دی‌کلوگزاسیلین

دی‌کلوگزاسیلین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
	(2S,5R,6R)-6-{[3-(2,6-dichlorophenyl)-5-methyl-; oxazole-4-carbonyl]amino}-3,3-dimethyl-7-oxo-4-thia-; 1-azabicyclo[3.2.0]heptane-2-carboxylic acid
داده‌های بالینی
AHFS/دانشنامه دراگز	monograph
مدلاین پلاس	a685017
رده بارداری	B(US)
تجویز	Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
فراهمی زیستی	60 to ۸۰٪
پیوند پروتئینی	۹۸٪
متابولیسم	Hepatic
نیمه‌عمر	0.7 hours
دفع	Renal and biliary
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	3116-76-5
کد ATC	J01CF01 QJ51CF01
پاب‌کم	CID 18381
بانک‌دارو	DB00485
کم‌اسپایدر	17358
UNII	COF19H7WBK
KEGG	D02348
ChEBI	CHEBI:۴۵۱۱
ChEMBL	CHEMBL893
داده‌های شیمی
فرمول	C19H17Cl2N3O5S
وزن مولکولی	470.327 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
	InChI InChI=1S/C19H17Cl2N3O5S/c1-7-10(12(23-29-7)11-8(20)5-4-6-9(11)21)15(25)22-13-16(26)24-14(18(27)28)19(2,3)30-17(13)24/h4-6,13-14,17H,1-3H3,(H,22,25)(H,27,28)/t13-,14+,17-/m1/s1 ; Key:YFAGHNZHGGCZAX-JKIFEVAISA-N ;
(what is this?) (verify);

دی کلوگزاسیلین (به انگلیسی: Dicloxacillin)

رده درمانی: آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام

اشکال دارویی: کپسول، آمپول

موارد مصرف

دی کلوگزاسیلین از دسته پنی‌سیلین‌های مقاوم به بتالاکتاماز است. از لحاظ اثر ضدمیکروبی و خواص فارماکولوژیکی بسیار مشابه فلوکلوگزاسیلین است. این دارو همچنین متعلق به دسته ایزوگزازولیل پنی‌سیلین‌ها (Isoxazolyl Penicillins) هست. این دسته که مقاومت خوبی نسبت به اسید دارند می‌توانند به صورت خوراکی مصرف شوند.

مکانیزم اثر

این دارو همانند سایر بتالاکتام‌ها با اتصال به پروتئین متصل شونده به پنی‌سیلین (PBP) باعث مهار ترانس پپتیدازها می‌شود و باعث ممانعت از ساخت پپتیدو گلیکان‌های دیواره سلولی باکتری و تخریب دیواره سلولی باکتری می‌شود. تغییر ساختار شیمیایی آن را مقاوم به آنزیم بتالاکتاماز تولید شده توسط برخی باکتری‌ها ساخته‌است.

طیف ضد میکروبی

باکتریهای حساس شامل:

انواع استافیلوککها به جز استاف‌های مقاوم به متی‌سیلین (Methicillin resistant staph aureus, MRSA) این اثر ضعیفتر از اثر نافسیلین است.
استرپتوکک پیوژن، پنوموکک و بعضی انواع ویریدنس.

ایزوگزازولیل پنی‌سیلین‌ها جایگزین خوبی برای پنی سیلین در درمان عفونتهای حساس به پنی‌سیلین نیستند و روی انتروکک و لیستریا بی‌اثر هستند. همچنین به علت متغیر بودن جذب خوراکی در درمان عفونت‌های شدید نوع خوراکی آن‌ها جایگزینی برای انواع تزریقی نمی‌تواند باشد.[1]

اشکال دارویی

این دارو جذب خوراکی دارد ولی غذا جذب آن را کاهش می‌دهد. این دارو به اشکال خوراکی، تزریق عضلانی و درون رگی موجود است.

کاربردهای بالینی

این دارو در عفونت‌های استافیلوککی مقاوم به پنی‌سیلین به کار می‌رود.

عوارض جانبی

این دارو عوارض جانبی مشابه پنی‌سیلین را دارد. همچنین در موارد نادری یرقان کلستاتیک در مصرف این دارو ایجاد شده‌است.

منابع

GOODMAN & GILMAN'S THE PHARMACOLOGICAL BASIS OF THERAPEUTICS - 11th Ed. (2006)

Sweetman S (35Ed), Martindale: The complete drug reference. London: Pharmaceutical Press. Electronic version, (Ed35 [2005]).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] GOODMAN & GILMAN'S THE PHARMACOLOGICAL BASIS OF THERAPEUTICS - 11th Ed. (2006)