سفر پیدایش

سِفر پیدایش (سِفر در عبری به‌معنی کتاب بزرگ) یا برشیت (به عبری: בראשית)، نخستین بخش از کتاب مقدس عبری مشتمل بر پنجاه فصل و نخستین کتاب از «اسفار پنجگانه» یا تورات است.[1] در این کتاب روایت آفرینش عالم هستی توسط خداوند و برخی از معروفترین داستان‌های عهد عتیق، همچون آدم و حوا، هابیل و قابیل، کشتی نوح، برج بابل، یوسف و شه‌پدران[2] گفته شده‌است. در پیدایش آمده‌است که چگونه خدا گیتی را از هیچ می‌آفریند[3] هر چند دیدگاهی که خدا گیتی را از هیچ آفرید، امروزه از اصول مرکزی در هر سه دینِ یهودیت، مسیحیت و اسلام است اما در کتاب پیدایش و نه در تمام کتاب مقدس عبری به‌طور مستقیم به موضوعِ آفرینش از هیچ اشاره‌ای نشده‌است.[4]

آدم و حوا، اثری از تیتیان
تورات | کتب انبیاء | کتوبیم
اسفار تورات
پیدایش
خروج
لاویان
اعداد
تثنیه

در این کتاب همچنین روایت می‌شود که خدا چگونه انسان را می‌آفریند و او را در محیطی کامل و زیبا قرار می‌دهد، چگونه «گناه» وارد جهان می‌شود و سرانجام چگونه خدا برای نجات انسانِی که از نظر خدا گناهکار است چاره‌ای می‌اندیشد. مطالبی که در این کتاب آمده عبارت اند از آغاز تاریخ بشر، آغاز هنر و صنایع دستی، چگونگی پیدایش زبانها و قوم‌های گوناگون. از فصل دوازده به بعد، مسیر کتاب متوجه قوم اسرائیل، رابطهٔ این قوم و خداوند، مفهوم قومِ برگزیده و همچنین سرزمین موعود می‌شود. از اینجا به بعد داستان زندگی ابراهیم، اسحاق، یعقوب و پسرانش در کتاب ثبت شده که در پایان با شرح زندگی یوسف در مصر پایان می‌پذیرد.[5][6]

هرچند نویسندهٔ سفر پیدایش (همچون سفر خروج، سفر لاویان، سفر اعداد و بخش بزرگی از سفر تثنیه) را موسی دانسته‌اند، اما در نوشتارهای دانشگاهی نوین این کتاب را به سده‌های پنجم و ششم پیش‌از میلاد مسیح نسبت می‌دهند.[7][8]

ساختار

پیدایش به نظر می‌رسد در اطراف عبارت تکرار شده الله تلئوتو (elleh toledot)، به معنای "این نسل‌ها هستند" باشد؛ با اولین استفاده از عبارت به "نسل (آفرینش)های بهشت و زمین" و افراد باقی مانده (نوح، "پسران نوح" "، سم، و … تا یعقوب).[9] با این حال آنچه نویسندگان اصلی قصد داشتند، روشن نیست و بیشتر مفسران مدرن آن را بر اساس موضوع به دو قسمت تقسیم می‌کنند؛ یک تاریخ اولیه (فصل‌های ۱–۱۱) و یک تاریخ «پدرسالار» (فصل‌های ۱۲–۵۰).[10][note 1]

چکیده

خداوند در شش روز هستی را آفرید و در روز هفتم به استراحت پرداخت. سپس آدم و حوا و حیوانات را خلق نمود و در باغ عدن سکونت داد اما به آن‌ها دستور داد که از میوه درخت ممنوعه نباید بخورند. مار آن‌ها را فریب داد و از میوه خوردند؛ پس به فرمان خداوند، بر روزی زمین هبوط کردند. در زمین، حوا هابیل و قائن را زایید اما قائن که در اسلام قابیل نام دارد هابیل را کشت و حوا برای جایگزینی وی شیث را زایید. از این پس نوع بشر بر روی زمین بسیار شد و دنیا را پر از گناه بشری و نفیلیم نمودند و خداوند برای پاک نمودن زمین از نوح که اینک پیامبر بود، خواست تا کشتی سازد و بندگان خداپرست را بر آن قرار دهد و در همین هنگام سیلاب بزرگ واقع شد تا دنیا را از گناهکاران پاک نماید. اما پس از این واقعه نیز نوع بشر دست از گناه برنداشت و بدین سبب خداوند پس از ماجرای برج بابل، انسان‌ها را بر روی زمین پراکنده ساخت و در زبان آن‌ها تفاوت نهاد تا نتوانند به راحتی با هم سخن گفته و در کنار هم زندگی کنند. سپس به ابراهیم دستور داد تا از میان‌رودان به کنعان مهاجرت کند و در آنجا با ابراهیم پیمان بست که خاندان وی را همچون ستارگان آسمان بیشمار کند و برای نشانه‌ای از این پیمان، تمامی فرزندان ذکور ابراهیم ختنه شوند. سپس خداوند لوط را از عذابی که برای قومش در نظر گرفته‌بود، می‌رهاند. در پایان داستان یعقوب و فروش فرزند دلبندش یوسف به بردگی در سرزمین فرعون و آرزوی وی برای رفتن از مصر روایت می‌شود.

جستارهای وابسته

توضیحات

  1. The Weekly Torah portions, Parashot, divide the book into 12 readings.

منابع

  1. Hamilton (۱۹۹۰), ص. ۱
  2. Bandstra (2004), pp. 28–29
  3. Moore, John A. (24 Jan 2002), From Genesis to Genetics: The Case of Evolution and Creationism, University of California Press, pp. 28–29, ISBN 978-0-520-93078-0
    * Moore cites page 51 of اورلینسکی's Notes on the New Translation of the Torah. Jewish Publication Society. 1969. Google snapshot
  4. Nebe, Gottfried (2002), Creation in Paul's Theology. In Hoffman, Yair; Reventlow, Henning Graf. "Creation in Jewish and Christian tradition", A&C Black, p. 119
  5. Van Seters (1998), p.5
  6. Davies (1998), ص. ۳۷
  7. Van Seters (1998), ص. ۵
  8. Davies (1998), p.37
  9. Hamilton (1990), p. 2
  10. Whybray (1997), p. 41
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.