سیترات سینتاز

سیترات سینتاز (انگلیسی: Citrate synthase‎) یک آنزیم است که تقریباً در تمامی سلول‌های زنده جانداران وجود دارد و آنزیم کنش‌آرا و پیشگام در نخستین مرحله از چرخه اسید سیتریک (چرخهٔ کربس) است.[1] این آنزیم در ماتریکس میتوکندری سلول‌های یوکاریوت جای دارد، اما توسط دی‌ان‌ای هسته‌ای (و نه دی‌ان‌ای میتوکندریایی) کُدگذاری می‌شود و در ریبوزوم‌های سیتوپلاسم ساخته شده و به درون ماتریکس میتوکندری منتقل می‌شود.

Citrate synthase
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرcitrate synthasemitochondrialcitrate (Si)-synthaseCS
شناسه‌های بیرونیGeneCards:
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez

n/a

n/a

آنسامبل

n/a

n/a

یونی‌پروت

n/a

n/a

RefSeq (mRNA)

n/a

n/a

RefSeq (پروتئین)

n/a

n/a

موقعیت (UCSC)n/an/a
جستجوی PubMedn/an/a
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش Human
سیترات (سی)-سینتاز
شناساگرها
شمارهٔ ای‌سی2.3.3.1
شمارهٔ سی‌ای‌اس9027-96-7
پایگاه‌های داده
اینتنزنمایش اینتنز
برندامدخل برندا
اکسپسینمایش NiceZyme
کی‌ای‌جی‌جیمدخل کی‌ای‌جی‌جی
متاسایکگذرگاه سوخت‌وساز
پریامنمایه
ساختارهای پی‌دی‌بیRCSB PDB PDBe پی‌دی‌بی‌سام
هستی‌شناسی ژنAmiGO / QuickGO
جایگاه فعال آنزیم (شکل بازشدهٔ آنزیم)
جایگاه فعال آنزیم (شکل درهم تنیدهٔ آنزیم)

از سیترات سینتاز به‌عنوان یک آنزیم نشانگر کیفی برای حضور میتوکندری سالم استفاده می‌شود. بیشینهٔ فعالیت این آنزیم نشان‌دهندهٔ محتوای میتوکندریایی ماهیچه‌های اسکلتی است.[2] گرچه بیشینهٔ فعالیت بدن را می‌توان به تمرینات استقامتی یا تمرین‌های بدنی تناوبی تنشی[2] افزایش داد، اما مورد دوم اثر بیشتری در افزایش فعالیت بدنی دارد.[3]

این آنزیم واکنش تراکمی یک ریشهٔ استات دو کربنه را از مادهٔ استیل-کوآ به‌علاوهٔ یک اگزالو استات چهار کربنه و تبدیل آنها به سیتریک اسید شش کربنه را کاتالیز می‌کند.[1]

اُگزالو استات پس از تکمیل هر دور از چرخهٔ کربس مجدداً ساخته می‌شود. این ماده نخستین سوبسترایی است که به سیترات سینتاز متصل می‌شود و سبب تغییر شکل فضایی آن شده تا محلی برای اتصال استیل-کوآ ایجاد کند.

منابع
  1. Wiegand G, Remington SJ (1986). "Citrate synthase: structure, control, and mechanism". Annual Review of Biophysics and Biophysical Chemistry. 15: 97–117. doi:10.1146/annurev.bb.15.060186.000525. PMID 3013232.
  2. Gillen JB, Martin BJ, MacInnis MJ, Skelly LE, Tarnopolsky MA, Gibala MJ (2016). "Twelve Weeks of Sprint Interval Training Improves Indices of Cardiometabolic Health Similar to Traditional Endurance Training despite a Five-Fold Lower Exercise Volume and Time Commitment". PLOS One. 11 (4): e0154075. doi:10.1371/journal.pone.0154075. PMC 4846072. PMID 27115137.
  3. MacInnis MJ, Zacharewicz E, Martin BJ, Haikalis ME, Skelly LE, Tarnopolsky MA, Murphy RM, Gibala MJ (2017). "Superior mitochondrial adaptations in human skeletal muscle after interval compared to continuous single-leg cycling matched for total work". The Journal of Physiology. 595 (9): 2955–2968. doi:10.1113/JP272570. PMC 5407978. PMID 27396440.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.