سرماداری

زَم‌داری[1][پ.ن 1] یا حفظ سرمایشی[1] یا سرماداری یا انجماد فرایندی است که طی آن یاخته‌ها یا بافت‌ها از طریق سرمایش زیر صفر نگهداری و حفاظت می‌شوند. دماهای بکار رفته معمولاً پیرامون -۸۰° یا -۱۹۶° سانتیگراد است (یعنی نقطه جوش نیتروژن مایع). در چنین دماهای پایینی همه فعالیتهای زیستی حتی فعالیتهای زیست-شیمیایی که به مرگ یاخته‌ها می‌انجامد بازمی‌ایستد. البته یاخته‌های سرماداری شده (منجمد) اغلب به هنگام ذوب به دمای اتاق آسیب می‌بینند.

سرماداری جوانهٔ گیاه. مخزن باز نیتروژن مایع در پشت.

پیوند به بیرون

• https://web.archive.org/web/20080415180118/http://www.ivf.com/boston.html
• http://www.alcor.org/Library/html/newtechnology.html
• http://www.marine.csiro.au/microalgae/methods/cryopreservation.htm
• http://www.sharedjourney.com/define/cryo.html

پی‌نوشت

1. «زَم» به معنی سرما و سردی است، مانند زمستان

منابع

1. «زَم‌داری تخمک، حفظ سرمایشی تخمک» [علوم سلامت] هم‌ارزِ «oocyte cryopreservation»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ زَم‌داری تخمک)

• ویکی‌پدیای انگلیسی