رازمیان

رازمیان شهری است در بخش الموت غربی، شهرستان قزوین و استان قزوین و در کشور ایران. از همسایگان رازمیان می‌توان به بهرام آباد و شهرستان‌های علیا و سفلی و هیر اشاره نمود. این شهر طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، ۱،۲۵۳ نفر جمعیت دارد. مردم شهر رازمیان تات هستند و به گویش الموتی[1] که گویشی از زبان تاتی است[2] صحبت می‌کنند.

دژ لمسر در حال مرمت
رازمیان
کشور ایران
استانقزوین
شهرستانقزوین
بخشبخش رودبار الموت غربی
مردم
جمعیت۱،۲۵۳ نفر (۱۳۹۵)
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۹۶۹
شناسهٔ ملی خودرو ایران
کد آماری۲۴۹۵
رازمیان
پاییز رازمیان به سمت هیر

راه دسترسی به این منطقه زیبا از پارک جنگلی باراجین و عبور از روستای زرشک و فلار و همچنین گذر از گردنه‌های پر پیچ و خم و مرتفع کامان و همچنین رودخانه شاهرود می‌باشد . بخش رودبار الموت غربی دارای ۱۲۱ روستا به مرکزیت رازمیان می‌باشد .

رازمیان شمالی ترین شهر استان قزوین می باشد همجواز با استان گیلان، پس از عبور از روستاهای هیر و ویار و طی مصافت یک ساعته به سمت شمال میتوان به جنگلهای جواهرده استان گیلان رسید.

آب و هوای این منطقه معتدل کوهستانی و در ارتفاعات در بیشتر مواقع مه آلود و دارای بکرترین مناظر طبیعی می باشد.اما متاسفانه مسیر دسترسی به این شهر از جاده با آسفالت خوبی برخوردار نیست.

محصول اصلی زراعی این منطقه: خرمالو - فندق - گیلاس -آلبالو می‌باشد.

دژ لمبسر

دژ لمسر قلعه مستحکم اسماعیلیان در ۳ کیلومتری شمال شرقی شهر رازمیان - مرکز بخش رودبار الموت غربی - و بر سر راه روستای توریستی "هیر" قرار دارد. دره‌های عمیق نینه رود و لمه دسترسی به آن را از شرق و غرب غیرممکن ساخته‌اند و تنها از دو دروازه شمالی و جنوبی می‌توان به دژ وارد شد. شیب کوه که از شمال به جنوب کشیده شده و اختلاف دو سطح آن به ۱۵۰ متر می‌رسد حدود ۴۸۰ متر طول دارد و پهنای قلعه بیش از ۱۹۰ متر است، این موارد شرایط استثنایی برای دژ به وجود آورده که موجب تسخیر ناپذیر خواندن این قلعه شده‌است.[۳]

این قلعه که در بخش الموت غربی واقع گردیده مهم‌ترین مقر برای دفاع از الموت در برابر هجوم از سوی غرب بود.

محصولات زراعی

به دلیل حاصل خیزی خاک و همچنین همجواری با رودخانه پر آب نینه رود برنج محصول اصلی منطقه رازمیان می باشد،در سال ۹۴ بیش از ۷۰۰ تن برنج از این شهر برداشته شد

محصولاتی همچون گیلاس خرمالو و گردو نیز جز زراعت اصلی مردم این منطقه است.

شهرداری و رسیدگی

شهر رازمیان جزو شهر های تاریخی با طبیعت بسیار زیبا در کشور است که متاسفانه به دلیل عدم توجه مسئولان ذینفع و شهرداری فاقد هرگونه امکانات رفاهی بوده و طی چند سال گذشته هیچگونه تغییر عمرانی و فنی در این شهر توریستی دیده نشده،و همین امر باعث کاهش حضور توریست در این شهر شده است. [3][4][5][6].

منابع
  1. Maciuszak, Kinga (2012). "Some Remarks on the Northern Iranian Dialect of the Alamūt Region". Jagellonian University Karkow. 33: 17.
  2. دقیقی، فرنوش (۱۳۹۱). «بررسی روستای گویش روچ علیا (بالا روچ) در الموت». دانشکده ادبیات فارسی و زبان های خارجی دانشگاه علامه طباطبایی: ۱۶.
  3. مقدمه کتاب «دستور زبان گویش‌های تاتی جنوبی»، پروفسور احسان یارشاطر، لاهه - پاریس ١٩٦٩
  4. گونه ‌های زبانی تاتی-تالشی، دونالد استیلو، ۱۹۸۱
  5. مقاله «بررسی گویش تاتی الموت»، پرویز البرزی ورکی، ۱۳۷۰، دانشگاه تهران
  6. «الموت». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۶.

اطلس گیتاشناسی استان‌های ایربان، تهران: ۱۳۸۳ خ


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.