جهانبخش کردی‌زاده
جهانبخش کردی‌زاده مشهور به بخشو یا بخشی (زادهٔ ۱۰ خرداد ۱۳۱۵، بوشهر - درگذشتهٔ ۱۹ مرداد ۱۳۵۶، شیراز) نوحه‌خوان و مداح استان بوشهر در جنوب ایران بود. او صاحب سبکی خاص و صدای استثنایی در عزاداری و سینه‌زنی سنتی بوشهر بوده‌است. وی همچنین موجب معرفی این نوع و شیوهٔ عزاداری، در سطح کشور و جهان شد.
| جهانبخش کردی‌زاده | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام شناسنامه‌ای | جهانبخش کردی‌زاده |
| نام(های) دیگر | بخشو یا بخشی[1] |
| زاده | ۱۰ خرداد ۱۳۱۵ بوشهر |
| درگذشته | ۱۹ مرداد ۱۳۵۶ (۴۱ سال) شیراز |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۳۰ تا ۱۳۵۶[1] |
| استاد(ها) | سیدعلی مهیمنیان محمد شریفیان غلامرضا اصلاح پذیر |
| علت سرشناسی | احیاگر نوحه‌خوانی جنوب |
| بنیانگذار | صاحب سبک در نوحه‌خوانی جنوب |
از وی به عنوان برترین مداح تاریخ استان بوشهر یاد می‌شود.
زندگی‌نامه
کودکی
بخشو در ۱۰ خردادماه سال ۱۳۱۵ شمسی در بوشهر (محلهٔ باغ ملاّ) متولد شد. از او به عنوان «اعجوبهٔ عالم مداحی، نوحه‌خوانی و سینه‌زنی سنتی بوشهر» یاد می‌شود.[2] وی از کودکی همراه پدرش مفتاح کردی‌زاده به مسجد امامزاده می‌رفت و به نوحه‌خوانی روان و دلنشین سیدعلی مهیمنیان گوش می‌داد.[1]
نوجوانی
جهانبخش از نوجوانی به تشویق سیدعلی مهیمنیان و خانواده‌اش در سال ۱۳۳۰ در محله تنگک رئیسی، به نوحه‌خوانی رو آورد و کم‌کم پایش به مساجد محلات دیگر باز شد و صدایش مورد توجه قرار گرفت.[1] مهیمنیان که علاوه بر مداحی و نوحه‌سرایی، آهنگسازی نوحه‌های خویش را انجام می‌داد منبع انتقال تجربیات خوب و ارزنده‌ای برای جهانبخش کردی‌زاده شد. در اندک زمانی استعداد ذاتی، صدای بی‌نظیر و مهارت بخشو در این امر باعث شد آوازه او در سراسر شهر بپیچد و با استفاده از راهنمایی‌های استادانی همچون سیدعلی مهیمنیان، غلامرضا اصلاح‌پذیر و بویژه محمد شریفیان که از خویشاوندان وی بود، در ردیف بهترین نوحه‌خوان‌های بوشهر قرار گرفت.
فعالیت
شاخصهای هنری
نوع حنجرهٔ او به اعتقاد بسیاری از اهل فن از معدود حنجره‌هایی بود که در دنیای موسیقی و خوانندگی وجود داشته و دارد. آوازهٔ اجرای بی‌نظیرش باعث شد تا علاقه‌مندان زیادی از استان‌های خوزستان، فارس، کشورهای حوزه خلیج فارس و حتی هنرمندان و موسیقی‌دانان فرانسوی، اروپایی و روسی برای شنیدن صدای جذاب و دلنشین او به بوشهر کشیده شوند.[3] همجنین لوریس چکناواریان موسیقیدان، آهنگساز و رهبر ارکستر ایران و محمدرضا لطفی نوازندهٔ موسیقی اصیل ایرانی به همراه فوزیه مجد مدیر وقت سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران برای صحبت و ضبط صدای جهانبخش کردی‌زاده به دیدار او رفتند.
وی علاوه بر اجرای زیبا و بی‌نقص نوحه‌ها و مرثیه‌های سنتی بوشهر در اجرای شروه، چاوش‌خوانی، مناجات‌خوانی، صبحدم‌خوانی، بیت‌خوانی، جنگ‌نامه‌خوانی، مصیبت‌خوانی و خیام‌خوانی نیز از تبحر خاصی برخوردار بود. از نکات برجستهٔ اجرای کردی‌زاده علاوه بر حجم صدا و زنگ حزین و گیرای نوایش می‌توان به تسلط در اجرای اوج و فرودهای شروه و تحریرهای بی‌نقصش در نوحه و واحدخوانی اشاره نمود.
