میماس

میماس (به انگلیسی: Mimas) یک قمر طبیعی متعلق به کیوان است که توسط ویلیام هرشل و در ۱۷ سپتامبر سال ۱۷۸۹ کشف شد.[8] میماس کوچکترین جرم شناخته‌شده سامانه خورشیدی است که شکل کروی دارد. میماس به‌طور عمده از یخ آب به همراه مقادیر پراکنده‌ای سنگ تشکیل شده‌است، و به همین دلیل با عنوان یک گلوله برفی بزرگ کثیف شناخته می‌شود. این قمر یک هم‌مدار هم دارد. قطر میماس ۳۹۰ کیلومتر است و قطر هم مدارش ۱۰ کیلومتر است. این قمر گودال بزرگی به نام گودال هرشل دارد که جلب توجه می‌نماید.

میماس
Mimas
اکتشاف
کشف توسط ویلیام هرشل
تاریخ کشف ۱۷ سپتامبر ۱۸۷۹[1]
طبقه‌بندی
نام‌های دیگرکیوان I
خروج از مرکز ۰٫۰۲۰ ۲[2]
زاویه انحراف ۱٫۵۱° (نسبت به استوای کیوان)
میانگین شعاع مداری ۱۸۵ ۵۲۰ km[3]
تناوب مداری ۰٫۹۴۲ ۴۲۱ ۸ d[2]
مشخصات فیزیکی
ابعاد ۴۱۴٫۸×۳۹۴٫۴×۳۸۱٫۴ km (۰٫۰۳۱۱ زمین)[4]
مساحت سطح ~۴۹۰ ۰۰۰ km²
حجم ~۳۲ ۹۰۰ ۰۰۰ km۳
جرم (۳٫۷۴۹ ۳ ± ۰٫۰۰۳ ۱)‎×۱۰۱۹ kg[5]
(۶٫۳‎×۱۰-۶ Earths)
گرانش سطحی۰٫۰۶۳ ۶ m/s۲
سرعت گریز۰٫۱۵۹ km/s
چرخش چرخش همزمان
آلبدو۰٫۹۶۲ ± ۰٫۰۰۴ (آلبدو)[6]
دما ~۶۴ K
قدر ظاهری ۱۲٫۹[7]

نام دیگر این قمر کیوان I است. در اولین نگاه به میماس یک دهانه بزرگ آتشفشانی دیده می‌شود که قطر آن ۱۳۰ کیلومتر است و نام کاشف میماس یعنی هرشل را بر آن گذاشته‌اند. دیواره‌های این دهانه حدود ۵ کیلومتر ارتفاع دارند و عمیق‌ترین نقطه این دهانه حدود ۱۰ کیلومتر عمق دارد. در وسط این دهانه بزرگ قله‌ای دیده می‌شود که ارتفاع آن ۶ کیلومتر نسبت به کف دهانه است. بر روی این قمر دهانه‌های دیگری به قطر حدود ۴۰ کیلومتر نیز دیده می‌شود.

قمر میماس یکی از نزدیک‌ترین قمرها به سیاره زحل یا کیوان و همین‌طور کوچکترین قمر این سیاره است. قطر آن از ۳۸۲ تا ۴۱۸ کیلومتر متغیر است. میماس در بین حلقه‌های A و B کیوان قرار گرفته‌است. میماس به دلیل این که عوارض زیادی دارد به قمر ترسناک معروف شده‌است. دهانه هرشل که بزرگترین دهانه این قمر است یک دهانه برخوردی بوده که ممکن است بر اثر برخورد یک جرم آسمانی به وجود آمده باشد.

قطر این دهانه تقریباً یک سوم قطر قمر میماس است. این که چنین ضربه عظیمی ناشی از برخورد با سطح این قمر کوچک موجب متلاشی شدن آن نشده پرسشی است که هنوز پاسخ قطعی برای آن پیدا نشده، ولی برخی از دانشمندان بر این باور هستند که میماس دارای ساختاری از مواد یخی است و این باعث شده‌است که در برابر ضربه مهلکی که به آن وارد شده‌است دوام بیاورد.

نگارخانه

منابع
  1. Imago Mundi - La Découverte des satellites de Saturne
  2. NASA Celestia
  3. Harvey, ‎Samantha (April 11, 2007), "NASA: Solar System Exploration: Planets: Saturn: Moons: Mimas: Facts & Figures", NASA Retrieved on 2007-10-10.
  4. Thomas, P. C. ; et al. (2006), "Shapes of the Saturnian Icy Satellites", ۳۷th Lunar and Planetary Science Conference Retrieved on 2006-11-26.
  5. Jacobson, R. A. ; et al. (2005), "The GM values of Mimas and Tethys and the libration of Methone", Astronomical Journal, ۱۳۲, p. ۷۱۱, ISSN doi: [http://dx.doi.org/10.1086%2F505209 ۱۰٫۱۰۸۶/۵۰۵۲۰۹ [[Digital object identifier|doi]]: <span class="neverexpand"> [http://dx.doi.org/10.1086%2F505209 '"`UNIQ--nowiki-0000000F-QINU`"']</span>] Check |issn= value (help)
  6. Verbiscer, A.; French, R.; Showalter, M.; and Helfenstein, P.; Enceladus: Cosmic Graffiti Artist Caught in the Act, Science, Vol. 315, No. ۵۸۱۳ (۹ فوریه، ۲۰۰۷), p. 815 (supporting online material, table S۱)
  7. "Classic Satellites of the Solar System", Observatorio ARVAL Retrieved on 2007-09-28.
  8. Herschel, ‎W. (1790), Philosophical Transactions of the Royal Society of London, 80, p. 1–20, ISSN doi: [http://dx.doi.org/10.1098%2Frstl.1790.0001 10.1098/rstl.1790.0001 [[Digital object identifier|doi]]: <span class="neverexpand"> [http://dx.doi.org/10.1098%2Frstl.1790.0001 '"`UNIQ--nowiki-00000014-QINU`"']</span>] Check |issn= value (help) Missing or empty |title= (help); |مقاله= ignored (help)
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میماس موجود است.
  • «دانش» ضمیمهٔ علمی روزنامهٔ اطلاعات - یکشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۸۸
  • اطلس منظومه شمسی-پاتریک مور،‌گری هانت
  • ویکی‌پدیای انگلیسی:

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ میماس موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.