فیلم پورنو

فیلم‌های پورنوگرافی (پورنو) یا فیلم هرزه[1] یا فیلم سوپر فیلم‌های وابسته به عشق شهوانی یا فیلم‌های جنسی، فیلم‌هایی هستند که موضوعات صریح و بی پرده جنسی را به منظور تحریک جنسی و رضایت بیننده ارائه می‌دهند.[2] فیلم‌های پورنوگرافی تخیلات جنسی را ارائه می‌دهند و معمولاً شامل مواد محرک اروتیک مانند برهنگی (سافتکور) و آمیزش جنسی (هاردکور) هستند. گاهی اوقات بین فیلم‌های «وابسته به عشق شهوانی» و «پورنوگرافیک» تمایز گذاشته می‌شود، زیرا دسته اخیر حاوی سکسوالیته صریح تری است و بیشتر بر تحریک تمرکز دارد تا داستان سرایی، اما تمایز بسیار ذهنی است.

تصاویری از یک فیلم پورنو سیاه و سفید اتریشی به سال ۱۹۰۶ میلادی

بر باور مخالفان فیلم پورنو، اعمال بازیگران فیلم‌های پورنوگرافی تأثیرات بد و مخربی بر نگرش و رفتار جنسی خشونت‌بار نوجوانان دارد و باعث احترام‌زدایی و شیءانگاری از انسان‌ها می‌شود.[3] فروش یا اجارهٔ فیلم‌های رده بزرگسالان از هر نوع، در کشورهای غربی و شرقی به افراد زیر سن قانونی ممنوع است.

فیلم‌های پورنوگرافی بسته به میزان تقاضا و فناوری موجود، در رسانه‌های مختلف تولید و توزیع می‌شوند، از جمله سهام فیلم‌های سنتی در قالب‌های مختلف، فیلم برای تماشای خانه، دی وی دی، بارگیری اینترنتی، تلویزیون کابلی و سایر رسانه‌ها. امروزه فیلم‌های پورنوگرافیک از طریق دی وی دی فروخته یا اجاره می‌شوند. از طریق جریان اینترنت ، کانالهای ویژه و پرداخت به ازای هر کابل و ماهواره نشان داده می‌شود.

فیلم‌هایی با محتوای پورنو از زمان اختراع فیلم در دهه ۱۸۸۰ تولید شده‌اند. تولید چنین فیلم‌هایی سودآور بود و تعدادی از تهیه‌کنندگان تخصص خود را در تولید تولید کردند. با این حال، گروه‌های مختلف در جامعه چنین تصوراتی را غیراخلاقی می‌دانستند، و آنها را «پورنوگرافیک» می‌نامیدند، و تلاش می‌کردند تا آنها را با درجات مختلف موفقیت تحت قوانین فحاشی سرکوب کنند. چنین فیلم‌هایی همچنان تولید می‌شدند اما فقط از طریق کانال‌های زیرزمینی توزیع می‌شدند. از آنجا که تماشای چنین فیلم‌هایی دارای یک ننگ اجتماعی بود، آنها در خانه‌های فاحشه خانه، سالن‌های سینمای بزرگسالان، مهمانی‌های دزدی، در خانه، کلوپ‌های خصوصی و همچنین در سینماهای شبانه مورد بازدید قرار گرفتند.

فقط در دهه ۱۹۷۰، در دوران طلایی پورنو، فیلم‌های پورنوگرافی نیمه قانونی شدند. و تا دهه ۱۹۸۰، پورنوگرافی در ویدئوی خانگی به توزیع گسترده‌تری دست یافت. ظهور اینترنت در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ به‌طور مشابه نحوه توزیع فیلم‌های پورنوگرافی را تغییر داد، رژیم‌های سانسور در سراسر جهان و پیگردهای قانونی «فحاشی» را پیچیده کرد.

اقتصاد پورنوگرافی

در سطح جهانی، صنعت پورنوگرافی تجارتی عظیم با درآمدی حدود ۹۷ میلیارد دلار است.[4] شهر لس‌آنجلس در ایالات متحده آمریکا، مرکز تجارت چند میلیارد دلاری صنعت پورنوگرافی است.[5] درآمد بازیگران بسته به محبوبیت، تجربه، درخواست مخاطبان و نوع رابطهٔ جنسی متفاوت است. به‌عنوان مثال بازی در صحنه‌های خودارضایی یا همجنسگرایی زنان نسبت به آمیزش جنسی زن و مرد درآمد کمتری دارد. بازیگران زن برای حفظ زیبایی ظاهر و بدن خود مجبور به پرداخت هزینه جهت عمل‌های زیبایی صورت، گونه، لب و پستان هستند در حالی‌که بازیگران مرد عموماً چنین هزینه‌های را متحمل نمی‌شوند. با این حال، درآمد بازیگران زن به‌طور میانگین در مقایسه با همکاران مردشان بیشتر است.[6]

