تیم ملی فوتبال آرژانتین

تیم ملی فوتبال آرژانتین (به اسپانیایی: Selección de fútbol de Argentina) یک تیم فوتبال بین‌المللی است که به نمایندگی از کشور آرژانتین به میدان می‌رود. این تیم زیر نظر فدراسیون فوتبال آرژانتین فعالیت می‌کند.[3] ورزشگاه خانگی این تیم مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی[4] است و سرمربی این تیم لیونل اسکالونی می‌باشد.[5]

آرژانتین
لقبسفید و آبی آسمانی‌ها
آلبی‌سلسته (Albicelestes)
فدراسیوناتحادیه فوتبال آرژانتین
کنفدراسیونکونمبول (آمریکای جنوبی)
سرمربیلیونل اسکالونی
کاپیتانلیونل مسی
بیشترین بازی ملیخاویر ماسچرانو (۱۴۷)
بیشترین گل ملیلیونل مسی (۷۲)
ورزشگاه خانگیمونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی
کد فیفاARG
لباس اول
لباس دوم
رده‌بندی فیفا
نخستین رده‌بندی: ۱۹۱۲
کنونی۱۰ (۱۹ دسامبر ۲۰۱۹)[1]
برترین۱ (مارس ۲۰۰۷، اکتبر ۲۰۰۷ تا ژوئن ۲۰۰۸،
ژوئیه تا اوت ۲۰۱۵)
پایین‌ترین۲۴ (اوت ۱۹۹۶)
رده الو
کنونی۲
پایین‌ترین۱۸ (ژوئن ۱۹۹۰)
نخستین بازی ملی
 اروگوئه ۲–۳ آرژانتین 
(مونته‌ویدئو، اروگوئه؛ ۱۶ مه ۱۹۰۱)[2]
بهترین پیروزی
 آرژانتین ۱۲–۰ اکوادور 
(مونته‌ویدئو، اروگوئه؛ ۲۲ ژانویه ۱۹۴۲) آرژانتین ۶ _ ۱ برزیل بازی دوستانه که در ۵ مارس ۱۹۴۰ در بوینس آیرس آرژانتین برگزار شد.
بدترین شکست
 چکسلواکی ۶–۱ آرژانتین 
(هلسینگبوری، سوئد؛ ۱۵ مه ۱۹۵۸)
 اروگوئه ۵–۰ آرژانتین 
(گوایاکیل، اکوادور؛ ۶ دسامبر ۱۹۵۹)
 آرژانتین ۰–۵ کلمبیا 
(بوئنوس آیرس، آرژانتین؛ ۵ سپتامبر ۱۹۹۳)
 بولیوی ۶–۱ آرژانتین 
(لاپاز، بولیوی؛ ۱ آوریل ۲۰۰۹)
 اسپانیا ۶–۱ آرژانتین 
(مادرید، اسپانیا؛ ۲۷ مارس ۲۰۱۸)
جام جهانی
حضور۱۶ (نخستین: ۱۹۳۰)
بهترین نتیجهقهرمان (۲):
۱۹۷۸، ۱۹۸۶
کوپا آمریکا
حضور۴۰ (نخستین: ۱۹۱۶)
بهترین نتیجهقهرمان (۱۴):
۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۷، ۱۹۲۹
۱۹۳۷، ۱۹۴۱، ۱۹۴۵، ۱۹۴۶، ۱۹۴۷، ۱۹۵۵
۱۹۵۷، ۱۹۵۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳

آرژانتین ۲ بار در جام جهانی فوتبال، در سال‌های ۱۹۷۸ (به عنوان میزبان) و ۱۹۸۶،[6] قهرمان شده‌است. این تیم همراه با برزیل و اسپانیا، آلمان تیم‌هایی هستند که در خارج از قاره خود به قهرمانی جام‌جهانی رسیده‌اند.[7] آرژانتین همچنین در مسابقات کوپا آمریکا (۱۴ بار)، المپیک (۲ بار) و جام کنفدراسیون‌ها به قهرمانی رسیده‌است.