تأثیرات هنری
بسیاری از ملودی‌ها و سبک نوحه‌های وی، الهام بخش تعدادی از نوحه‌خوانان جنوب کشور و تعدادی از ترانه‌سرایان گشت که تا کنون نیز ادامه داشته‌است. از جمله ترانه معروفی با نام «ممد نبودی ببینی» که بعد از آزادسازی خرمشهر در سال ۱۳۶۱ و به یاد محمد جهان‌آرا، توسط غلامعلی کویتی‌پور خوانده شد. ملودی و سبک این ترانه کاملاً مشابه نوحه «لیلا بگفتا ای شه لب تشنه کامان» از جهانبخش کردی‌زاده می‌باشد که سال‌ها پیش از ترانه کویتی‌پور، خوانده شده بود.[4]
| لیلا بگفتا ای شه لب تشنه کامان | دستم به دامان آقا الامان | |
| رودم به میدان می‌رود در چنگ گرگان | از هجر اکبر مشکل برم جان | |
| آه و واویلا کو اکبر من | نور دو چشمان تر من |
ثبت معنوی
صدای جهانبخش کردی‌زاده «بخشو» به عنوان صدای ماندگار به دست حماسه حق پرست، رییس انجمن موسیقی استان بوشهر در فهرست آثار معنوی و ناملموس ملی کشور به ثبت رسیده‌است.[5]
فیلم و مستند
وی در گوشه‌ای از سریال تلویزیونی دلیران تنگستان به کارگردانی همایون شهنواز به نوحه‌خوانی، شروه‌خوانی، شاهنامه و جنگ‌نامه‌خوانی اشعار شاعر حماسه‌سرای ایرانی، ابوالقاسم فردوسی پرداخته‌است.[1]
ناصر تقوایی کارگردان مشهور ایرانی در سال ۱۳۴۹، در فیلم مستند خود به نام «اربعین»، از نوحه‌خوانی بخشو در مسجد دهدشتی بوشهر تصاویر منحصربه‌فردی را ثبت کرده‌است. فیلم با تصاویری از تدارک مراسم عزاداری حسین آغاز می‌شود و بعد دریا و خورشید همراه با صدای سنج و دمام گویی آغاز واقعه‌ای را خبر می‌دهند. آدم‌ها کمر می‌گیرند و صدای سینه می‌آید و بعد صدای اسطوره‌ای بخشو در کوچه‌های تاریک بوشهر می‌پیچد.[6] همچنین در سکانسی از فیلم آرگو نیز بخش‌هایی از صدای نوحه‌خوانی بخشو مورد استفاده قرار گرفته‌است.[7]
درگذشت
او آخرین اجرای خود را در سال ۱۳۵۶ در حرم امام رضا انجام داد و طی آن به نوحه‌خوانی در رثای حسین پرداخت. کردی‌زاده سرانجام در روز ۱۹ مرداد ماه سال ۱۳۵۶ چند روز مانده به ماه رمضان، هنگام برگشت از مشهد بر اثر سکته قلبی و مرگی مشکوک در بیمارستان نمازی شهر شیراز، درگذشت.[1] مرگ ناگهانی کردی‌زاده تمام اهالی بندر بوشهر را عزادار کرد و در حالی که بازار شهر به احترام او تعطیل شده بود، مردم بوشهر یکی از باشکوه‌ترین تشییع جنازه‌ها را همراه با عزاداری و سینه‌زنی در سوگ او برپا کردند. جسد کردی‌زاده در صحن امامزاده محمدباقر بوشهر به خاک سپرده شد.
نگارخانه
جهانبخش کردی زاده (بخشی) در مسجد دهدشتی بندر بوشهر سال ۱۳۴۹
منابع
- لاوری فرد، عبدالله (۱۳۸۱). نغمه سرایان. بوشهر: موعوداسلام. صص. ۴۵–۴۷. شابک ۹۶۴-۷۷۱۶-۱۶-۸.
- http://www.nasimjonoub.com/fa/posts/70960
- «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۱۳.
- http://www.musicema.com/node/159484
- http://www.irna.ir/fa/News/83031127
- http://www.farsnews.ir/newstext.php?nn=8710151589
- http://www.nasimjonoub.com/fa/posts/11920
پیوند به بیرون
- اذان جهانبخش کردی زاده در شور عرب
- «بخشو» فیلم مستند زندگی جهانبخش کردی زاده از زبان دوستان و نزدیکان او، کاری از محمدرضا مرزوقی
- «اربعین» فیلم مستند نوحه خوانی بخشو در سال ۱۳۴۹ از ناصر تقوایی
- بارگیری نسخه صوتی شروه ای مشهور از بخشو وبگاه دلکش
| سبک |  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| مراسم | |||||
| مداحان |
| ||||
| مدیحهسرایان | |||||
| جستارهای وابسته | |||||
| |||||
