۹کی۱۱ مالیوتکا

۹کا۱۱ مالیوتکا یا رعد (به روسی: Малютка) - نام ناتو : AT-3 Sagger- یک موشک ضد تانک هدایت‌شونده با هدایت سیمی و هدایت دستی در خط دید ساخت شوروی است.

۹کا۱۱ مالیوتکا
ای‌تی-۳ ساگر
موشک ارتقاء یافته «۹ام۱۴۲ تی» تولید شده توسط صربستان.
نوعموشک ضد تانک
اولین سازندهشوروی
تاریخچۀ خدمت‌رسانی
در خدمت۱۹۶۳ - تاکنون
مورد استفادهاتحاد جماهیر شوروی ودیگر کشورها

جنگ‌هاجنگ ویتنام
جنگ یوم کیپور
جنگ اوگادن
جنگ ۲۰۰۶ لبنان
جنگ داخلی لیبی
جنگ ایران عراق
جنگ اول چچن
جنگ دوم چچن
جنگ داخلی یمن (۲۰۱۵–تاکنون)
جنگ داخلی سوریه
جنگ استقلال کرواسی
مداخله نظامی در یمن به رهبری عربستان سعودی
جنگ خلیج فارس
درگیری های مرزی عربستان-یمن
تاریخچۀ محصول
طراحساختمان دفتر طراحی ماشین کولومنا
طراحی‌شده۱۹۶۱-۱۹۶۲
تولیدکنندهشوروی، روسیه بعنوان جانشین و بقیه کشور ها تحت لیسانس این کشور اما نسخهٔ داخلی
تولیدشده۱۹۶۳
انواع9M14M, 9M14P1, Malyutka-2, Malyutka-2F
مشخصات
جرم۱۰.۹ کیلوگرم(9M14M)

۱۱.۴ کیلوگرم (9M14P1)
۱۲.۵ کیلوگرم (Malyutka-2)
حدود ‍۲ کیلوگرم (Malyutka-2F)
۳۰.۵ کیلوگرم (Launcher and guidance)

[1][2]
طول۸۶۰ میلی‌متر
۱٫۰۰۵ میلی‌متر - نمونهٔ آمادهٔ نبرد (Malyutka-2)
عرض۳۹۳ میلی‌متر (wingspan)
ضخامت۱۲۵ میلی‌متر
دامنۀ برد موثر۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر
Warhead weight۲.۶ کیلوگرم (9M14M, 9M14P1)
۳.۵ کیلوگرم (Malyutka-2, Malyutka-2F)
Maximum speed ۱۱۵ متر بر ثانیه (۴۱۰ کیلومتر بر ساعت) (9M14M, 9M14P1)
۱۳۰ متر بر ثانیه (۴۷۰ کیلومتر بر ساعت) (Malyutka-2, Malyutka-2F)[3]
سیستم
هدایتی
MCLOS , SACLOS (Later variants)
موشک سگر

مالیوتکا اولین موشک ضد تانک شوروی است که می‌تواند توسط یک نفر حمل گردد و به احتمال زیاد پرتولیدترین موشک در نوع خود در طول تاریخ بوده‌است. شوروی در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ میلادی، هر سال بیش از ۲۵٬۰۰۰ فروند از این موشک تولید می‌کرد. این موشک در ایران (ر.ک. موشک رعد)، چین و صربستان ساخته می‌شد.

توسعه

توسعه این موشک از ژوئیه سال ۱۹۶۱ میلادی شروع شد و در این سال دولت این پروژه را به دو تیم طراحی واگذار کرد: تولا و کلمنا.

انتظارات از این موشک، از جمله موارد زیر بود:

  • قابل شلیک توسط ماشین جنگی یا انسان باشد.
  • برد آن در حدود ۳۰۰۰ متر باشد.
  • در °۶۰، در حدود ۲۰۰ میلی‌متر در بدنه وسایل زرهی نفوذ کند.
  • جرم آن در بیشترین حالت، ۱۰ کیلوگرم باشد.

