بمباران استراتژیک در جنگ جهانی دوم

Strategic bombing during World War II
	بخشی از World War II
	; A B-24 on a bomb run over the Astra Romana refinery in پلویشت, رومانی, during Operation Tidal Wave[1]
مکان	European Theatre of World War II; جنگ اقیانوس آرام
طرفین درگیر
بریتانیا; ایالات متحده آمریکا; کانادا; استرالیا	آلمان; ژاپن; پادشاهی ایتالیا
فرماندهان و رهبران
Charles Portal; Richard Peirse; Arthur Harris; Hap Arnold; Carl Spaatz; کورتیس لیمی; Clifford McEwen	هرمان گورینگ; آلبرت کسلرینگ; هوگو اشپرله; Naruhiko Higashikuni; Masakazu Kawabe
تلفات
۶۰٬۵۹۵ British civilians; ۱۶۰٬۰۰۰ airmen (Europe)[2][3]; More than 500,000 Soviet civilians; ۲۶۰٬۰۰۰ Chinese civilians[4]	۳۰۵٬۰۰۰–۶۰۰٬۰۰۰ civilians in Germany, including foreign workers; ۳۳۰٬۰۰۰–۵۰۰٬۰۰۰ Japanese civilians[5]; ۵۰٬۰۰۰ Italians killed by Allied bombing

بمباران استراتژیک در جنگ جهانی دوم کارزار هوایی هر یک از دول درگیر در جنگ جهانی دوم با یک هدف قابل تشخیص استراتژیک است. این اهداف شامل بمباران راه آهن، بندرها، شهرها (مناطق غیرنظامی) و مناطق صنعتی در اراضی دشمن می‌شدند. استراتژی نظریه قدرت هوایی است که پیروزی‌های بزرگ را می‌توان با حمله به زیرساخت‌های صنعتی و سیاسی دشمن به دست آورد، تا صرفاً حمله به اهداف نظامی.

منابع

Strategic bombing during World War II ویکی انگلیسی

Duga، James (۲۰۰۲). Ploesti. Brassey's. شابک ۹۷۸-۱-۵۷۴۸۸-۵۱۰-۱. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۹. از پارامتر ناشناخته |coauthors= صرف نظر شد (|author= پیشنهاد می‌شود) (کمک)
Crook، Paul (2003.). «Chapter ۱۰ "The case against Area Bombing"». در Peter Hore. Patrick Blackett: Sailor, Scientist, and Socialist. Routledge. ص. ۱۷۶. شابک ۰-۷۱۴۶-۵۳۱۷-۹. مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک). تاریخ وارد شده در |year= را بررسی کنید (کمک)
André Corvisier (1994). A Dictionary of Military History and the Art of War, Blackwell Publishing, ISBN 0-631-16848-6. "Germany, air battle (1942–45)" by P. Facon and Stephen J. Harris p. 312
Jennifer M. Lind (2010). "Sorry States: Apologies in International Politics". Cornell University Press. p.28. ISBN 0-8014-7628-3
Matthew White Twentieth Century Atlas – Death Tolls: Allies bombing of Japan lists the following totals and sources
- 330,000: 1945 US Strategic Bombing Survey;
- 363,000: (not including post-war radiation sickness); John Keegan The Second World War (1989);
- 374,000: R. J. Rummel, including 337,000 Democide;
- 435,000: Paul Johnson Modern Times (1983)
- 500,000: (Harper Collins Atlas of the Second World War)

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Duga، James (۲۰۰۲). Ploesti. Brassey's. شابک ۹۷۸-۱-۵۷۴۸۸-۵۱۰-۱. دریافت‌شده در ۲۶ مارس ۲۰۰۹. از پارامتر ناشناخته |coauthors= صرف نظر شد (|author= پیشنهاد می‌شود) (کمک)

[2] Crook، Paul (2003.). «Chapter ۱۰ "The case against Area Bombing"». در Peter Hore. Patrick Blackett: Sailor, Scientist, and Socialist. Routledge. ص. ۱۷۶. شابک ۰-۷۱۴۶-۵۳۱۷-۹. مقدار |شابک= را بررسی کنید: invalid character (کمک). تاریخ وارد شده در |year= را بررسی کنید (کمک)

[3] André Corvisier (1994). A Dictionary of Military History and the Art of War, Blackwell Publishing, ISBN 0-631-16848-6. "Germany, air battle (1942–45)" by P. Facon and Stephen J. Harris p. 312

[4] Jennifer M. Lind (2010). "Sorry States: Apologies in International Politics". Cornell University Press. p.28. ISBN 0-8014-7628-3

[5] Matthew White Twentieth Century Atlas – Death Tolls: Allies bombing of Japan lists the following totals and sources
330,000: 1945 US Strategic Bombing Survey;

363,000: (not including post-war radiation sickness); John Keegan The Second World War (1989);

374,000: R. J. Rummel, including 337,000 Democide;

435,000: Paul Johnson Modern Times (1983)

500,000: (Harper Collins Atlas of the Second World War)

[6] 330,000: 1945 US Strategic Bombing Survey;

[7] 363,000: (not including post-war radiation sickness); John Keegan The Second World War (1989);

[8] 374,000: R. J. Rummel, including 337,000 Democide;

[9] 435,000: Paul Johnson Modern Times (1983)

[10] 500,000: (Harper Collins Atlas of the Second World War)