آرژانتین به همراه برزیل، فرانسه و آلمان تیمهایی هستند که در سه جام معتبر فوتبال (جام جهانی، جام کنفدراسیون‌ها و المپیک) قهرمان شده‌اند.[8] رقبای آرژانتین در دنیای فوتبال با توجه به رویدادهای تاریخی، آلمان، برزیل، اروگوئه و انگلستان هستند. بازی‌های آرژانتین با تیم‌های یاد شده همواره از حساسیت بسیار بالایی برخوردار می‌باشد.[9][10]

در سال ۲۰۰۰، دیگو مارادونا ستاره سال‌های نه چندان دور آرژانتین در رای‌گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین بازیکن فوتبال قرن بیستم بیشترین رای را بدست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان گل قرن برگزیده شد.[11]

تاریخچه

آغاز رسمی فوتبال در آرژانتین به سال ۱۸۹۳ بازمی‌گردد.[12] نخستین مسابقه رسمی تیم ملی فوتبال آرژانتین در ۱۶ می۱۹۰۱ مقابل اروگوئه در مونته ویدئو بود که با برد ۳–۲ آرژانتین به پایان رسید.[13] آرژانتین تا به حال در پنج فینال جام جهانی حضور داشته که حاصل آن دو عنوان قهرمانی می‌باشد. فینال نخست بازمی‌گردد به اولین دوره جام‌جهانی در سال ۱۹۳۰، دراین مسابقه آرژانتین در مقابل اروگوئه میزبان ۴–۲ بازنده شد. آسمان آبی و سفیدها (به اسپانیایی: Albicelestes) فینال بعدی خود را در کشور خود و با پیروزی ۳–۱ مقابل هلند به پایان بردند. آرژانتینی‌ها ۸ سال بعد و در مکزیک، به رهبری دیگو مارادونا با پیروزی ۳–۲ برابر آلمان غربی دومین قهرمانی را به دست آوردند. آخرین فینال آنهابازمی‌گردد به جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ برزیل، که در مسابقه‌ای بحث‌برانگیز ۱–۰ مغلوب آلمان شدند.[14]

سرمربی‌گری آرژانتین در جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ را به ترتیب، سزار لوییس منوتی و کارلوس بیلاردو بر عهده داشتند.

آرژانتین در جام ملت‌های آمریکا جنوبی نیز با کسب ۱۴ عنوان قهرمانی بسیار موفق بوده‌است. قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۲، ۲ قهرمانی در بازی‌های المپیک در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، از دیگر افتخارات مهم این تیم می‌باشد. در ماه مارس ۲۰۰۷ آرژانتین برای اولین بار به صدر رده‌بندی جهانی فیفا صعود کرد.[15]

جام جهانی ۱۹۳۰
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۱۹۳۰

جام جهانی ۱۹۷۸
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸

فیفا در کنگره ششم ژوئیه سال ۱۹۶۶ خود در لندن تصمیم گرفت آرژانتین میزبان جام جهانی باشد و این مسوولیت در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ به ترتیب به کشورهای اسپانیا و کلمبیا سپرده شد. دو سال پس از کودتای نافرجام در آرژانتین، این کشور میزبان جام‌جهانی ۱۹۷۸ بود. آرژانتین پس از حضور در فینال نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی به میزبانی اروگوئه در سال ۱۹۳۰، مدتی طولانی انتظار کشید تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد. حمایت بی‌دریغ تماشاگران از تیم میزبان، آنها را به پیروزی مقابل هلند در دیدار فینال جام یازدهم نایل کرد در حالیکه یوهان کرایف به دلیل اوضاع سیاسی از حضور در این جام سر باز زده بود. راهیابی آرژانتین تا فینال با جنجال فراوانی همراه بود.[16]

در مرحله گروهی این رقابت‌ها، ۴ گروه ۴ تیمی وجود داشت. تیمهای ایتالیا و آرژانتین از گروه ۱ به دور بعد راه یافته و فرانسه و مجارستان از راهیابی به دور بعدی محروم ماندند.[17] به دلیل دوم شدن آرژانتین در مرحله اول گروهی، این تیم همگروه برزیل در دور بعدی مسابقات شد. برزیل تقریباً از حضور خود در فینال مطمئن بود زیرا آرژانتین می‌بایست پرو را در آخرین مسابقه خود با اختلاف حداقل چهار گل شکست دهد. آرژانتینی‌ها ۶ بار دروازه پرو را گشودند تا به این مهم دست یابند. این پیروزی جنجال‌های بسیاری را در پی داشت. برزیلی‌ها آرژانتین را متهم به تبانی کردند. در نهایت آرژانتین در فینال و در حضور بیش از ۷۱۰۰۰ تماشاگر ورزشگاه مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی موفق شد هلند را با نتیجه ۳–۱ شکست دهد و برای نخستین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال گردد.[18]

