آنورگاسمی
آنورگاسمی[1] یا بیاوجکامشی[2] (انگلیسی: Anorgasmia) نوعی ناکارآمدی جنسی است که مانع از رسیدن فرد به اوج لذت جنسی حتی پس از تحریک کامل جنسی میشود و باعث افسردگی میشود.[1]
آنورگاسمی | |
---|---|
طبقهبندی و منابع بیرونی | |
تخصص | روانپزشکی، رواندرمانی، روانشناسی بالینی، پزشکی زنان |
آیسیدی-۱۰ | F52.3 |
دادگان بیماریها | 23879 |
ئیمدیسین | article/۲۹۵۳۷۶ article/295379 |
انواع
- آنورگاسمی اولیه
- این وضعیت به معنای آن است که زن هرگز تجربه ارگاسم را نداشته است.[1]
- آنورگاسمی ثانویه
- این وضعیت به معنای آن است که زن قبلاً ارگاسم را تجربه کرده اما اکنون در رسیدن به آن دچار مشکل شده است.[1]
- آنورگاسمی موقعیتی
- این وضعیت به معنای آن است که زن تنها در موقعیتهای خاصی میتواند ارگاسم را تجربه کند. این عارضه در زنان بسیار شایع است. در واقع، حدود ۸۰ درصد زنان تنها در نتیجه تحریک کلیتوریس، ارگاسم را تجربه میکنند.[1]
- آنورگاسمی عمومی
- این وضعیت به معنای آن است که زن در هیچ موقعیتی نمیتواند به ارگاسم برسد.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- «همه چیز در مورد آنورگاسمی». جایروس کلینیک. ۱۲ ژانویه ۲۰۱۴. بایگانیشده از اصلی در ۲۱ مارس ۲۰۱۸. دریافتشده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۶.
- «بیاوجکامشی» [روانشناسی، علوم سلامت] همارزِ «anorgasmia»؛ منبع: گروه واژهگزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر سیزدهم. فرهنگ واژههای مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی (ذیل سرواژهٔ بیاوجکامشی)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Anorgasmia». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۹ اکتبر ۲۰۱۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.