دینگ میشانی
دینَگ (پارسی میانه: Dēnag) یک بانبشن (شهبانو) ساسانی در سده سوم میلادی و همسر شاپور میشانشاه بود. شاپور حکمران میشان بود و پس از مرگش دینگ جانشین او شد. از دینگ به نام میشان بانبشن («شهبانوی میشان») یاد شدهاست.[1]
دینگ | |
---|---|
میشان بانبشن («شهبانوی میشان») | |
همسر(ان) | شاپور میشانشاه |
فرزند(ان) |
|
خاندان | خاندان ساسان |
دین و مذهب | مزدیسنا |
زندگی
دینگ با دومین فرزند شاپور یکم، شاهنشاه ساسانی، به نام شاپور میشانشاه ازدواج کرد. شاپور در یک زمان نامشخص، از طرف پدرش به عنوان حکمران میشان گماشته شد و مدتی بعد، او به همسر خود لقب افتخاری دستگرد-شاپور را داد. وی در سال ۲۶۰ درگذشت و احتمالاً دینگ پس از او حکمران میشان شد.
فرزندان
شاپور میشانشاه از دینگ دارای فرزندان بسیاری شد که امروزه هفت تن از آنها ،هرمز، هرمزک، اودابخت، بهرام، شاپور، پیروز و شاپوردختک، شناخته شدهاند. هرمز در حدود سال ۲۸۱، شورشی را در سکستان و نواحی اطرافش علیه بهرام دوم آغاز کرد و توسط ساکنان شرق ایران، از جمله گیلان، مورد حمایت واقع شد. شورش هرمز در نهایت در سال ۲۸۳ سرکوب و کمی بعد او به دستور بهرام دوم اعدام شد. شاپوردختک، دیگر فرزند او، به ازدواج شاهنشاه بهرام دوم درآمد و عنوان بانبشنان بانبشن به معنای «شهبانوی شهبانوان» را دریافت کرد.[2]
پانویس
- Sundermann 1988, pp. ۶۷۸–۶۷۹.
- Brosius 2000.
منابع
- Sundermann, W. (1988). "BĀNBIŠN". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 7. London et al. pp. 678–679.
- Frye, Richard Nelson (1984). The History of Ancient Iran. C.H.Beck. pp. 1–411. ISBN 978-3-406-09397-5.
- Shahbazi, A. Sh. (1988). "BAHRĀM (2)". Encyclopaedia Iranica, Vol. III, Fasc. 5. pp. 514–522.
- Gignoux, Philippe (1994). "DĒNAG". Encyclopaedia Iranica, Vol. VII, Fasc. 3. p. 282.
- Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3.
- Brosius, Maria (2000). "WOMEN i. In Pre-Islamic Persia". Encyclopaedia Iranica, Vol. London et al.
پیشین: شاپور میشانشاه |
فرماندار میشان ۲۶۰-??? |
پسین: ناشناخته |