جام جهانی ۱۹۸۶
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶

پس از ناکامی در جام‌جهانی ۱۹۸۲، آرژانتینی‌ها با امید بسیار وارد مکزیک شدند؛ دلیل اصلی امیدواری آنها دیگو مارادونا کاپیتان تیمشان بود. آرژانتین در گروه آ در کنار ایتالیا، بلغارستان و کره جنوبی قرار گرفت و با ۲ برد و ۱ تساوی برابر ایتالیا به عنوان سرگروه به مرحله بعد صعود کرد. در مرحله یک‌هشتم به مصاف رقیب سنتی خود، اروگوئه رفت و ۱–۰ پیروز شد. حریف آرژانتین در مرحله بعد انگلستان بود.

دست خدا
نوشتار اصلی: دست خدا

سابقه حساسیت در بازی‌های آرژانتین و انگلیس به جام جهانی ۱۹۶۶ برمی گردد. در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین برابر انگلیس میزبان قرار گرفت. داور آلمانی مسابقه به صورت غیرمنتظره‌ای دستور به اخراج آنتونیو راتین، کاپیتان آرژانتین داد. اخراج راتین توسط کرتیلن آلمانی هنوز از معماهای جام جهانی است. راتین در اینباره می‌گوید: «داور به تیم ما اخطار می‌داد. گویی همه انگلیسی‌ها فرشته بودند و همه ما دیو. او با من آلمانی حرف زد، بی آنکه یک کلمه‌اش را بفهمم و سپس مرا اخراج کرد… حق این است انگلیسی‌ها مجسمه کرتیلن داور آلمانی را از طلا بسازند و کنار مجسمه دریادار نلسن در میدان ترافالگر نصب کنند…»[19] انگلیس سرانجام آرژانتین ده نفره را در ومبلی شکست داد. پس از بازی، سرمربی انگلیس، الف رمزی در نشست خبری، آنها را حیوان نامید.[20] آرژانتین بیست سال انتظار کشید تا سرانجام در مکزیک، در همان مرحله یک چهارم نهایی، برابر انگلستان قرار گرفت، اما این‌بار این دیدار به دلیل درگیری دو سال پیش آرژانتین و انگلیس در جزایر فالکلند حساسیت بیشتری یافته بود.[21]

آرژانتین به رهبری کاپیتان خود، دیگو مارادونا در مرحله یک چهارم نهایی برابر انگلیس قرار گرفت. وقتی دو تیم وارد زمین شدند، از آن به عنوان «فالکلند۲» یاد می‌کردند. در نیمه اول آرژانتین نسبتاً برتر بود ولی موفق به شکستن سد دفاعی انگلستان نشد.[22] دقیقه پس از شروع نیمه دوم مارادونا گل بحث‌برانگیز خود را به ثمر ساند. مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه‌بان بلند قامت انگلیس عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. پس از بازی، مارادونا اعلام کرد که توپ را با دست وارد دروازه انگلستان کرده ولی آن دست، دست خدا بوده‌است.[23] ۴ دقیقه پس از «دست خدا»، اینبار مارادونا با پشت سر گذاشتن ۷ بازیکن انگلیس گلی را به ثمر رساند که سال‌ها بعد از سوی فیفا به عنوان بهترین گل قرن بیستم انتخاب شد.[24]

آرژانتین انگلیس را ۲–۱ شکست داد و در نیمه‌نهائی ۲–۰ از سد بلژیک گذشت تا در فینال حریف آلمان غربی شود. مسابقه‌ای که به یکی از زیباترین فینال‌های جام‌جهانی مبدل گشت. آرژانتین در ورزشگاه آزتک به مصاف آلمان غربی رفت، جایی که مارادونا دو گل برای خوسه لوییس براون و خورخه والدانو ساخت. این دو گل در دقایق ۲۲ و ۵۵ به ثمر رسیدند. آرژانتینی‌ها بازی را تمام شده می‌دیدند که آلمان‌های باروحیه با دو گل کارل هاینس رومنیگه (۷۴) و رودی فولر (۸۰) به بازی برگشتند. آلمان غربی به سختی می‌کوشید تا گل پیروزی را بزند، اما بازهم مارادونا مداخله‌ای سرنوشت‌ساز داشت و با یک پاس بسیار دیدنی خورخه بروچاگا را در یک ضدحمله روانه دروازه آلمان کرد تا او با خونسردی هارولد شوماخر را مغلوب کند و آرژانتین برای دومین بار قهرمان جام جهانی فوتبال شود.[25]

