بوگاتی

بوگاتی (به انگلیسی: Bugatti) یک شرکت خودروسازی فرانسوی است که در سال ۱۹۰۹ توسط یک صنعت‌گر نابغه ایتالیایی به نام اتوره بوگاتی به منظور تولید خودروهای سفارشی در مولشایم، فرانسه تأسیس شد.

مختصات: ۴۸°۳۱′۳۲″ شمالی ۰۷°۳۰′۰۱″ شرقی
بوگاتی
صنعتصنعت خودروسازی
بنا نهاده۱۹۰۹ مولشایم، آلزاس، فرانسه
بنیانگذاراناتوره بوگاتی
از بین رفتهفدریک مولزانو
دفتر مرکزیمولشایم، آلزاس، فرانسه
محدودهٔ فعالیتجهانی
محصولاتخودرو
سود خالص▲ ۱۲۰ میلیون دلار (۲۰۰۸)
مالکگروه فولکس‌واگن
وبگاه
کارخانه اصلی بوگاتی، در مولشیم ، فرانسه

اتوره بوگاتی از خانواده‌ای هنرمند بود که خودش نیز هم در زمینه هنر و هم در زمینه طراحی صنعتی فعالیت می‌نمود. همچنین وی به‌علت پیروزی‌هایی که در مسابقات رالی بدست آورده بود نیز، مشهور بود.

با شروع جنگ جهانی دوم این شرکت نیز مانند بسیاری دیگر از شرکت‌های هم‌دوره خود، با افت تولید مواجه شد. تا سال ۱۹۴۷ که اتوره بوگاتی درگذشت، این شرکت بیش از ۸۰۰۰ خودرو تولید کرده بود. در ابتدای دهه ۱۹۵۰ بوگاتی آخرین مدل خود را تولید نمود و در سال ۱۹۶۳ عملاً تولید این شرکت، متوقف گردید.

در دهه ۱۹۹۰ کارخانه بوگاتی با سرمایه یک کارآفرین ایتالیایی برای تولید محدود خودروهای اسپورت، بار دیگر راه‌اندازی شد. شرکت بوگاتی در سال ۱۹۹۸ توسط گروه فولکس‌واگن خریداری شد و امروزه تحت مدیریت این شرکت آلمانی، فعالیت می‌نماید.

تاریخچه
اتوره بوگاتی در سال ۱۹۲۶
بوگاتی تیپ ۵۷ آتلانتیا، مدل ۱۹۳۷

اتوره بوگاتی در اواخر قرن نوزدهم در میلان زاده شد. در سال‌های پایانی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم تلاش بسیاری برای ساخت خودرو کرد. ابتدا خودرویی با دو سیلندر ساخت، که با آن موفق شد، در یک مسابقه رالی برنده شود، این اتفاق انگیزه‌های او را چنان افزایش داد، که تنها دو سال بعد، خودرویی با چهار سیلندر ساخت.

باتوجه به ماهیت هنری خانواده بوگاتی (پدرش کارلو بوگاتی (۱۸۵۶–۱۹۴۰) طراح مبلمان و جواهرات بود) اتوره نیز در هر دو زمینه طراحی و تولید صنعتی دارای تخصص بود. او به‌عنوان طراح برای چندین شرکت کار کرد و سرانجام به دلیل طراحی و ساخت خودرویی کوچک، با موتور چهار سیلندر و حجم ۱۲۰۸ سی‌سی مشهور شد.

در مرحله بعد، بوگاتی خودرویی کوچک با موتور ۸۵۵ سی‌سی ساخت، که توسط شرکت پژو خریداری شد. همچنین در سال ۱۹۱۳ خودرویی با موتور ۵۰۰۰ سی‌سی تولید کرد. با وجود این‌که از آن مدل فقط ۳ نمونه ساخته شد؛ اما همین طرح، راه‌گشای ساخت موتورهای سه سوپاپ نوع بوگاتی ۳۷ در دهه ۱۹۲۰ گردید.

یکی دیگر از تولیدات این شرکت بوگاتی تیپ ۱۳ بود، که تا جنگ جهانی اول تولید آن ادامه داشت. در طول جنگ، بوگاتی به تولیدات نظامی متمایل شد. از سال ۱۹۱۳ بوگاتی، رؤیای ساخت خودروی را در سر می‌پروراند، که با آن بتواند دنیا را تسخیر کند. رؤیای او در سال ۱۹۲۶ با مدل بوگاتی رویال به حقیقت پیوست.

