محمدحسین اشنی
محمد حسین قودجانی اشنی (در بعضی متون محمد حسین اشنی قودجانی) فرزند ملا محمد قودجانی، است که در حدود سال ۱۲۸۵ (هجری قمری) در قودجان خوانسار متولد شد.[1][2]
| شناسنامه | |
|---|---|
| نام کامل | محمد حسین قودجانی اشنی |
| لقب | آیت الله اشنی |
| نسب | فرزند ملا محمد قودجانی |
| تاریخ تولد | ۱۲۸۵ (قمری) |
| زادگاه | قودجان، خوانسار، اصفهان  ایران |
| محل تحصیل | حوزه علمیه اصفهان، حوزه علمیه نجف |
| محل زندگی | اصفهان |
| تاریخ مرگ | ۲۴ رمضان ۱۳۷۵ (قمری) |
| شهر مرگ | اصفهان، ایران |
| مدفن | تخت فولاد اصفهان در تکیه کلباسی ۳۲°۳۷′۳۴٫۲۹″ شمالی ۵۱°۴۱′۱۶٫۰۶″ شرقی |
| اطلاعات آموزشی | |
| شاگردان | نورالدین اشنی، سید حسن مدرس اصفهانی |
زندگی
وی که در یک خانوادهٔ روحانی به دنیا آمده بود، مانند پدر و پدربزرگش به تحصیل در حوزه دین و عرفان پرداخت و در این زمینه شاگردان مشهوری داشت.[2]
حوزه علمیه اصفهان
او که آوازه حوزه علمیه اصفهان و پیشینه کهن آن را بارها شنیده بود راهی اصفهان شد و از محضر رجال علمی و دانشمندان نامی این شهر بهره‌های فراوان برد.[3]
حوزه علمیه نجف
و بعد از کسب علم در اصفهان، راهی عتبات عالیات و نجف شد و با نظرات و دیدگاه‌های فقها و دانشمندان آن دیار نیز آشنا گشت.[4]
هجرت به قودجان و اشن
محمدحسین قودجانی پس از بازگشت از نجف، به خواهش یار و دوست صمیمی اش بروجردی راهی روستای اشن در شمال غربی نجف آباد شد تا به تبلیغ و ترویج احکام آیین اسلام بپردازد. ایشان سالیان سال در قریهٔ اشن سکونت اختیار می‌کند و از همین رو به «اشنی» نیز شهرت می‌یابد.[2]
بازگشت به اصفهان
سرانجام در ده سال آخر عمر خود، به اصرار برخی از علما به اصفهان بازگشت و در مدرسه درب کوشک، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.[5]
فوت
محمدحسین قودجانی ۲۴ رمضان ۱۳۷۵ (قمری) (۱۶ اردیبهشت ۱۳۳۵ شمسی) درگذشت و در تکیه کلباسی مدفون گردید.[1]
استادها
اصفهان
- ابوالمعالی کرباسی
- سید محمدتقی مدرس
- سید محمدباقر درچه‌ای
- آقانجفی
- جهانگیرخان قشقایی
- آحوند کاشی
نجف
- آخوند خراسانی
- سید محمدکاظم یزدی طباطبایی
- شیخ الشریعه اصفهانی[7]
دوستان و معاصران
از معاصران، دوستان و یاران نزدیک ایشان می‌توان به سید حسین طباطبایی بروجردی و رحیم ارباب اشاره کرد. آنها در دروس اساتیدی مانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمدباقر درچه‌ای، سید محمد تقی مدرس و دیگر استادها وقت اصفهان، با یکدیگر آشنا شده و تا آخر عمر با یکدیگر مراوده و مکاتبه داشته‌اند.[4][8]
شاگردان
از معروفترین شاگردان او می‌توان به نورالدین اشنی، سید حسن مدرس اصفهانی اشاره کرد.[1] مدرس نقل کرده‌است: «درس ایشان عمیق و تحقیقی بود و افاضل وقت در درس معظم‌له شرکت می‌کردند».[9]
ویژگی‌های اخلاقی، روحی و علمی
- مدرس بارها از مراتب علمی و فضایل اخلاقی محمدحسین اشنی سخن می‌گفت و سلامت نفس و پاکی روح او را می‌ستود. محمد حسین قودجانی اشنی فقیهی پرهیزکار، عالمی عابد و زاهد و مجتهدی بزرگ بود و زهد و وارستگی او زبانزد همگان بود و خواص، علما و بزرگان اصفهان به وی ارادت می‌ورزیدند.[8]
- رحیم ارباب که تقوی و خدا ترسی ایشان و اعراض او از هوای نفسانی را بسیار می‌ستود.[10]
- در فقه و اصول مهارت داشت و بعضی از علما وی را اعلم فقهای اصفهان و مجتهد طراز اول شهر می‌دانستند.[11]
- صدر کوهپایی به فقاهت ایشان معتقد بود.[12]
- مصلح الدین مهدوی از او به: «علامه فقیه، عالم عامل، مجتهد کامل و جامع المعقول و المنقول» تعبیر نموده‌است.[13][14]
قودجانی با اینکه از علمای طراز اول اصفهان بود و محل عنایت و توجه خاص بروجردی داشت، امّا به خاطر سال‌ها گوشه‌گیری و انزواء و نیز بواسطهٔ اینکه امام جماعت نبود، اغلب مردم او را نمی‌شناختند و جز خواص، کسی با او مراوده نداشت.[2]
جستارهای وابسته
منابع
- «شیخ محمد حسین اشنی». isfahan.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
- «محمد حسین اشنی قودجانی». راسخون. ۱۳۹۰-۰۱-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۲.
- مشاهیر مدفون در تکیه ابوالمعالی کلباسی ص ۲۰۱
- مشاهیر مدفون در تکیه ابوالمعالی کلباسی ص ۲۰۲
- دانشمندان و بزرگان اصفهان (جلد اول)
- مشاهیر مدفون در تکیه ابوالمعالی کلباسی ص ۲۰۷
- مشاهیر مدفون در تکیه ابوالمعالی کلباسی ص ۲۰۱ , ۲۰۲
- نگاهی به آرا و احوال حکیم مدرس اصفهانی ص ۹۴
- مشاهیر مدفون در تکیه ابوالمعالی کلباسی ص ۲۰۳
- همان منبع
- دست نوشته‌های میرزا ابراهیم جواهری
- تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان ۲ ص ۳۵۲–۳۵۳
- دانشمندان و بزرگان اصفهان ص ۵۵۱
- نگاهی به احوال و آرا حکیم مدرس اصفهانی ص ۹۳