جام‌جهانی ۱۹۹۰
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰

چهاردهمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی ایتالیا در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۹۰ آغاز شد و مدافع قهرمانی در گروه دوم با تیم‌های رومانی، شوروی و کامرون هم‌گروه شد. در بازی افتتاحیه جام، آرژانتین مقابل کامرون قرار گرفت و در پایان ۱–۰ مغلوب شگفتی‌ساز جام شد. در دیدار دوم آرژانتین موفق شد شوروی را ۲–۰ شکست دهد و در بازی سوم برابر رومانی ۱–۱ به تساوی رسید. در بازی نیمه نهایی در برابر ایتالیا ی میزبان قرار گرفت که بازی در شهر ناپل، جایی که مارادونا تیم ناپولی را قهرمان کالچو و جام یوفا کرده بود و بازی یک بر یک و با درخشش گوئگوچه آ دروازه‌بان آرژانتینی، آرژانتین برندهٔ این بازی می‌شود. بازی فینال در برابر آلمان غربی با یک پنالتی بحث برانگیز که برمه گل میکنه به سود آلمان غربی تمام می‌شود. اشک‌های مارادونا در این بازی برای همیشه خاطره می‌شود. در بازی فینال پسر باد کانی گیا نبود و مارادونا تیم را تنها با دو برد به فینال جام جهانی می‌رساند.

جام‌جهانی ۱۹۹۴

آرژانتین که با سختی خود را به جام جهانی آمریکا می‌رساند، دست به دامان مارادونا می‌شود و مارادونا با ورزش و رژیم سخت خود را به شرایط ایده‌آل می‌رساند تا آرژانتین بحران زده را سامان دهد. آرژانتین با درخشش گابریل باتیستوتا در بازی نخست یونان را چهار بر صفر شکست می‌دهد که گل سوم بازی را مارادونا به زیبایی می‌زند. در بازی دوم در برابر نیجریه، پسر باد کانی گیا دو گل زیبا می‌زند و بازی دو بر یک به سود آرژانتین تمام می‌شود. پس از پایان بازی با قرعه کشی از مارادونا تست دوپینگ گرفته می‌شود و همین باعث محروم شدن مارادونا می‌شود و آرژانتین بدون کاپیتان دیگر حرفی برای گفتن ندارد و در بازی سوم دو بر صفر از بلغارستان می‌بازد و در یک‌هشتم نهایی هم سه بر دو از رومانی می‌بازد.

جام‌جهانی ۱۹۹۸
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸

در این جام دنیل پاسارلا (سرمربی تیم) قانونی گذاشته بود که هیچ بازیکنی تو تیم ملی حق نداره موی بلند داشته باشه، گوشواره داشته باشه و … بسیاری از بازیکنان از جمله باتیستوتا بخاطر تیم ملی موهای خود را کوتاه کرده بودند ولی بازیکنانی مثل ردوندو و کانیگیا این کار را نکردند. بازیکنان: کارلوس روا، چاموت، آیالا، سیموئنه، اورتگا، ورون، زانتی، گالاردو، کرسپو، باتیستوتا، آلمیدا،

جام‌جهانی ۲۰۰۲
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲

جام‌جهانی ۲۰۰۶
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶

جام‌جهانی ۲۰۱۰
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰
  • دروازه‌بان‌ها

سرخیو رومرو (آلکمار) ماریانو آندوخار (کاتانیا) دیه گو پوسو (کولون)

  • مدافعان

نیکلاس اوتامندی (ولز سارسفیلد) گابریل هاینزه (مارسی) مارتین دمیچلیس (بایرن مونیخ) والتر ساموئل (اینتر) آریل گارسه (کولون) نیکلانس بوردیسو (رم) کلمنته رودریگس (استودیانتس)

  • هافبک‌ها

خوان سباستین ورون (استودیانتس) خاویر ماسچرانو (لیورپول) خواناس گوتیرس (نیوکاسل) آنخل دی ماریا (بنفیکا) ماکسی رودریگس (لیورپول) خاویر پاستوره (پالرمو) ماریو بولاتی (فیورنتینا)

  • مهاجمان

لیونل مسی (بارسلونا) گونسالو ایگواین (رئال مادرید) کارلوس توس (منچستر سیتی) سرخیو آگرو (اتلتیکو مادرید) دیه گو میلیتو (اینتر) مارتین پالرمو (بوکاجونیورز) سرمربی: دیگو مارادونا

در بازی نخست یک بر هیچ از سد نیجریه گذشت، در برابر کره جنوبی چهار بر یک پیروز شد و در آخرین بازی گروهی نیز دو بر هیچ نیز یونان را شکست داد. در مرحله یک‌هشتم نهایی مکزیک را سه بر یک شکست داد و سرانجام در بازی یک چهارم نهایی چهار بر صفر از آلمان شکست خورد.

جام‌جهانی ۲۰۱۴
نوشتار اصلی: جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴

بیستمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی برزیل در تاریخ ۱۲ ژوئن ۲۰۱۴ آغاز شد و آرژانتین در گروه ششم با تیم‌های ایران، بوسنی و نیجریه هم‌گروه شد. این تیم با پیروزی در ۳ دیدارهای مرحلهٔ گروهی به عنوان تیم نخست به مرحلهٔ بعد راه پیدا کرد. آرژانتین توانست با پشت سر گذاشتن تیم‌های سوییس، بلژیک و هلند به دیدار پایانی مسابقات راه پیدا کند. حریف این تیم در فینال آلمان بود که در دیدار نیمه پایانی موفق شده بود با ۷ گل برزیل میزبان را در هم بکوبد. دیدار نهایی در ۹۰ دقیقهٔ قانونی با تساوی بدون گل پایان یافت و به وقت اضافه کشیده شد. در نهایت آرژانتین با دریافت یک گل در دقیقهٔ ۱۱۳ بازی مغلوب شد جایگاه دوم مسابقات را کسب کرد. هم‌چنین لیونل مسی از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جام انتخاب گردید.

رکوردها
  • آرژانتین و اروگوئه رکورد دار تعداد بازی بین دو تیم ملی در دنیا هستند. این دو تیم از سال ۱۹۰۱، ۱۹۸ بار به مصاف هم رفته‌اند؛ در ضمن اولین بازی این دو تیم در سال ۱۹۰۱ نخستین بازی فوتبال است که خارج از بریتانیا انجام شده‌است.[26][27]
  • مارسلو تروبیانی بازیکن آرژانتین در جام‌جهانی ۱۹۸۶ با ۲ دقیقه بازی از ابتدای بازی، رکورددار کمترین حضور در میدان می‌باشد.[28]

عملکرد جام‌جهانی
رکوردهای جام جهانی فوتبال رکوردهای مقدماتی جام جهانی فوتبال
سال مرحله مقام ت ب ب م با گ ز گ خ ت ب ب م با گ ز گ خ
جام جهانی فوتبال ۱۹۳۰ نایب‌قهرمان دوم ۵ ۴ ۰ ۱ ۱۸ ۹ Qualified as invitees
جام جهانی فوتبال ۱۹۳۴ مرحله اول نهم ۱ ۰ ۰ ۱ ۲ ۳ Qualified automatically
جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸ انصراف انصراف
جام جهانی فوتبال ۱۹۵۰
جام جهانی فوتبال ۱۹۵۴
جام جهانی فوتبال ۱۹۵۸ مرحله گروهی سیزدهم ۳ ۱ ۰ ۲ ۵ ۱۰ ۴ ۳ ۰ ۱ ۱۰ ۲
جام جهانی فوتبال ۱۹۶۲ مرحله گروهی دهم ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۳ ۲ ۲ ۰ ۰ ۱۱ ۳
جام جهانی فوتبال ۱۹۶۶ یک چهارم نهائی پنجم ۴ ۲ ۱ ۱ ۴ ۲ ۴ ۳ ۱ ۰ ۹ ۲
جام جهانی فوتبال ۱۹۷۰ حضور نداشت ۴ ۱ ۱ ۲ ۴ ۶
جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ مرحله 2 هشتم ۶ ۱ ۲ ۳ ۹ ۱۲ ۴ ۳ ۱ ۰ ۹ ۲
جام جهانی فوتبال ۱۹۷۸ قهرمان اول ۷ ۵ ۱ ۱ ۱۵ ۴ واجد شرایط به عنوان میزبان
جام جهانی فوتبال ۱۹۸۲ مرحله ۲ یازدهم ۵ ۲ ۰ ۳ ۸ ۷ واجد شرایط به عنوان مدافع قهرمانی
جام جهانی فوتبال ۱۹۸۶ قهرمان اول ۷ ۶ ۱ ۰ ۱۴ ۵ ۶ ۴ ۱ ۱ ۱۲ ۶
جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ نایب قهرمان دوم ۷ ۲ ۳ ۲ ۵ ۴ واجد شرایط به عنوان مدافع قهرمانی
جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ یک‌هشتم نهائی دهم ۴ ۲ ۰ ۲ ۸ ۶ ۸ ۴ ۲ ۲ ۹ ۱۰
جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ یک چهارم نهائی ششم ۵ ۳ ۱ ۱ ۱۰ ۴ ۱۶ ۸ ۶ ۲ ۲۳ ۱۳
جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ مرحله گروهی هجدهم ۳ ۱ ۱ ۱ ۲ ۲ ۱۸ ۱۳ ۴ ۱ ۴۲ ۱۵
جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ یک چهارم نهائی ششم ۵ ۳ ۲ ۰ ۱۱ ۳ ۱۸ ۱۰ ۴ ۴ ۲۹ ۱۷
جام جهانی فوتبال ۲۰۱۰ یک چهارم نهائی پنجم ۵ ۴ ۰ ۱ ۱۰ ۶ ۱۸ ۸ ۴ ۶ ۲۳ ۲۰
جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ فینال جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴ دوم ۷ ۵ ۱ ۱ ۸ ۴ ۱۶ ۹ ۵ ۲ ۳۵ ۱۵
جام جهانی فوتبال ۲۰۱۸ یک‌هشتم نهائی شانزدهم ۴ ۱ ۱ ۲ ۶ ۹ ۱۸ ۷ ۷ ۴ ۱۹ ۱۶
جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ مشخص نشده مشخص نشده
جمع کل ۲ قهرمانی ۱۷/۲۱ ۸۱ ۴۳ ۱۵ ۲۳ ۱۳۷ ۹۳ ۱۳۶ ۷۵ ۳۶ ۲۵ ۲۳۵ ۱۲۷