بوگاتی در سال ۱۹۲۲ با مدل ۸ سیلند و ۲۰۰۰ سی‌سی به نام بوگاتی تیپ ۳۰ در بازار فروش خودرو موفقیت چشم‌گیری بدست آورد. در سال ۱۹۲۴ بوگاتی تیپ ۳۵ ساخته شد. اما به‌علت عدم توانایی‌های لازم برای شرکت در مسابقات، این خودرو به افراد غیرحرفه‌ای فروخته شد.[1][2]

در فاصله بین دو جنگ جهانی بوگاتی تیپ ۳۰ موفق‌ترین خودرو مسابقه‌ای بوگاتی بود و تا سال ۱۹۲۶ موفق به پیروزی در ۱۲ مسابقه در مسابقات جایزه بزرگ موناکو شد.[3] بوگاتی تیپ ۳۷ با موتوری ۱۵۰۰ سی‌سی برای افرادی ساخته شد، که توانایی خرید بوگاتی تیپ ۳۵ را نداشتند.

بعد از آن بوگاتی تیپ ۴۰ با بازدهی مناسب و قیمتی قابل قبول که بسیاری از مردم توانایی خرید آن را داشتند، به بازار عرضه شد. این خودرو با قدرت ۳۰۰ اسب بخار، بسیار مهیج بود، ولی فقط ۶ نمونه از آن ساخته شد، که تنها ۳ دستگاه از آن به‌فروش رسید و بقیه نزد خانواده بوگاتی باقی‌ماند.

اتوره بوگاتی بعدها به علت مشکلات مالی، ناچار به مهاجرت به پاریس شد و در آنجا به طراحی هواپیما و کشتی پرداخت؛ ولی پسرش جین در کارخانه واقع در مولشیم باقی‌مانده و راه پدر را ادامه داد.

جین بوگاتی در ابتدای ورود خود به کارخانه بوگاتی تیپ ۵۷ دارای موتور ۸ سیلندر ۳۳۰۰ سی‌سی را تولید و در سال ۱۹۳۴ به بازار عرضه کرد. در سال ۱۹۳۹ تعداد ۶۸۳ دستگاه از این خودرو ساخته شد. جین بوگاتی در ماه اوت سال ۱۹۳۹ دقیقاً قبل از شروع جنگ جهانی دوم، هنگام آزمایش مدل مسابقه‌ای از خودرو بوگاتی تیپ ۵۷ در نزدیکی کارخانه مولشیم، در گذشت.[3]

پس از درگذشت جین، کارخانه مولشیم بار دیگر مشغول ساخت وسایل نقلیه جنگی شد. اتوره بوگاتی به بوردو منتقل و مشغول فعالیت بر روی چند پروژه شد. سپس اتوره اقدام به راه‌اندازی کارخانه‌ای دیگر در حومه شهر پاریس نمود و با کمک پسر کوچکترش رولند بوگاتی تیپ ۷۳ با موتور ۱۵۰۰ سی‌سی را ساخت. اگر چه تا زمان مرگش در ماه اوت سال ۱۹۴۷ فقط تعداد اندکی از این خودرو تولید شد.[4]

انحلال بخش خودروسازی

در سال ۱۹۵۱ یک مدل تجدید نظر شده، به نام بوگاتی تیپ ۵۷ در کارخانه مولشیم تحت مدیریت ساخته شد. پس از این تاریخ تلاش‌ها برای نگه‌داشتن کارخانه با شکست مواجه شد و در سال ۱۹۶۳ شرکت هیسپانو-سویزا، کارخانه را خریداری نمود.

شرکت بوگاتی در ابتدای دهه ۱۹۷۰ جذب یک کارخانه هواپیماسازی فرانسوی بنام اسنیکما شد و کارخانه مولشیم، به تولید قطعات هواپیما پرداخت. پس از این انتقال، عملاً بخش خودروسازی بوگاتی کاملاً منحل شد.[5]

بوگاتی خودروی اس‌پی‌ای

برای زنده نگه داشتن یاد و نام بوگاتی، کارآفرین ایتالیایی؛ رومانو آرتیولی با مشارکت گروهی از تجار اروپایی، در سال ۱۹۸۷ نام تجاری بوگاتی را خریداری کردند. شرکت جدید، با نام بوگاتی خودروی اس‌پی‌ای در شهر کمپوگالیانو، ایتالیا راه‌اندازی و کارخانه آن نیز در همین شهر دایر شد.

