غلامحسین یوسفی
غلامحسین یوسفی (۲ بهمن ۱۳۰۶، مشهد - ۱۴ آذر ۱۳۶۹، تهران)، ادیب، نویسنده، مترجم، مصحح متون، و استاد برجستهٔ ادبیات فارسی بود.
غلامحسین یوسفی | |
---|---|
زادهٔ | ۲ بهمن ۱۳۰۶ مشهد |
درگذشت | ۱۴ آذر ۱۳۶۹ تهران |
آرامگاه | حرم امام رضا، مشهد |
ملیت | ایران |
آثار | تصحیح کتاب قابوس نامه در سال ۱۳۴۵ |
زندگینامه و تحصیلات
غلامحسین یوسفی در بهمن ماه سال ۱۳۰۶ تاریخ خورشیدی در مشهد دیده به جهان گشود. با گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل در دوره لیسانس زبان و ادبیات فارسی از مشهد به تهران رفت. وی پس از فراغت از تحصیل در دورهٔ دکترا در سال ۱۳۲۹ مشغول تدریس در دبیرستانهای مشهد شد و همزمان دوره لیسانس حقوق قضایی و سیاسی دانشکده حقوق دانشگاه تهران را هم اخذ کرد. وی همزمان با تأسیس دانشکده ادبیات در دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۱۳۳۴ مدرس دروس تاریخ ادبیات این دانشکده شد. وی همچنین مدیر تربیت معلم خراسان بود. تا سال ۱۳۵۸ کماکان به تدریس در دورههای لیسانس تا دکتری دانشگاه فردوسی ادامه داد تا اینکه در همان سال بازنشسته شد. از فعالیتهای تخصصی یوسفی تصحیح متون کهن بود که در این راه گامهای مؤثری در ادبیات ایران برداشته است. وی همچنین با هدف تحقیق و پژوهش سفرهایی به فرانسه و انگلستان و آمریکا نیز انجام داد. یوسفی پس از برجای گذاردن آثاری درخور در سال ۱۳۶۹ و در سن ۶۳ سالگی دار فانی را وداع گفت و در کنار مرقد علی ابن موسی الرضا آرام گرفت.[1]
کتابها و آثار شاخص
نامه اهل خراسان، تهران، زوار، ۱۳۴۶.
فرخی سیستانی: بحثی در شرح احوال و روزگار و شعر او. ۱۳۴۱
کاغذ زر، یادداشتهایی در ادب و تاریخ، تهران، یزدان، ۱۳۶۳.
تصحیح قابوسنامه، ۱۳۴۵
تصحیح التصفیه فی احوال المتصّوفه
ابومسلم سردار خراسان، ۱۳۴۵
تصحیح تقویم الصحه، ۱۳۵۰
برگهایی در آغوش باد، ۲ جلد، ۱۳۵۶
تصحیح لطائفالحکمه، سراجالدین محمود ارموی
ترجمه اما من شعر را دوست دارم، ژیلبر سسبورن
برگزیدهای از اشعار عربی معاصر از مصطفی بدوی
چشماندازی در ادبیات و هنر از رنه ولک و دیگران
تصحیح بوستان سعدی، ۱۳۵۹
تصحیح ملخص اللغات، ۱۳۶۲
ترجمه شیوههای نقد ادبی از دیوید دیچز، ۱۳۶۲
ترجمه کتاب انسان دوستی در اسلام از مارسل بوازار، ۱۳۶۲
ترجمه و تحقیق کتاب در مورد سعدی از هانری ماسه، ۱۳۶۴
روانهای روشن
تصحیح گلستان سعدی، ۱۳۶۸
چشمه روشن، ۱۳۶۹
دیداری با اهل قلم
تصحیح غزلهای سعدی، ۱۳۸۵
نظرگاهها دربارهٔ یوسفی
در زیر نظرگاههایی از بعضی محققین دربارهٔ یوسفی وجود دارد. ایرج افشار درباب مقام علمی غلامحسین یوسفی میگوید: او دانشمندی بی تکلّف، بیتکبّر، مشوّق علم و شیفتهٔ معارف ایرانی و مقام انسانیت است که این ویژگیها کمتر در یک شخص جمع میشوند.[2] بهاء الدین خرمشاهی دربارهٔ نحوه تصحیح کتاب گلستان سعدی توسط غلامحسین یوسفی میگوید: تصحیح کتاب گلستان سعدی توسط استاد غلامحسین یوسفی، کاری است کارستان و درجه یک…[3] محمدمهدی ناصح از استادان برجسته ادبیات فارسی که خود زمانی شاگردی یوسفی را میکردهاست در سخنانی به وصف وی میپردازد. وی میگوید: او معلمی واقعی بود. بسیار به درس اهمیت میداد. درس و دانشجو برایش مقدس بودند تا آنجا که حتی یک ثانیه از کلاس درس را هدر نمیداد و دقت میکرد چیزی از قلم نیفتد. همیشه همراه درس و بحث در حوزه ادبیات منابع و مآخذی نیز معرفی میکرد و از ما میخواست تا آنها را مطالعه کنیم.[4]