ریفابوتین

ریفابوتین(به انگلیسی: Rifabutin) (Rfb) یک آنتی بیوتیک است که برای درمان سل و همچنین پیشگیری و معالجه Mycobacterium avium complex مورد استفاده قرار می‌گیرد.[1] معمولاً فقط در کسانی که قادر به تحمل ریفامپین نیستند، مانند افراد مبتلا به HIV/AIDS که تحت درمان ضد ویروسی هستند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای درمان سل فعال به همراه سایر داروهای ضد باکتریایی استفاده می‌شود.

ریفابوتین

نام‌گذاری آیوپاک
(9S,12E,14S,15R,16S,17R,18R,19R,20S, 21S,22E,24Z)-6,16,18,20-tetrahydroxy-1'- isobutyl-14-methoxy-7,9,15,17,19,21,25- hepta-methyl-spiro[9,4-(epoxypentadeca [1,11,13]trienimino)-2H-furo-[2',3':7,8]-naphth [1,2-d]imidazol-2,4'-piperidin]-5,10,26-(3H,9H)- trione-16-acetate
اطلاعات درمانی
نام تجاری	Mycobutin[1]
AHFS/دراگز	monograph
مدلاین پلاس	a693009
ردهٔ بارداری	AU: C US: B (بدون خطر در پژوهش‌های غیر-انسانی)
وضعیت قانونی	UK: فقط ℞ (POM) US: فقط ℞
روش مصرف دارو	به صورت کپسول خوراکی
اطلاعات فارماکوکینتیک
فراهمی زیستی	۸۵%
پیوند پروتئینی	۸۵%
سوخت و ساز	کبد
نیمه‌عمر (داروشناسی)	۲۸ تا ۶۲ ساعت (به طور متوسط)
دفع	کلیه و مدفوع
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس	72559-06-9
ای‌تی‌سی	J04AB04
پاب‌کم	CID: 6323490
دراگ‌بنک	DB00615^ 
کم‌اسپایدر	10482168
UNII	1W306TDA6S
KEGG	D00424
ChEBI	CHEBI:45367
ChEMBL	CHEMBL444633
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیایی	C46H62N4O11
وزن مولکولی	847.005 g/mol
شناسه شیمیایی بین‌المللی InChI=1S/C46H62N4O11/c1-22(2)21-50-18-16-46(17-19-50)48-34-31-32-39(54)28(8)42-33(31)43(56)45(10,61-42)59-20-15-30(58-11)25(5)41(60-29(9)51)27(7)38(53)26(6)37(52)23(3)13-12-14-24(4)44(57)47-36(40(32)55)35(34)49-46/h12-15,20,22-23,25-27,30,37-38,41,49,52-54H,16-19,21H2,1-11H3,(H,47,57)/b13-12+,20-15+,24-14-/t23-,25+,26+,27+,30-,37-,38+,41+,45-/m0/s1 Key:ATEBXHFBFRCZMA-VXTBVIBXSA-N
(بررسی)

عوارض جانبی شایع شامل درد شکم، حالت تهوع ، بثورات جلدی، سردرد و سطح نوتروفیل خون پایین است.[1] عوارض جانبی دیگر شامل درد عضلات و یوئیت است. در حالی که در دوران بارداری هیچ مضراتی از آنپیدا نشده‌است، اما هنوز به خوبی در این جمعیت مورد مطالعه قرار نگرفته‌است. ریفابوتین در خانواده داروهای ریفامایسین قرار دارد که با مسدود کردن تولید RNA در باکتری‌ها عمل می‌کند.[2]

ریفابوتین برای استفاده پزشکی در ایالات متحده در سال ۱۹۹۲ تایید شد.[1] این دارو در فهرست داروهای ضروری سازمان بهداشت جهانی ، ایمن‌ترین و موثرترین داروهای مورد نیاز در یک سیستم بهداشتی، قرار دارد.[3]

دوز مصرف

دوز مصرفی این دارو در صورتی که بیمار به طور همزمان از داروهای مهارکننده پروتئاز استفاده نکند، ۳۰۰ میلی گرم در روز و در غیر این صورت ۱۵۰ میلی گرم در روز است. همچنین در صورت مصرف همزمان Efavirenz، دوز مصرف ۶۰۰ میلی گرم در روز خواهد بود.[4]

منابع

1. "Rifabutin". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 20 December 2016. Retrieved 8 December 2016.
2. Rockwood, Neesha; Cerrone, Maddalena; Barber, Melissa; Hill, Andrew M; Pozniak, Anton L (18 July 2019). "Global access of rifabutin for the treatment of tuberculosis – why should we prioritize this?". Journal of the International AIDS Society. 22 (7): e25333. doi:10.1002/jia2.25333. PMC 6637439 Check |pmc= value (help). PMID 31318176. Rifabutin is a rifamycin, which like rifampicin, works via inhibition of DNA‐dependent RNA synthesis in prokaryotes.
3. World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. 2019. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
4. کاتزونگ، برترام جی (۱۳۹۸). فارماکولوژی پایه و بالینی. ترجمهٔ مجید متقی‌نژاد. تهران: اندیشه رفیع. ص. ۳۴۸-۳۴۹. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۹۸۷-۸۰۱-۰.