در سال ۱۹۸۹ پائولو استانزانی و مارچلو گاندینی که لامبورگینی میورا را طراحی کرده بودند، از سوی بوگاتی برای ساخت مدل جدید انتخاب شدند. این مدل بوگاتی ای‌بی۱۱۰ نام گرفت، که حرفه‌ای‌ترین خودروی اسپورتی بود، که تا آن زمان تولید می‌شد.[6]

بوگاتی اتومبیلز
نوشتار اصلی: بوگاتی اتومبیلز
بوگاتی ویرون متعلق به بیژن پاکزاد، روبروی بوتیک بیژن در بورلی هیلز، لس‌آنجلس

در سال ۱۹۹۸ بخش تولید خودروی شرکت بوگاتی، توسط گروه فولکس‌واگن خریداری شد و در پی آن، نام شرکت به بوگاتی اتومبیلز تغییر پیدا کرد. نخستین مدل تولید شده پس از آن، مدل بوگاتی ای‌بی۱۱۸ بود، که در نمایشگاه خودرو پاریس در سال ۱۹۹۸ برای نخستین بار، رونمایی شد.

سپس مدل بوگاتی ای‌بی۲۱۸ تولید گشت، که این مدل نیز برای اولین بار در نمایشگاه خودرو جنووا در سال ۱۹۹۹ به نمایش عموم گذاشته شد. مدل بوگاتی ۱۸/۳ کایرون نیز در نمایشگاه بین‌المللی خودروی فرانکفورت عرضه گردید. مدل بعدی این شرکت نیز ابرخودروی بوگاتی ویرون بود!

بوگاتی ویرون
نوشتار اصلی: بوگاتی ویرون

بوگاتی ویرون برای اولین بار در سال ۱۹۹۹ در نمایشگاه خودرو توکیو به نمایش درآمد. مدل نمایشی اولیه، به مدل تولیدی امروز شباهت زیادی داشت و دارای ۱۸ سیلندر بود، که از سه ردیف ۶ سیلندر در کنار هم، تشکیل می‌شد.

مدیر عامل گروه فولکس‌واگن، قول ساخت آن را در سال ۲۰۰۰ داد، اما تصمیم بر به‌کارگیری یک موتور ۱۶ سیلندر به جای موتور ۱۸ سیلندر قبلی بود، که به شکل W-۱۶ (یعنی دو موتور ۸ سیلندر وی شکل در کنار یکدیگر) بود، که البته این قول عملی نشد. ویرون در سرعت‌های بالا پایداری کمی داشت، که همین امر باعث تصادف و نابودی یکی از مدل‌های آزمایشی آن گردید و یک دستگاه دیگر هم در مونتری در هنگام معرفی این خودرو، از پیست خارج شد.

بعد از هزاران ساعت کار بالاخره بوگاتی ویرون در سپتامبر ۲۰۰۵ به تولید انبوه رسید، که از پیشرانه ۱۶ سیلندر نهایی، با حجم ۷۹۹۳ سی‌سی برخوردار بود. می‌توانست در ۲۰ دقیقه ۶۰ لیتر بنزین مصرف کند در تبلیغات گفته شد که این مدل ۱۰۰۱ اسب بخار قدرت دارد، که البته آزمایش‌ها قدرت واقعی را بین ۱۰۲۰ تا ۱۰۴۰ اسب بخار نشان داد. بدین ترتیب این خودرو قوی‌ترین خودروی تولید انبوه جهان است. حداکثر سرعت ۴۰۸ کیلومتر بر ساعت و شتاب ۰ تا ۶۰ مایل ۲٫۵ ثانیه است، که آن را به یکی از سریع‌ترین خودروهای جهان مبدل نموده‌است.[7][8]

نگارخانه

جستارهای وابسته

پانویس
  1. «Bugatti Model 100 at the EAA Museum». دریافت‌شده در ۲۰۰۹-۰۱-۲۸.
  2. «Bugatti Aircraft Association – 100P Airplane». Bugattiaircraft.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۰-۱۲-۳۱.
  3. "Streamlined Auto-Rail Car Used in France" ''Popular Mechanics'', December 1934. Books.google.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۱-۱۱-۰۹.
  4. «Automobilia». Toutes les voitures françaises 1953 (salon Paris oct 1952). Paris: Histoire & collections. Nr٫ ۱۴: Pages ۶ & ۱۰. ۲۰۰۰.
  5. «1937 Bugatti Atalante Supercar, One of 17, Found in English Garage, Associated Press, January 2, 2009». Huffingtonpost.com. ۲۰۰۹-۰۱-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۱-۰۵-۲۷.
  6. Copyright. Est February 2003. «Bugatti on TradeTwentyfourSeven website». Trade-247.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۰-۱۲-۳۱.
  7. "Bugatti: 1,001 horsepower, $1.24 million". CNN. 2005-09-16. Retrieved 2012-07-28. (یادکرد دست دوم از ویکی انگلیسی)
  8. "Manufacturing the Veyron". Bugatti Automobiles S.A.S. 2011-11-30. Archived from the original on 19 July 2013. Retrieved 2012-07-28.(یادکرد دست دوم از ویکی انگلیسی)

منابع

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بوگاتی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.