بازیگران زن، بابت هر صحنه‌ای که در فیلم‌های پورنو بازی می‌کنند حدود ۶۰۰ تا ۸۰۰ دلار حقوق می‌گیرند. در صورتی‌که اگر همان اعمال جنسی را به‌صورت «خصوصی» انجام دهند، حدوداً دو برابر درآمد بازی در فیلم‌های پورنو می‌توانند پول دریافت کنند. برای بسیاری از بازیگران این‌گونه از فیلم‌ها، کار بازی در فیلم عملی حاشیه‌ای است و بسیاری از بازی در فیلم‌های پورنوگرافی در جهت تبلیغ خود و رونق بخشیدن به «کار شخصی‌شان» استفاده می‌کنند. برای بازیگران مرد گزینه‌ها محدودتر هستند. کار وب‌کم و روسپی‌گری کمتر وجود دارد و حقوق آن‌ها برای بازی در فیلم هم از زنان به‌مراتب کمتر است.[7]

مسائل مربوط به سلامت

اعمال جنسی در فیلم‌های پورنوگرافی به‌طور سنتی و بدون استفاده از کاندوم انجام می‌شود، همراه با خطر ابتلا به بیماری مقاربتی در بین مجریان. در سال ۱۹۸۶ شیوع عفونت ایدز (HIV) وجود داشت که منجر به مرگ چندین بازیگر از طریق ایدز شد. این امر منجر به ایجاد بنیاد مراقبت‌های بهداشتی پزشکی بزرگسالان در سال ۱۹۹۸ شد که به ایجاد یک سیستم نظارت در صنعت فیلم پورنوگرافی ایالات متحده کمک می‌کند، که به بازیگران فیلم‌های پورنوگرافی نیاز دارد هر ۳۰ روز از نظر HIV آزمایش شوند.[8] از سال ۲۰۱۳، عفونت اچ آی وی از مجریان در صنعت پورنوگرافی ایالات متحده نادر بوده‌است، در طی سه دهه بعدی تنها چند شیوع ثبت شده‌است. AIM در ماه مه ۲۰۱۱ درهای خود را بست و به دلیل یک پرونده قضایی ناشی از نشت اطلاعات غیر محرمانه و اطلاعات محرمانه مشتری، از جمله نام و نتایج STD، ورشکستگی کرد.[9][10]

جوایز

ای‌وی‌ان
نوشتار اصلی: جایزه ای‌وی‌ان

هرساله تهیه‌کنندگان و دست‌اندرکاران صنعت پورن در آمریکا طی مراسمی در شهر لاس وگاس که به ای‌وی‌ان مشهور است، از بهترین تولیدات فیلم‌های پورنو، تقدیر می‌کنند.[11]

جستارهای وابسته

منابع
  1. «فیلم هرزه» [سینما و تلویزیون] هم‌ارزِ «pornography film, porno movie, porno flick»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک)
  2. Shira Tarrant (7 February 2016). The Pornography Industry: What Everyone Needs to Know. Oxford University Press. pp. 5–. ISBN 978-0-19-020514-0.
  3. پورنوگرافی یا زن‌ستیزی: پورنوگرافیِ برزخی، رادیو زمانه
  4. "After rough 2013, porn studios look for a better year". سی‌ان‌بی‌اس. Retrieved 13 March 2016.
  5. رای‌گیری برای استفاده از کاندوم در فیلم‌های پورنوگرافی، بی‌بی‌سی فارسی
  6. Ronald Weitzer (10 September 2009). Sex For Sale: Prostitution, Pornography, and the Sex Industry. Routledge. ISBN 978-1-135-27673-7.
  7. فیلم‌سازی پورنو، صنعتی که دیگر پول‌ساز نیست، بی‌بی‌سی فارسی
  8. Basten, Fred; Holmes, Laurie; Holmes, John C. (1998). Porn King: The John Holmes Story. John Holmes Inc. ISBN 978-1-880047-69-9.
  9. «Porn Clinic AIM Closes For Good: Valley-Based Industry Scrambles to Find New STD Testing System - Los Angeles News - The Informer». web.archive.org. ۲۰۱۱-۰۵-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۳-۰۵.
  10. Williams, Mitchell; ContributorProducer; Live, HuffPost (2012-11-21). "How A Straight Adult Performer Convinced Me That Condoms Are Useless In Porn". HuffPost. Retrieved 2021-03-05.
  11. گزارش جوایز ای‌وی‌ان - ۲۰۰۴ (وبگاه رسمی ای‌وی‌ان)
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به پورنوگرافی در ویکی‌گفتاورد موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.