عناوین
  • جام جهانی: ۲
۱۹۷۸، ۱۹۸۶
۱۹۲۱، ۱۹۲۵، ۱۹۲۷، ۱۹۲۹، ۱۹۳۷، ۱۹۴۱٬۱۹۴۵، ۱۹۴۶ ۱۹۴۷، ۱۹۵۵، ۱۹۵۷، ۱۹۵۹، ۱۹۹۱، ۱۹۹۳
۱۹۹۲
  • جام سازمان ملل:۱
۱۹۵۴
۲۰۰۴، ۲۰۰۸

ترکیب لباس

لباس اول (میزبان) آرژانتین تشکیل شده‌است از پیراهن سفید با خطوط عمودی آبی، شورت سیاه و جوراب سفید / سیاه و سفید؛ همچنین لباس دوم (میهمان) این تیم معمولاً متشکل است از پیراهن آبی تیره، شورت سفید و جوراب آبی تیره.

لباس اول (میزبان)

۱۹۰۱–۱۹۱۰
۱۹۱۱–۱۹۷۴
۱۹۷۵
۱۹۷۸
۱۹۸۶
۱۹۹۰
۱۹۹۴
۱۹۹۸
۲۰۰۲
۲۰۰۶
۲۰۰۸
۲۰۱۰
۲۰۱۱

لباس دوم (میهمان)

۱۹۷۸
۱۹۹۴
۱۹۹۸
۲۰۰۲
۲۰۰۶
۲۰۰۸
۲۰۱۲
۲۰۱۱

کادر مربیان کنونی
سمت نام
سرمربی لیونل اسکالونی
دستیار اول جولیان کامینو
دستیار دوم کلودیو گوگنالی
مربی بدنساز پابلو بلانکو
مربی دروازه‌بانان خوان خوزه رومرو
پزشکان دانیل مارتینز، دکتر آلخاندرو رولان
درمانگران فیزیکی لوئیس گارسیا، روبن آراگواس

فهرست بازیکنان

۲۳ بازیکن در لیست زیر برای کوپا آمریکا ۲۰۱۹ دعوت شده‌اند.

ش. پست بازیکن ت‌ت (سن) بازی گل باشگاه
1 دروازه‌بان فرانکو آرمانی ۱۶ اکتبر ۱۹۸۶ ‏(۳۴ سال) 11 0 باشگاه فوتبال ریور پلاته
12 دروازه‌بان آگوستین مارچسین ۱۶ مارس ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 4 0 باشگاه فوتبال آمریکا
23 دروازه‌بان خوان موسو ۶ مهٔ ۱۹۹۴ ‏(۲۷ سال) 1 0 باشگاه فوتبال اودینزه
17 مدافع نیکولاس اوتامندی ۱۲ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 66 4 باشگاه فوتبال منچستر سیتی
13 مدافع رامیرو فونس موری ۵ مارس ۱۹۹۱ ‏(۳۰ سال) 26 2 باشگاه فوتبال ویارئال
3 مدافع نیکولاس تاگلیافیکو ۳۱ اوت ۱۹۹۲ ‏(۲۸ سال) 20 0 باشگاه فوتبال آژاکس آمستردام
6 مدافع خرمان پسلا ۲۷ ژوئن ۱۹۹۱ ‏(۲۹ سال) 13 1 باشگاه فوتبال فیورنتینا
2 مدافع خوان فویث ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۹۸ ‏(۲۳ سال) 7 0 باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر
4 مدافع رنزو ساراویا ۱۶ ژوئیهٔ ۱۹۹۳ ‏(۲۷ سال) 6 0 باشگاه فوتبال پورتو
14 مدافع میلتون کاسکو ۱۱ آوریل ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 3 0 باشگاه فوتبال ریور پلاته
11 هافبک آنخل دی ماریا ۱۴ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 102 20 باشگاه فوتبال پاری سن ژرمن
8 هافبک مارکوس آکونیا ۲۸ اکتبر ۱۹۹۱ ‏(۲۹ سال) 21 0 باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال
20 هافبک جووانی لو سلسو ۹ آوریل ۱۹۹۶ ‏(۲۵ سال) 19 2 باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر
5 هافبک لئاندرو پاردس ۲۹ ژوئن ۱۹۹۴ ‏(۲۶ سال) 18 1 باشگاه فوتبال پاری سن ژرمن
7 هافبک روبرتو پریرا ۷ ژانویهٔ ۱۹۹۱ ‏(۳۰ سال) 17 2 باشگاه فوتبال واتفورد
16 هافبک رودریگو د پل ۲۴ مهٔ ۱۹۹۴ ‏(۲۷ سال) 11 0 باشگاه فوتبال اودینزه
18 هافبک گیدو رودریگز ۱۲ آوریل ۱۹۹۴ ‏(۲۷ سال) 4 0 باشگاه فوتبال آمریکا
15 هافبک گیدو پیزارو ۲۶ فوریهٔ ۱۹۹۰ ‏(۳۱ سال) 3 0 UANL
10 مهاجم لیونل مسی ۲۴ ژوئن ۱۹۸۷ ‏(۳۳ سال) 136 68 باشگاه فوتبال بارسلونا (کاپیتان)
9 مهاجم سرخیو آگوئرو ۲ ژوئن ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 96 41 باشگاه فوتبال منچستر سیتی
21 مهاجم پائولو دیبالا ۱۵ نوامبر ۱۹۹۳ ‏(۲۷ سال) 24 2 باشگاه فوتبال یوونتوس
22 مهاجم لوتارو مارتینس ۲۲ اوت ۱۹۹۷ ‏(۲۳ سال) 11 6 باشگاه فوتبال اینتر میلان
19 مهاجم ماتیاس سوارز ۱۹ فوریهٔ ۱۹۸۸ ‏(۳۳ سال) 6 0 باشگاه فوتبال ریور پلاته

رکوردها و آمارها

بیشترین تعداد بازی
رتبه. نام سال‌های بازی تعداد بازی تعداد گل
۱ خاویر ماسچرانو ۲۰۰۳–۲۰۱۸ ۱۴۷ ۳
۲ خاویر زانتی ۱۹۹۴–۲۰۱۱ ۱۴۳ ۴
۳ لیونل مسی ۲۰۰۵– ۱۳۶ ۷۰
۴ روبرتو آیالا ۱۹۹۴–۲۰۰۷ ۱۱۴ ۷
۵ دیه‌گو سیمئونه ۱۹۸۸–۲۰۰۲ ۱۰۴ ۹
۶ آنخل دی ماریا ۲۰۰۸– ۱۰۲ ۲۰
۷ اسکار روجری ۱۹۸۳–۱۹۹۴ ۹۷ ۷
۸ سرخیو آگوئرو ۲۰۰۶– ۹۶ ۴۰
سرخیو رومرو ۲۰۰۹– ۹۶ ۰
۱۰ دیگو مارادونا ۱۹۷۷–۱۹۹۴ ۹۱ ۳۴

