شاندور کوچیش

شاندور کوچیش (به مجاری: Kocsis Sándor) (زاده ۲۱ سپتامبر ۱۹۲۹–۲۲ ژوئیه ۱۹۷۹) بازیکن فوتبال اهل مجارستان بود. وی سابقه بازی در تیم‌هایی چون بارسلونا و تیم ملی فوتبال مجارستان را کارنامه خود دارد. همچنین در فهرست برترین گل زنان جهان رتبه چهارم را دارد.

شاندور کوچیش

شناسنامه
نام کامل	شاندور پِتِر کوچیش
زادروز	۲۱ سپتامبر ۱۹۲۹
زادگاه	بوداپست، مجارستان
تاریخ مرگ	۲۲ ژوئیهٔ ۱۹۷۹ (۴۹ سال)
محل مرگ	بارسلون، اسپانیا
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی	درگذشته
پُست	مهاجم
باشگاه‌های حرفه‌ای
سال‌ها	باشگاه‌ها	بازی (گل)
۱۹۴۳–۱۹۴۴ ۱۹۴۵–۱۹۵۰ ۱۹۵۰ ۱۹۵۰–۱۹۵۷ ۱۹۵۷–۱۹۵۸ ۱۹۵۸–۱۹۶۶ ۱۹۶۱	کوبانیا فرنتس‌واروش فرنتس‌واروش هونود یانگ فلوز زوریخ بارسلونا والنسیا (مهمان)	۵ (۰) ۵۹ (۴۰) ۳۰ (۳۰) ۱۴۵ (۱۵۳) ۱۱ (۷) ۱۸۴ (۱۱۱)
تیم ملی
۱۹۴۸–۱۹۵۶	مجارستان	۶۸ (۷۵)
دوران مربیگری
۱۹۷۲–۱۹۷۴ ؟	هرکولس آلیکانته

دوران باشگاهی

شاندور کوچیش در هفده سالگی فوتبال حرفه‌ای را در تیم جوانان باشگاه کوبانیا شروع کرد که در واقع آمادگی برای انتقال به باشگاه فوتبال فرنتس‌واروش بوده‌است. هنگامی که به تیم فرنتس‌واروش آمد موفق به کسب اولین عنوان خود در لیگ مجارستان شد. او پس از پنج سال بازی در این تیم به مدت کوتاهی راهی تیم ادوژ شد و پس ازآن به ارتش پیوست و راهی تیم نظامی بوداپست هونود شد که در آنجا با فرانس پوشکاش، یوزف بوژیک، زولتان تسیبور آشنا شد. در هفت سال حضور در این باشگاه او موفق به کسب سه عنوان لیگ مجارستان و سه عنوان آقای گلی در لیگ و همچنین در بین این سه سال، دو بار در اروپا بیشتر از هر بازیکن در کل لیگ‌های اروپایی گلزنی کرد. او پس از انقلاب ۱۹۵۶ مجارستان، به سوییس گریخت و برای باشگاه فوتبال زوریخ بازی کرد. بعد از آن به هم‌تیمی سابقش در هونود و تیم ملی مجارستان، زولتان تسیبور، به بارسلونا پیوست.

دوران ملی

او در سال ۱۹۴۸ اولین بازی ملی خود را انجام داد و همراه چهار نفر (فرانس پوشکاش، زولتان تسیبور، ناندور هیدگ‌کوتی و یوزف بوژیک) هسته تیمی قدرتمند و تهاجمی به نام تیم طلایی را بنیان نهادند و ۳۲ بازی ملی را بدون شکست در سطح اول بین‌المللی پشت سر گذاشتند که این رکورد هنوز پابرجا مانده‌است. او همچنین با مجارستان در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی موفق به کسب مدال طلای رقابتها شد. او در جام ۵۴ خوش درخشید و دو هتریک مقابل کره جنوبی و آلمان غربی به ثبت رساند. او در ۵ بازی جام ۵۴ ،۱۱ گل زد که تنها ژوست فونتن چهار سال بعد رکورد او را با ۱۳ گل جابه‌جا کرد. او به دلیل بازی عالی و گلزنی‌های متعدد با سر به «سر طلایی» معروف شد. او در فینال جام ۵۴ بد شانس بود و جلوی همان آلمان غربی که به آن ۴ گل زده بود، پایش به گلزنی باز نشد.

پایان دوران فوتبالی

او در سال ۱۹۶۶ به عمر فوتبالی خود پایان داد و ترجیح داد در اسپانیا بماند و در بارسلون اقدام به تأسیس رستورانی به نام لقب خود (سرطلایی) کرد. او همچنین مقطع کوتاهی در تیم هرکولس در سال‌های ۷۲ تا ۷۴ به مربیگری پرداخت.

مرگ

دوران مربیگری او به دلیل ابتلا به سرطان خون و سپس معده متوقف شد. او حتی مجبور شد پای چپ خود را در یک عمل جراحی از دست بدهد. او پس از سال‌ها مبارزه با سرطان و عمل‌های متعدد که نیروی وی را به کلی به تحلیل برد، در سال ۱۹۷۹ و در سن ۴۹ سالگی، بر اثر سقوط از طبقه چهار بیمارستانی در بارسلون، جان باخت. خیلی‌ها دلیل این حادثه را یک خودکشی می‌دانند اما فرضیه ای دیگر می‌گوید احتمال اتفاقی بودن این قضیه نیز وجود دارد.

افتخارات

شاندور کوچیش توانست با تیم بوداپست هونود به عناوین مختلفی همچون لیگ و آقای گلی دست یابد. او با تیم ملی مجارستان در اولین و آخرین جام جهانی او به مقام آقای گلی و نایب قهرمانی جام رسید. میانگین گلزنی او را حتی ژوست فونتین که رکورد بیشترین گلزنی او در جام را تغیر داد، نتوانست تغییر دهد. شاندور کوچیش با پنج بازی و یازده گل میانگین ۲٫۲۰ گل در بازی را دارد اما فونتین در حقیقت با شش بازی و سیزده گل میانگین ۲٫۱۷ گل را دارد. او با مجارستان در المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی موفق به کسب مدال طالای رقابتها شد. تنها جامی که شاندور کوچیش در گرفتن آن بازماند به غیر از جام جهانی، جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان اروپا) را نیز از دست داده‌است. در فینال، ورزشگاه وانک دورف برن که با او در فینال جام ۵۴ لج کرده بود، دوباره با او بد رفتاری کرد و بارسلونا آن بازی را با وجود گلزنی او و تسیبور جام را با نتیجه ۳–۲ به بنفیکای اوزه‌بیو واگذار کرد.

منابع

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Sándor Kocsis». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژوئیه ۲۰۱۱.