دژ رویین
دژ رویین نام دژی در شاهنامه ی فردوسی و از دژهای تورانیان است. این دژ جاییست که ارجاسپ خواهران اسفندیار را زندانی کرده بود. اسفندیار وقتی به دشت رویین رسید از بالای تپه‌ای مشرف آن را بنگرید:
| به بالا بر آمد، به دژ بنگرید | یکی ساده دژ آهنین باره دید | |
| سه فرسنگ بالا و پهنا چهل | به جایی ندید اندر او آب و گل [1] |
| رویین‌دژ | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| نام دژ | روئین |
| نام‌های دیگر | رویین |
| حاکم | ارجاسپ |
| نام سرزمین | توران |
| نوع زندگی | قبایلی، کوچ‌نشینی |
| سایر اطلاعات | |
| شناخته شده | دشمن استراتژدیک ایرانیان |
| مکان | آسیای میانه، آسیای مقدم |
| آیین | دیویسنا |
| نژاد | ترکان‌چین |
| دیرینگی | هزاره یکم پ. م. |
رویین‌دژ در شاهنامه
گشتاسپ‌شاه ایران به پسرش اسفندیار بدبین شده و او را متهم به چشم داشتن به تاج و تخت شاهی می‌کرد. آخرالامر او را در دژ گنبدان زندانی [2] و خودش از بلخ به سیستان گریخت. ارجاسپ شاه توران که از غیاب گشتاسپ و دربند شدن اسفندیار آگاه شده، به بلخ پایتخت ایران حمله و لهراسپ نیا را کشته و دختران گشتاسپ را اسیر نموده با خود می‌برد.
گشتاسپ ناچار برای رهایی دخترانش به‌آفرید و همای پسرش را از بند آزاد می‌کند و اسفندیار با پس‌راندن لشکر توران، سفر هفت خوان اسفندیار را آغاز و پس از گذشت از هفت مانع خطرناک به دژ رویین می‌رسد. او با تنی چند از گردانش در جامه بازرگانان به داخل دژ نفوذ کرده عاقبت ارجاسپ را کشته و خواهرانش را از اسارت رها ساخته دست آخر رویین‌دژ را به آتش می‌کشد.[3]
| بفرمود تا آتش اندر زدند | همه شهر توران به هم بر زدند | |
| بجایی دگر نامداری نماند | به چین و به توران سواری نماند [4] |
پانویس
- شاهنامه. جلد ششم. هفت خوان اسفندیار، ص ۳۸۷
- ظاهراً ارگ سلطنتی که داخل پایتختش شهر بلخ بود
- «DEŽ-E RŪYĪN». ENCYCLOPÆDIA IRANICA. دریافت‌شده در ۵ مارس ۲۰۱۶.
- شاهنامه. جلد ششم. هفت خوان اسفندیار، ص ۳۹۱
منابع
- حسین، الهی قمشه‌ای (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
پیوند به بیرون
| بخشها |
| ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| نسخههای سرشناس |
| ||||||||||
 رده  درگاه  کتاب  الگو | |||||||||||