بیشترین تعداد گل
رتبه. نام بازیکن سال‌های حضور تعداد گل تعداد بازی میانگین گل در هر بازی گل در بازی‌های رسمی
۱ لیونل مسی ۲۰۰۵– ۷۱ ۱۳۶ ۰.۵ ۳۶
۲ گابریل باتیستوتا ۱۹۹۱–۲۰۰۲ ۵۴ ۷۷ ۰.۷ ۳۸
۳ سرخیو آگوئرو ۲۰۰۶– ۴۱ ۹۶ ۰.۴۳ ۲۰
۴ ارنان کرسپو ۱۹۹۵–۲۰۰۷ ۳۵ ۶۴ ۰.۵۵ ۲۶
۵ دیگو مارادونا ۱۹۷۷–۱۹۹۴ ۳۴ ۹۱ ۰.۳۷ ۱۵
۶ گونسالو ایگواین ۲۰۰۹–۲۰۱۸ ۳۱ ۷۵ ۰.۴1 ۲۳
۷ لوئیس آرتیمه ۱۹۶۱–۱۹۶۷ ۲۴ ۲۵ ۰.۹۶ ?
۸ دانیل پاسارلا ۱۹۷۶–۱۹۸۶ ۲۳ ۷۰ ۰.۳۳ ۶
۹ لئوپولدو لوکه ۱۹۷۵–۱۹۸۱ ۲۱ ۴۵ ۰.۴۹ ۸
خوزه سن‌فیلیپو ۱۹۵۶–۱۹۶۲ ۲۱ ۲۹ ۰.۷۶ ?

نگارخانه

جستارهای وابسته

تیم ملی فوتبال زنان آرژانتین

پانویس
  1. «رتبه‌بندی جهانی». فیفا. ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۹.
  2. "ARGENTINA-URUGUAY Matches 1902-2009". Retrieved 7 August 2012.
  3. «فدراسیون فوتبال آرژانتین». Asociación del Fútbol Argentino. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  4. "Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti". eNotes.com. Retrieved 9 August 2012.
  5. «خبر رسمی: الخاندرو سابه یا سرمربی تیم ملی آرژانتین شد». GOAL.COM. ۸ مرداد ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  6. «قهرمان جام‌های جهانی ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ سرانجام به جام جهانی نوزدهم فوتبال راه یافت». سرخط به نقل از همشهری آنلاین. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  7. «Argentina National Football Team Video». OV Guide. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  8. "Argentina on FIFA.com". FIFA. Retrieved 9 August 2012.
  9. «Great Footballing Rivalries». دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۲.
  10. "Monumental humbling for Argentina". FIFA. Retrieved 10 August 2012.
  11. «Diego Maradona». Football-Rumours.com. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  12. "Association Information". Retrieved 10 August 2012.
  13. «Seleccion Nacional: Los comienzos». دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۲.
  14. . FIFA.com http://www.fifa.com/worldcup/archive/edition=76/overview.html. Retrieved 9 August 2012. Missing or empty |title= (help)
  15. "Argentina first for first time". FIFA. Retrieved 10 August 2012.
  16. «یازدهمین دوره جام جهانی - ۱۹۷۸ (آرژانتین)». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۲.
  17. «مروری بر جام‌های جهانی». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئن ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۲.
  18. «مروری برجام‌های جهانی گذشته: جام جهانی ۱۹۷۸». GOAL.com. ۱۶ مه ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۰ اوت ۲۰۱۲.
  19. «جام‌جهانی ۱۹۸۶ و دست خدا». دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  20. «بکهام و سیمئونه در انتظار نبرد ۷ ژوئن ساپورو». روزنامه جام جم. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  21. «فوتبال – آرژانتین». Wordpress. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  22. «بکهام و سیمئونه در انتظار نبرد ۷ ژوئن ساپورو». روزنامه جام جم. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  23. «دست خدا!». عصر ایران. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  24. Diego Maradona goal voted the FIFA World Cup™ Goal of the Century
  25. «مروری برجام‌های جهانی گذشته: جام جهانی ۱۹۸۶». goal.com. دریافت‌شده در ۸ اوت ۲۰۱۲.
  26. «ARGENTINA-URUGUAY Matches 1902-2009». Héctor Darío Pelayes and RSSSF. ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.
  27. «Reasons for excluding or including full "A" internationals (1901-1910)». دریافت‌شده در ۷ اوت ۲۰۱۲.
  28. «World Cup Records - Appearances». footballnetwork.org. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۲.

منابع

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تیم ملی فوتبال آرژانتین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.