این طراحی‌ها از برخی موشک‌ها غربی که از سال ۱۹۵۰ به بعد تولید می‌شدند، پایه می‌گرفتند؛ از جمله این موشک‌ها می‌توان به موشک فرانسوی اِنتک و موشک سوئیسی کبرا اشاره نمود. سرانجام اولین نمونه از این موشک توسط گروه کلمنا (دفتر طراحی دستگاه) طراحی شد؛ این گروه همچنین پیش از آن، مسئول پروژه ای‌تی-۱ اسنپر بوده‌است. اولین آزمایش‌ها در ۲۰ دسامبر ۱۹۶۲ انجام گردید و در ۱۶ دسامبر ۱۹۶۳ این موشک رسماً وارد خدمت گردید.

تاریخچه
برجک متحرک بی‌ام‌پی-۱ مجهز به سگر

نوع حمل شونده فردی موشک‌های ضد تانک در شوروی، به گونه‌ای گسترش یافت که اسلحه اصلی جوخه ضد تانک ارتش شوروی به حساب می‌آمد. هر جوخه، دارای دو دسته مالیوتکا و هر دسته دارای دو تیم بود و هر تیم دو جایگاه پرتابگر از این موشک داشت. یک دستیار توپچی در هر تیم وجود داشت که به موشک زنها کمک می‌کرد. موشک سگر (مالیوتکا)، همچنین به وسیلهٔ نفربرهای بی‌ام‌پی-۱ و بی‌ام‌دی-۱ و خودروهای شناسایی زرهی بی‌آردی‌ام-۲ مورد کاربری قرار می‌گیرند.

فهرست استفاده‌کنندگان موشک

استفاده‌کنندگان فعلی

استفاده‌کنندگان غیردولتی


منابع
  1. "AT-3 SAGGER Anti-Tank Guided Missile Hongjian (Red Arrow)-73". Federation of American Scientists (FAS).
  2. "AT-3 SAGGER Anti-Tank Guided Missile Hongjian (RedArrow)-73". www.globalsecurity.org. Global Security.
  3. "Btvt.narod.ru". Retrieved 13 November 2014.
  4. "Trade Register". Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original on 31 January 2011. Retrieved 9 June 2018.
  5. "9M14". www.deagel.com. Archived from the original on 3 November 2013. Retrieved 1 January 2014.
  6. International Institute for Strategic Studies (IISS) (14 February 2018). "The Military Balance 2018". The Military Balance (به english). Routledge. 118.
  7. "Trade-Register-1971-2018.rft". Stockholm International Peace Research Institute. Archived from the original on 31 January 2011. Retrieved 2019-04-21.
  8. "FAS report on AT-3 SAGGER Anti-Tank Guided Missile". Archived from the original on 3 March 2016. Retrieved 6 March 2016.
  9. "آشنایی با موشک‌های ضد زره ایران". hamshahrionline.ir. Archived from the original on 25 April 2017. Retrieved 2 June 2017.
  10. "Future Artillery Systems: 2016 Market Report" (PDF). Tidworth: Defence IQ. 2016. Archived from the original (PDF) on 22 January 2018. Retrieved 21 January 2017.
  11. Salvador López de la Torre (20 November 1984). "El fracaso militar del Polisario: Smul Niran, una catástrofe de la guerrilla". ABC (به اسپانیایی). pp. 32–33. Archived from the original on 7 July 2018. Retrieved 4 September 2018.
  12. International Institute for Strategic Studies, The Military Balance, 2017
  13. "Armed Actor Research Notes: Armed Groups' Holding of Guided Light Weapons. Number 31, June 2013" (PDF). Small Arms Survey. Archived from the original (PDF) on 13 March 2016. Retrieved 9 June 2018.
  14. Said Khatib. "Palestinian militants from the Al-Quds Brigades, the armed wing of..." AFP/Getty Images.
  15. "Iraq: Turning a blind eye: The arming of the Popular Mobilization Units" (PDF). Amnesty International. 5 January 2017. Archived from the original (PDF) on 13 March 2017. Retrieved 9 June 2018.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ۹کی۱۱ مالیوتکا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.