قانون اساسی کویت
قانون اساسی کویت (به عربی: دستور الكويت)، مهمترین قانون کشور امیرنشین کویت است؛ که در سال ۱۹۶۱–۱۹۶۲ تنظیم شد و در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۶۲ توسط عبدالله سالم الصباح نخستین امیر کویت به امضا رسید. این قانون اساسی در ۱۷۳ اصل به همراه ۱۰ اصل در باب احکامی عمومی و احکامی موقت می‌باشد، که در مجموع ۱۸۳ اصل را تشکیل داده است.
 |
متن مربوطه در ویکی‌نبشته: قانون اساسی کویت |
 |
| این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت کویت |
جستارهای وابسته
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Constitution of Kuwait». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون
قانون اساسی آسیا | ||
|---|---|---|
| کشورهای مستقل | جمهوری آذربایجان • اردن • ارمنستان • ازبکستان • اسرائیل • افغانستان • امارات متحده عربی • اندونزی • ایران • بحرین • برونئی • بنگلادش • بوتان • پاکستان • تاجیکستان • تایلند • ترکمنستان • ترکیه • تیمور شرقی • چین • روسیه • ژاپن • سری‌لانکا • سنگاپور • سوریه • عراق • عربستان سعودی • عمان • فیلیپین • قبرس • قرقیزستان • قزاقستان • قطر • کامبوج • کره جنوبی • کره شمالی • کویت • گرجستان • لائوس • لبنان • مالدیو • مالزی • مصر • مغولستان • میانمار • نپال • ویتنام • هند • یمن | .svg.png.webp) |
| دولت‌های با رسمیت محدود | آبخاز • اوستیای جنوبی • تایوان • فلسطین • جمهوری ترک قبرس شمالی • قره‌باغ | |
| قلمروهای وابسته و سرزمینهای دیگر | جزیره کریسمس • جزایر کوکوس • ماکائو • هنگ کنگ | |