کنفرانس پاگواش در امور علمی و جهانی

کنفرانس پاگواش در امور علمی و جهانی (انگلیسی: Pugwash Conferences on Science and World Affairs‎) یک سازمان بین‌المللی است که محققان و چهره‌های معروف را به منظور کاهش خطر جنگ و یافتن راه‌حل‌هایی برای امنیت بین‌الملل فراهم می‌آورد. این کنفرانس در سال ۱۹۵۷ توسط ژوزف روتبلات و برتراند راسل در پاگواش، نوا اسکوشیا در کانادا تأسیس شد، پس از انتشار بیانیه راسل- انیشتین در ۱۹۵۵. روتبلات همراه با کنفرانس پاگواش مشترکاً به خاطر تلاش‌هایشان در زمینه خلع سلاح هسته‌ای[1] موفق به اخذ جایزه صلح نوبل در سال ۱۹۹۵ شدند. سازمان بین‌المللی دانشجویان جوان پاگواش از زمان بنیانگذاری آن توسط سایروس ایتون که در سال ۱۹۷۹ درگذشت وجود داشته‌است.

سایروس ایتون – حامی مالی کنفرانس پاگواش

دیدار دانشمندان کنفرانس پاگواش در آزمایشگاه ملی شتاب‌دهنده، که اکنون آزمایشگاه فرمی نامیده می‌شود، در ۱۲ سپتامبر ۱۹۷۰، از چپ به راست: نورمن فاستر رمزی، فرانسیس پرن، رابرت آر. ویلسون

اندیشمندان معروف، پاگواش، نوا اسکوشیا، کانادا؛ سایت اولین کنفرانس پاگواش در سال ۱۹۵۷

تاریخچه کنفرانس پاگواش

مانیفست راسل-انیشتین، در ۹ ژوئیه ۱۹۵۵ منتشر شد[2][3][4] و در آن خواستار برگزاری کنفرانسی توسط دانشمندان برای ارزیابی خطرات ناشی از سلاح‌های کشتار جمعی (پس از آن این مقوله تنها روی سلاح‌های هسته ای در نظر گرفته شد) شدند. سایروس ایتون، یک صنعتگر خیرخواه و بشردوست، در تاریخ ۱۳ ژوئیه برای تأمین مالی و برگزاری این کنفرانس در شهر تولدش، پاگواش، نوا اسکوشیا اقدام نمود. این کنفرانس در آن زمان به خاطر جلسه ای که در هند، با دعوت نخست‌وزیر جواهر لعل نهرو، برنامه‌ریزی شده بود، برگزار نشد. با شروع بحران سوئز، این کنفرانس هند به تعویق افتاد. ارسطو اوناسیس سرمایه‌دار معروف پیشنهاد داد تا جلسه را در موناکو برگزار کند، اما این درخو است رد شد؛ و دعوت سابق سایروس ایتون مورد قبول واقع شد.

اولین کنفرانس در ژوئیه ۱۹۵۷در پاگواش نووا اسکوشیا که به نام «لژ اندیشمندان» شناخته شد. با حضور بیست و دو دانشمند در اولین کنفرانس در کانادا برگزار شد.[5][6]

میراث

پاگواش به عنوان محل تولد جنبش پاگواش بود و اندیشمندان این مکان را به عنوان یک محل تاریخی ملی کانادا در سال ۲۰۰۸ برگزیدند.

جستارهای وابسته

• فهرست فعالان صلح
• کارزار بین‌المللی برای نابودی سلاح‌های هسته‌ای

منابع

1. "The Nobel Peace Prize 1995". Nobel Prize.
2. SB (1955-07-09). "Statement: The Russell-Einstein Manifesto". Pugwash Conferences on Science and World Affairs. Retrieved 2019-12-10.
3. Pugwash (1955-07-09). "London launch of the Russell-Einstein Manifesto". Pugwash Conferences on Science and World Affairs. Retrieved 2019-12-10.
4. «The Russell- Einstein Manifesto» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۴ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۹.
5. "The Nobel Peace Prize 1995". NobelPrize.org. Retrieved 2020-09-16.
6. Admin, T. L. "Thinkers Lodge - Thinkers Lodge - Beautiful, historic venue for weddings, conferences, and retreats in Nova Scotia, Canada". Thinkers Lodge. Retrieved 2019-12-10.

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pugwash Conferences on Science and World Affairs». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۹.

پیوند به بیرون

• Pugwash Conferences on Science and World Affairs
• Russia: Russian Pugwash Committee
• Canada: Canadian Pugwash Group -see: April 2007 YouTube video of Canadian Pugwash در یوتیوب
• France: Association Française pour le Mouvement Pugwash
• The First Pugwash Conference.
• The Nobel Peace Prize, 1995.
• Profile of Joseph Rotblat
• The Early Days of Pugwash, by Joseph Rotblat in Physics Today, June 2001.
• Pugwash And The International Treaties On Chemical And Biological Warfare, by J.P. Perry Robinson.
• Pugwash Conferences on Science and World Affairs (Rome, through 1996 only)
• The Dagomys Declaration on Environmental Degradation.
• J. Rotblat, Scientists in the Quest for Peace: A history of the Pugwash Conferences, MIT Press,1972.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کنفرانس پاگواش در امور علمی و جهانی موجود است.