پفلوکساسین

پفلوکساسین(به انگلیسی: Pefloxacin) یک آنتی‌بیوتیک کینولونی است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود. پفلوکساسین برای استفاده در ایالات متحده تایید نشده‌است.

پفلوکساسین
نام‌گذاری آیوپاک
1-ethyl-6-fluoro-7-(4-methylpiperazin-1-yl)-4-oxo-quinoline-3-carboxylic acid
اطلاعات فارماکوکینتیک
فراهمی زیستی۱۰۰٪
پیوند پروتئینی۲۰–۳۰٪
سوخت و سازکبد
نیمه‌عمر (داروشناسی)۸٫۶ ساعت
دفععمدتاً کلیه، همچنین صفراوی
شناسه‌ها
سی‌ای‌اس70458-92-3 Y
ای‌تی‌سیJ01MA03
پاب‌کمCID: 51081
دراگ‌بنکDB00487 Y
کم‌اسپایدر46291 Y
UNII2H52Z9F2Q5 Y
KEGGD02306 Y
ChEBICHEBI:50199 Y
ChEMBLCHEMBL267648 Y
اطلاعات شیمیایی
فرمول شیمیاییC17H20FN3O3
وزن مولکولی333.358 g/mol
  (بررسی)

تاریخچه

پفلوکساسین در سال ۱۹۷۹ مورد مطالعه و توسعه قرار گرفت و در فرانسه برای مصارف انسانی در سال ۱۹۸۵ تایید شد.[1]

نحوه اثر

پفلوکساسین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف است که در برابر هر دو گروه باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی فعال است. این ماده با مهار دی‌ان‌ای ژیراز، توپوایزومراز نوع II و توپوایزومراز IV،[2] که یک آنزیم لازم برای جداسازی و تکثیر DNA است، عمل می‌کند و بدین ترتیب از تقسیم سلولی جلوگیری می‌کند.

منابع

  1. Generics (UK) Limited v. Daiichi Pharmaceutical Co. Ltd & Daiichi Sankyo Co. Ltd, 2016-07-13 (EWHC 15 October 2008). Text
  2. Drlica K, Zhao X (1 September 1997). "DNA gyrase, topoisomerase IV، and the 4-quinolones". Microbiol Mol Biol Rev. 61 (3): 377–92. PMC 232616. PMID 9293187.

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.