تاسوعا
تاسوعا روز نهم ماه محرم است. آنچه مشهور است تاسوعا از ریشه تِسع به معنای نه و نهم، فقط بر نهمین روز محرم اطلاق شدهاست. اما نظری وجود دارد که عاشورا و تاسوعا را در سلسله اعداد معنی نمیدانند. تاسوعا را از اِتّساع یعنی گسترده شدن، روزی که ظرفیت بالا میرود و در سینهها فراخی ایجاد میشود و به جای تنگی، وسعت مییابد، دانستهاند؛ و این نامگذاری را به علی بن حسین (امام چهارم شیعه) نسبت دادهاند.[1] آخرین روزی است که حسین بن علی سومین امام شیعیان و یارانش شبانگاه آن را درک کردهاند و این روز به شب عاشورا پیوند خوردهاست. این روز نزد شیعیان از اهمیت بالایی برخوردار است. شیعیان این روز را منتسب به عباس بن علی نیز میدانند، و این روز را بسان روز عاشورا گرامی داشته و در آن به سوگواری میپردازند.
سوگواری محرم |
رویدادها |
---|
نبرد کربلا • شام غریبان اسارت در شام |
کَسان |
حسین بن علی |
جایها |
حرم امام حسین حرم عباس بن علی • حسینیه موزه محرم |
روزهای ویژه |
تاسوعا • عاشورا • اربعین |
آیینها |
مرثیه • نوحه • تعزیه • روضه •
تکیه |
تاسوعای محرّم سال ۶۱ قمری، تحرکات سپاه عمر سعد در صحرای کربلا افزایش یافت و تصمیم جنگ داشتند. حسین به وسیلهٔ برادرش عباس یک شب مهلت برای راز و نیاز گرفت. در این روز خیمههای یاران حسین محاصره گردید. شمر برای عباس و برادرانش امان نامه آورد که وی بر او نهیب زد که: «ما را امان میدهید در حالیکه پسر رسول خدا را امان نباشد؟». حسین بن علی در این روز برای اصحاب خود خطابه ایراد کرد.[2][3]
نامههای ارسال شده روز تاسوعا در واقعه کربلا
در واقعه کربلا عبیدالله بن زیاد دو بار به حسین بن علی نامه نوشت؛ یکی به هنگام ورود به کربلا و دیگری در روز تاسوعا پس از ورود عمر بن سعد به کربلا.
نامه دوم زمانی بود که عمر بن سعد با لشکر عظیمی به کربلا آمد و در برابر لشکر محدود حسین بن علی ایستاد. فرستادهٔ عمر بن سعد نزد حسین بن علی آمد؛ سلام کرد و نامه ابن سعد را به حسین بن علی داد: «مولای من! چرا به دیار ما آمدهای؟»
حسین بن علی در پاسخ گفت: «اهالی شهر شما به من نامه نوشتند و مرا دعوت کردهاند، و اگر از آمدن من ناخشنودند باز خواهم گشت.»[4][5][6] خوارزمی نیز روایت کردهاست: «حسین بن علی به فرستاده عمرسعد گفت: «از طرف من به امیرت بگو، من خود به این دیار نیامدهام، بلکه مردم این دیار مرا دعوت کردند تا به نزدشان بیایم و با من بیعت کنند و مرا از دشمنانم بازدارند و یاریم نمایند، پس اگر ناخشنودند از راهی که آمدهام بازمیگردم.»»[7]
وقتی فرستاده عمرسعد بازگشت و پاسخ حسین را بازگو کرد، ابن سعد گفت: «امیدوارم که خداوند مرا از جنگ با حسین بن علی برهاند» آنگاه این خواسته حسین بن علی را به اطّلاع ابن زیاد رساند ولی او در پاسخ نوشت: «از حسین بن علی بخواه، تا او و تمام یارانش با یزید بیعت کنند. اگر چنین کرد، ما نظر خود را خواهیم نوشت…» چون نامه ابن زیاد به دست ابن سعد رسید، گفت: «تصوّر من این است که عبیدالله بن زیاد، خواهان عافیت و صلح نیست.» عمرسعد، متن نامه عبیدالله بن زیاد را نزد حسین بن علی فرستاد.
حسین گفت: «من هرگز به این نامه ابن زیاد پاسخ نخواهم داد. آیا بالاتر از مرگ سرانجامی خواهد بود؟! خوشا چنین مرگی»[8][9]
آیینها
تاسوعا در باورهای شیعی روز عباس بن علی معروف به ابوالفضل است که مأمور آوردن آب به سپاه حسین بن علی بود. در این روز در مجالس روضه خوانی روضه سقای دشت کربلا خوانده میشود و ذاکرین اشعاری در این زمینه را زمزمه میکنند. شهرهای شیعه نشین در این روز شاهد حرکت دستههای عزادار در کوچهها و خیابانها هستند و نیز توزیع نذر، علم گردانی، شبیه خوانی، گل مالی و… مراسم این روز در بین مردمان شهر های ترک نشین ایران به طور خاص برگزار می شود از جمله می توان دسته عزاداری حسینه اعظم زنجان را نام برد که قریب بر پانصد هزار نفر عزادار در این مراسم شرکت دارند که به بزرگ ترین عزاداری شعیان جهان معروف است و بالای ده هزار قربانی در این روز ذبح می شود. و همچنین اجتماع هزاران نفری مردم اردبیل در میدان عالی قاپو این شهر نیز می توان اشاره کرد.
منابع
- https://iqna.ir/fa/news/3839973/معنای-دقیق-کلمات-عاشورا-و-تاسوعا-چیست
- خطبه امام حسین(ع) در عصر تاسوعا
- خطبه ی امام حسین در شب عاشورا
- تاریخ طبری، ج ۴، ص ۳۱۱.
- ارشاد مفید، ص ۴۳۵
- بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۳۸۴
- مقتل الحسین خوارزمی، ج 1، ص ۲۴۱.
- اخبار الطوال، ص ۲۵۳.
- گرد آوری از کتاب: عاشورا ریشهها، انگیزهها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیتالله مکارم شیرازی، ص ۳۸۲.