فرهنگ هندوپارسی

فرهنگ هندوایرانی یا فرهنگ هندوپارسی (Indo-Persian culture)، اشاره به آن دسته از جنبه‌های فرهنگ فارسی/ایرانی است که ادغام یا جذب فرهنگ مردم شبه‌قارهٔ هند و به‌خصوص پاکستان امروزی شده‌است. بسیاری از نام‌های مردمان شبه قاره هند شامل هند، پاکستان و بنگلادش برگرفته شده از زبان پارسی یا نام‌های عربی راه یافته از زبان پارسی است. واژگان بسیاری از زبان پارسی در زبان‌های کشور هند، پاکستان، بنگلادش و به میزان کم تری در زبان برمه ای وجود دارد.

The تاج‌محل همبستگی دو عنصر و فرهنگ هندو_پارسی. It is the mausoleum of ممتاز محل، شاه جهان's Persian wife.

زبان فارسی و معماری دو نماد اصلی

زبان فارسی و معماری دو نماد اصلی فرهنگ هندو ایرانی است در درجه بعد عرفان و مذهب اسلام آمیخته از تساهل و تسامح در دوره گورکانیان یود. برای هفتصد سال فارسی‌زبان اداری و دربار هندوستان بود تا اینکه در سال ۱۸۳۶ میلادی چارلز تری ویلیان زبان انگلیسی را به جای زبان فارسی رسمیت داد.[1]

نفوذ فارسی برای اولین بار در دوره معروف به «سلطنت» با سلطان دهلی از قرن ۱۳ میلادی و در قرن های ۱۶–۱۹ میلادی دومین امپراطوری گورگانی/تیموری افزایش یافت، آثار پراکنده‌ای نیز از نفوذ فارسی پیش از اسلام در شبه قاره وجود دارد.[1] تاریخ پیوند ایران و هند به هزاران سال پیش برمی گردد. تاریخ‌نگاران می‌نویسند که وقتی حدود ۱۱۰۰ تا ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد، تیره‌های آریایی از درهٔ خیبر وارد سرزمین‌های ایران و هند شدند، روابط فرهنگی و زبانیِ این دو کشور از آن روزگار آغاز گردید.

همانندی‌های فراوان میان زبان اوستا و سانسکریت هم نشانه دیگری از پیوند دیرینهٔ ایران و شبه قاره دارد. در دوران اشکانیان (۲۲۶–۲۴۹ ق. م) این روابط رو به گسترش نهاد تااینکه در زمان ساسانیان (۲۲۶ ق. م - ۶۵۲ م) با وجود ترجمهٔ کتاب‌های مهم هندی مانند «کلیله و دمنه» در عصر انوشیروان، پیوستگی‌های فرهنگی قوت گرفت.[2]

فارسی‌زبان رسمی سلطان دهلی، امپراطوری گورکانی (مغول) و کشورهای جانشین خود، و همچنین زبان شعر و ادبیات بود. بسیاری از سلاطین و اشراف در دوره سلطنت ترک های آسیای مرکزی ذوب و جذب فرهنگ و زبان فارسی شدند. مغولان نیز از فارسی شده‌های آسیای مرکزی بودند، اما در اوایل ترکی جغتایی زبان اول ایشان بود. زبان فارسی‌زبان اول نخبگان شمال هند بود. مظفر علم، دانشمند مورخ تاریخ مغول و هند پیشنهاد نمود زبان فارسی‌زبان رسمی حکومت اکبر شود زیرا در شبه قاره هند با تمام تنوع زبانی و فرهنگی به زبانی مسلط تبدیل شده بود.

آرامگاه تاج محل در جهان سمبل عشق شناخته می‌شود. هند و فرهنگ فارسی کمک کرده‌است به تولید برخی از سنت‌های ترکیبی در شبه قاره که به تا امروز زنده مانده است که اثرش در زبان اردو و ادبیاتش قابل توجه است. علاوه بر این میراث فرهنگ هندوایرانی، در بسیاری از معماری معروف به مغولی یا تیموری دیده می‌شود. در درون لاهور، دهلی و آگرا، لترلی که تاج محل در جهان مشهور است. موسیقی کلاسیک هند نیز تا حد زیادی از جمله برخی از رقص و ابزار، مرهون فرهنگ پارسی است. از بسیاری جهات، جذب و جذب فرهنگ فارسی یا ایرانی در هند ممکن است به جذب تدریجی (در صورتی که گاهی اوقات مشکل ساز) از زبان‌های انگلیسی یا فرهنگ غربی که به‌طور کلی از زبان انگلیسی است که شاید قابل توجه‌ترین و بحث‌انگیز در داخل هر دو کشور هند در مقایسه با پاکستان امروز. نفوذ زبان فارسی به علاوه ممکن است در بخش قابل توجهی از کلمات وام جذب شده را به زبان‌های شمال و شمال غربی شبه قاره از جمله پنجابی دیده می‌شود.

با حضور فرهنگ اسلامی در این منطقه در دوره غزنویان، لاهور و یوچه به عنوان مراکز ادبیات فارسی تأسیس شد. ابو فرج رونی و غمگین مسعود سلمان (متوفی ۱۱۲۱)، دو اولین عمده شاعران هند و فارس در لاهور بود. اولین «بزرگ» هند و فارسی شاعران امیر خوسرو (متوفی ۱۳۲۵) از دهلی نو، که از آنجا که حضور نمادین در شبه قاره، در میان چیزهای دیگر، «پدر» ادبیات اردو به دست آمده بود.[3][4]

تصاویر

جستارهای وابسته

پانویس

  1. پژوهشی در تأثیر زبان فارسی بر زبان‌های شبه قاره هندوستان ایرنا
  2. تأثیر زبان فارسی بر زبان و ادبیات شبه قاره هند بایگانی‌شده در ۸ اکتبر ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine حوزه هنری دکترعجم
  3. "INDIA xvi. INDO-PERSIAN HISTORIOGRAPHY".
  4. http://www.iranicaonline.org/articles/ghurids Iranica: GHURIDS or Āl-e Šansab; a medieval Islamic dynasty of the eastern Iranian lands.

بیشتر

[

  • سمینار بین‌المللی بررسی تأثیر نفوذ متقابل فرهنگ ایرانی و هندی از دوره ساسانی تا سلجوقی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.