قانون اساسی ترکمنستان
قانون اساسی ترکمنستان برترین قانون در کشور ترکمنستان است. این قانون در همه‌پرسی ۱۸ مه ۱۹۹۲ به تصویب رسید.
مقدمه
ما مردم ترکمنستان
براساس حق ذاتی تعیین سرنوشت خویش
خود را مسئول وضعیت کنونی و آیندۀ وطن خود می‌دانیم.
صادقانه به نیاکان خود اظهار می‌داریم در یکپارچگی، صلح و تفاهم زندگی می‌کنیم، از ارزش‌ها و منافع ملی مراقبت می‌کنیم،
حاکمیت مردم ترکمنستان را تقویت می‌نماییم،
حقوق و آزادی‌های شهروندان را تضمین کرده، صلح مدنی و وحدت ملی را تأمین می‌کنیم،
و اساس حکومت را برای مردم و دولت را بر پایۀ قانون قرار می‌دهیم،
بدین وسیله این قانون اساسی را به عنوان قانون بنیادین ترکمنستان تصویب می‌کنیم.
ساختار
این قانون در هشت بخش و 142 ماده تنظیم شده‌است.
جستارهای وابسته
پانویس
- «قانون اساسی جمهوری ترکمنستان»، قوانین اساسی فدراسیون روسیه و جمهوریهای آسیای مرکزی، ترجمهٔ الهه کولائی، تهران: دادگستر، ۱۳۷۷، شابک ۹۶۴-۶۳۵۲-۲۷-۸
پیوند به بیرون
قانون اساسی آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg.png.webp) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمینهای دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |