مهم‌ترین رود منتهی به آن است. پایین‌تر از آن، دق پترگان در نزدیکی حاجی‌آباد در مرز ایران و افغانستان قرار دارد و در جنوب آن، دق تندی قرار گرفته‌است.

در میانهٔ حوضه، هامون هیرمند به ارتفاع ۴۶۰ متر از سطح دریا در نزدیکی زابل قرار دارد و بزرگترین دریاچهٔ آب شیرین فلات مرکزی ایران است. اصلی‌ترین رود تغذیه‌کنندهٔ آن، هیرمند است که بخش عمدهٔ آن در خاک افغانستان جریان دارد. در زمان پرآبی، هامون هیرمند به هامون صابری (در مرز ایران و افغانستان) و هامون پوزک (در خاک افغانستان) متصل می‌شود و آب اضافی آن، از طریق رود شیله به شوره‌زار گودزره در افغانستان که پایین‌ترین بخش حوضه است، منتقل می‌شود.

هامون مشکیل، دیگر چالهٔ مهم حوضه مرزی شرق است که در خاک افغانستان قرار دارد و رودهای ناحیهٔ مرکزی سیستان و بلوچستان را زهکشی می‌کند.[2]

کوه‌های کم‌ارتفاع در شمال، غرب و جنوب این حوضه، آن را از حوضه‌های مجاور جدا می‌کند.

زیرحوضه‌ها

برپایهٔ دستور العمل تقسیم‌بندی حوضه‌های ایران، حوضهٔ آبریز مرزی شرق به زیرحوضه‌های زیر تقسیم می‌شود:[3]

کدنام زیرحوضهمساحت
کیلومتر مربع		تعداد
زیرحوضه‌ها		منبع فهرست
۵۱پترگان–خواف۳۲٬۹۸۰۳[4]
۵۲هامون هیرمند۳۳٬۷۳۱۹[5]
۵۳هامون مشکیل۳۶٬۴۵۸۲[6]

پانویس
  1. دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۴.
  2. افشین، یدالله (۱۳۷۳). رودهای ایران. ۱. وزارت نیرو - مهندسین مشاور جاماب. صص. ۵۴۵–۵۴۹.
  3. دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۶.
  4. دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۵۹–۱۶۰.
  5. دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۶۳.
  6. دفتر استانداردها و معیارهای فنی، دستورالعمل تقسیم‌بندی، ۱۶۵.

منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.