هانتاویروس

هانتاویروس یا ویروس هانتا یک ویروس تک-رشته‌ای، غلاف-دار با آران‌ای با سو-منفی است. این ویروس از خانوادهٔ هانتاویریدا از راستهٔ ویروس‌های بانیا است.[1] این ویروس‌ها معمولاً جوندگان را آلوده می‌کنند اما در آنها ایجاد بیماری نمی‌کنند.[1] انسان هم از راه تماس با ادرار، مدفوع یا آب دهان این جوندگان می‌توانند بیمار شود که این بیماریها گاهی می‌توانند مرگ آور هم باشند. مانند تب خونریزی دهنده به همراه سندرم کلیوی (HFRS) و سندرم ریه ویروس هانتا (HPS) که به آن سندرم قلب و ریهٔ ویروس هانتا (HCPS) هم گفته می‌شود.[2]

هانتا ویروس
دیگر نام‌هاOrthohantavirus
The cotton rat, موش پنبه زبرمو, is a hantavirus carrier that becomes a threat when it enters human habitation in rural and suburban areas.
تخصصInfectious disease

آلودگی انسان از ویروس‌های هانتا معمولاً به دلیل تماس مستقیم انسان با جوندگان (یا ذرات معلق در هوا از جوندگان آلوده) پدید می‌آمد در حالی که در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۹ انتقال انسان به انسان هم در آمریکای جنوبی از ویروس آند گزارش شد.[3]

ویروس آند، تنها نمونهٔ هانتا ویروس است که انتقال انسان به انسان دارد و از طریق مایعات بدن و تماس طولانی مدت منتقل می‌شود.

این نمونهٔ ویروس هانتا(آند) تنها در آمریکای‌جنوبی دیده شده‌است.

نام ویروس هانتا از رود هانتان در کرهٔ جنوبی گرفته شده‌است جایی که نخستین بار بیماری آن منتشر شد و توسط هو وانگ لی در سال ۱۹۷۶، منطقه قرنطینه شد.[4]

پیشگیری

براساس سایت مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌های ایالات متحده آمریکا(CDC)، بهترین را پیشگیری در برابر مبتلا شدن به هانتا، از بین بردن یا به حداقل رساندن تماس با جوندگان در خانه، محل کار یا اردوگاه است.[5]

پیشینه

ویروس‌های هانتا پدیده ای نسبتاً جدیدند؛ تب خونریزی دهنده به همراه سندرم کلیوی در جریان جنگ کره در میان سربازان آمریکایی و کره ای (۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳) دیده شد. این بیماری ناشی از آلودگی به ویروس هانتا بود که باعث بیماری بیش از ۳۰۰۰ سرباز شد و نشانه‌هایی شبیه نارسایی کلیه، خونریزی عمومی و شوک داشت. نرخ مرگ ناشی از این ویروس بیش از ۱۰ درصد بود. نام ویروس هانتا از نام رود هانتان گرفته شده‌است.[6][7][8][9] هو وانگ لی ویروس‌شناس کره ای توانست در سال ۱۹۷۶ این ویروس را از شُش یک موش چمنی بدست آورد.[10][11][12]

در ۱۹۹۳ شیوع سندرم ریه ویروس هانتا در منطقهٔ چهار گوشه آمریکا در جنوب غرب این کشور دیده شد. عامل ویروسی این بیماری چند هفته پس از شیوع آن شناسایی شد و به آن Sin Nombre virus به صورت خلاصه SNV گفته شد که در زبان اسپانیایی یعنی ویروس بی‌نام. تری یتس استاد دانشگاه نیومکزیکو، موش‌های آهویی را ناقل این بیماری دانست.[13]

جستارهای وابسته

ویروس آران‌ای تک-رشته‌ای با سوی منفی

منابع
  1. "Rodent-borne diseases". European Centre for Disease Prevention and Control. Retrieved 2018-06-04.
  2. Drebot,, Jones S.; Grolla, A.; Safronetz, D.; Strong, J. E.; Kobinger, G.; Lindsay, R. L. (4 June 2015). "Hantavirus pulmonary syndrome in Canada: An overview of clinical features, diagnostics, epidemiology and prevention". Canada Communicable Disease Report. Vector-borne diseases in Canada (Winnipeg, MB: National Microbiology Laboratory, Public Health Agency of Canada) 41-06: 40. ISSN 1481-8531. http://www.phac-aspc.gc.ca/publicat/ccdr-rmtc/15vol41/dr-rm41-06/ar-02-eng.php.
  3. Martinez VP, Bellomo C, San Juan J, Pinna D, Forlenza R, Elder M, Padula PJ (2005). "Person-to-person transmission of Andes virus". Emerging Infectious Diseases. 11 (12): 1848–1853. doi:10.3201/eid1112.050501. PMC 3367635. PMID 16485469.
  4. "ICTV 9th Report (2011) – Negative Sense RNA Viruses – Bunyaviridae". International Committee on Taxonomy of Viruses (ICTV). Retrieved 31 January 2019. Hanta: from Hantaan, river in South Korea near where type virus was isolated.
  5. «Prevention | Hantavirus | DHCPP | CDC». www.cdc.gov (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۲-۲۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۲۵.
  6. Johnson KM (2001). Hantaviruses: history and overview. Current Topics in Microbiology and Immunology. 256. pp. 1–14. doi:10.1007/978-3-642-56753-7_1. ISBN 978-3-642-62491-9. PMID 11217399.
  7. Schmaljohn C, Hjelle B (1997). "Hantaviruses: a global disease problem". Emerging Infectious Diseases. 3 (2): 95–104. doi:10.3201/eid0302.970202. PMC 2627612. PMID 9204290.
  8. Lee HW (1989). "Hemorrhagic fever with renal syndrome in Korea". Reviews of Infectious Diseases. 11 (Suppl 4): S864–76. doi:10.1093/clinids/11.Supplement_4.S864. PMID 2568676.
  9. Lee HW, Lee PW, Johnson KM (1978). "Isolation of the etiologic agent of Korean Hemorrhagic fever". The Journal of Infectious Diseases. 137 (3): 298–308. doi:10.1093/infdis/137.3.298. PMID 24670.
  10. Bugert, Joachim J.; Welzel, Tania Mara; Zeier, Martin; Darai, Gholamreza (2013-04-04). "Hantavirus infection—haemorrhagic fever in the Balkans—potential nephrological hazards in the Kosovo war". Nephrology Dialysis Transplantation. 14 (8): 1843–1844. doi:10.1093/ndt/14.8.1843. PMID 10462258.
  11. Lee HW, Baek LJ, Johnson KM (1982). "Isolation of Hantaan virus, the etiologic agent of Korean hemorrhagic fever, from wild urban rats". J. Infect. Dis. 146 (5): 638–44. doi:10.1093/infdis/146.5.638. PMID 6127366.
  12. "Arbovirus Catalog-Hantaan". Centers for Disease Prevention and Control. Retrieved 18 May 2019.
  13. Schudel, Matt (2007-12-24). "Terry Yates, 57; biologist found source of hantavirus". The Boston Globe. The Washington Post. Retrieved 2007-01-04.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.