آلونزو چرچ
آلونزو چرچ (۱۴ جون ۱۹۰۳ – ۱۱ اوت ۱۹۹۵) یک ریاضی‌دان و منطق‌دان آمریکایی بود که اصلی‌ترین مشارکت‌ها را در زمینهٔ منطق ریاضی و پایه‌های علوم رایانه نظری داشت. او بیشتر برای محاسبات لاندا، تز چرچ-تورینگ، اثبات تعیین‌ناپذیری مسئله توقف، هستی‌شناسی فرگه-چرچ و قضیه راسر-چرچ معروف می‌باشد.
| آلونزو چرچ | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۴ ژوئن ۱۹۰۳ واشینگتن، دی.سی., ایالات متحده |
| درگذشت | ۱۱ اوت ۱۹۹۵ (۹۲ سال) هادسن، اوهایو، ایالات متحده |
| محل زندگی | ایالات متحده آمریکا |
| ملیت | آمریکایی |
| محل تحصیل | دانشگاه پرینستون |
| شناخته‌شده برای | جبر لاندا Church's theorem تز چرچ-تورینگ Frege–Church ontology Church–Rosser theorem |
| پیشینه علمی | |
| رشته(های) فعالیت | ریاضیات، منطق |
| محل کار | دانشگاه پرینستون (۱۹۲۹–۶۷) دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (۱۹۶۷–۹۵) |
| پایان‌نامه | Alternatives to Zermelo's Assumption (۱۹۲۷) |
| استاد راهنما | اسوالد وبلن |
| دانشجویان دکتری | C. Anthony Anderson 1977 Peter Andrews 1964 Bijan Arbab 1988 George Alfred Barnard 1936 James Bennett 1962 William W. Boone 1952 Enrique Bustamente-Llaca 1944 Edward Chapin 1970 Donald Collins 1967 Aubert Daigneault 1959 مارتین دیویس ۱۹۵۰ William Easton 1964 Alfred Foster 1930 James Guard 1961 لئون هنکین ۱۹۴۷ Gustav Hensel 1963 دیوید کاپلان جان جی. کمنی ۱۹۴۹ استیون کول کلینی ۱۹۳۴ Simon B. Kochen 1959 Maurice L'Abbé ۱۹۵۱ Isaac (Richard) Malitz 1976 Gary R. Mar 1985 Gerald Massey 1964 مایکل رابین ۱۹۵۷ نیکولاس رشر ۱۹۵۱ Wayne Richter 1963 Robert Ritchie 1960 Joel Robbin 1965 Hartley Rogers, Jr 1952 جان بارکلی راسر ۱۹۳۴ دینا اسکات ۱۹۵۸ Norman Shapiro 1955 ریموند اسمولیان ۱۹۵۹ آلن تورینگ ۱۹۳۸ Robert Winder 1962 |
زندگی
آلونزو چرچ در تاریخ ۱۴ جون ۱۹۰۳ واشینگتن، دی. سی. متولد شد. ساموئل رابینز چرچ، پدر آلونزو، قاضی دادگاه شهری ناحیه کلمبیا بود اما بعد از آنکه شغلش را بخاطر مشکلات بینایی از دست داد، همگی به ویرجینیا نقل مکان کردند. به کمک عمویش که او هم آلونزو چرچ نامیده می‌شد، به مدرسه پسرانهٔ ریجفیلد در ریجفیلد، کنتیکت رفت.[1] بعد از فارغ‌التحصیلی از آنجا در سال ۱۹۲۰، چرچ به دانشگاه پرینستون رفت. او در آنجا دانشجویی استثنایی بود به‌طوری‌که اولین مقاله‌اش را در مورد تبدیل لورنتس به چاپ رساند و در سال ۱۹۲۴ در رشتهٔ ریاضیات فارغ‌التحصیل شد. او در پرینستون ماند و تحت نظر اوزوالد وبلن در عرض سه سال دکترا خود را در ریاضیات گرفت.
وی در سال ۱۹۲۵ با مری جولیا کوکزینسکی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند به نام‌های آلونوز چرچ پسر (متولد ۱۹۲۹)، مری آن (متولد ۱۹۳۳) و میلدرد (متولد ۱۹۳۸) شد.
بعد از دریافت دکترا، استاد دانشگاه شیکاگو شد و فلوشیپ دوسالهٔ شورای ملی پژوهش ایالات متحده آمریکا را دریافت کرد. این امر به او اجازه داد تا در سال‌های ۱۹۲۷ الی ۱۹۲۸ به دانشگاه هاروارد و سال بعدش به دانشگاه گوتینگن و دانشگاه آمستردام برود. چرچ از سال ۱۹۲۷ الی ۱۹۶۷ در دانشگاه پرینستون و از سال ۱۹۶۷ الی ۱۹۹۰ در دانشگاه کالیفرنیا، لس‌آنجلس فلسفه و ریاضی درست می‌داد. وی در سال ۱۹۶۹ از دانشگاه کیس وسترن رزرو،[2] در سال ۱۹۸۵ از دانشگاه پرینستون[3] دکترای علم افتخاری گرفت. دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو در سال ۱۹۹۰ همایشی بین‌المللی را به افتخار او و با برنامه‌ریزی جان کرکوران برگزار کرد.
وی فردی بسیار مذهبی بود و تا آخر عمر عضو کلیسای پرسبیتری ماند.[4]
آلونزو چرچ در ۱۱ اوت ۱۹۹۵ مرد و در گورستان پرینستون دفن شد.
دستاورد ریاضی
چرچ برای دست‌آوردهای زیر معروف است:
- اثبات کردن اثبات تعیین‌ناپذیر بودن مسئله توقف، که برای مشخص کردن درستی گزاره‌های مطلق در نظریهٔ ریاضیات به مسئله تصمیم نیاز دارد. این اثبات به قضیه چرچ معروف است.
- محاسباتش که به تز چرچ-تورینگ معروف است.
- پایه‌گذاری و ویراستاری ژورنال منطق نمادین، تا ۱۹۷۹ بخش بررسی را ویراش می‌کرد.
- ایجاد محاسبات لاندا.
محاسبات لاندا از مقالهٔ ۱۹۳۶ وی گرفته شده‌است که در آن به غیرقابل حل بودن مسئله توقف پرداخته بود. این مقاله قبل از کار مشهور آلن تورینگ ینی مسئله مکی‌دار، که آن هم وجود یک مسئله غیرقابل حل از طریق معانی ریاضی را ثابت می‌کرد، منتشر شد. بعدها تورینگ و چرچ نشان دادند که محاسبات لاندا و ماشین تورینگ، که در مسئله مکی‌دار استفاده شده بود، هم‌ارز بوده و متعاقباً چند «فرایند ماشینی محاسبه» دیگر را اثبات کردند. این نتایج به تز چرچ-تورینگ شناخته می‌شوند.
محاسبات لاندا بر طراحی زبان برنامه‌نویسی لیسپ و به‌طور کلی زبان‌های برنامه‌نویسی تابعی تأثیرگذار بود.
کدگذاری چرچ به افتخار وی نام‌گذاری شده‌است.
کتاب‌ها
جستارهای وابسته
- اصل چرچ-تورینگ-دویچ
- منطق درجه بالاتر
- مجموعه جهانی
پانویس
- مدرسه پسرانهٔ ریجفیلد که مدرسه ریجفیلد هم نامیده می‌شود، یک مدرسهٔ غیرانتفاعی بود که از سال ۱۹۰۷ الی ۱۹۳۸ فعالیت می‌کرد. نگاه کنید به The Ridgefield School.
- «افرادی که دانشگاه کیس وسترن رزرو به آن‌ها مدرک افتخاری داده‌است». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۶ ژانویه ۲۰۱۴.
- افرادی که دانشگاه پرینستون به آن‌ها مدرک افتخاری داده‌است
- Finding Aid for The Honorary Degree Conferral of Doctor of Science to Alonzo Church, 1990
- Introduction to Mathematical Logic, ISBN 978-0-691-02906-1.
- Henkin, Leon (1957). "Review: Introduction to Mathematical Logic by Alonzo Church" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 63 (5): 320–323.
- The Calculi of Lambda-Conversion, ISBN 978-0-691-08394-0.
- Frink Jr. , Orrin (1944). "Review: The Calculi of Lambda-Conversion by Alonzo Church" (PDF). Bull. Amer. Math. Soc. 50 (3): 169–172.
- A Bibliography of Symbolic Logic, 1666–1935، ISBN 978-0-8218-0084-3.
- Meaning and Computation: Essays in Memory of Alonzo Church, ISBN 978-1-4020-0141-3.
منابع
- Enderton, Herbert B., Alonzo Church: Life and Work. Introduction to the Collected Works of Alonzo Church, MIT Press, not yet published.
- Enderton, Herbert B. , In memoriam: Alonzo Church, The Bulletin of Symbolic Logic, vol. 1, no. 4 (Dec. 1995), pp. 486–488.
- Wade, Nicholas, Alonzo Church, 92, Theorist of the Limits of Mathematics (obituary), The New York Times, September 5, 1995, p. B6.
- Hodges, Wilfred, Obituary: Alonzo Church, The Independent (London), September 14, 1995.
- Alonzo Church interviewed by William Aspray on 17 May 1984. The Princeton Mathematics Community in the 1930s: An Oral-History Project, transcript number 5.
- Rota, Gian-Carlo, Fine Hall in its golden age: Remembrances of Princeton in the early fifties. In A Century of Mathematics in America, Part II, edited by Peter Duren, AMS History of Mathematics, vol 2, American Mathematical Society, 1989, pp. 223–226. Also available here.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alonzo Church». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۴ نوامبر ۲۰۱۳.