مهارکننده اسید نوکلئیک

مهار کننده اسید نوکلئیک(به انگلیسی: Nucleic acid inhibitor) نوعی ضد باکتری است که با مهار تولید اسیدهای نوکلئیک عمل می‌کند. دو کلاس اصلی از این ترکیبات وجود دارد: مهار کننده‌های DNA و مهار کننده‌های RNA.[1] فلوسیتوزین که یک ضد قارچ است نیز به همین روش عمل می‌کند.

مهارکننده‌های DNA

مهار کننده‌های دی ان ای کلاسیک مانند کینولون‌ها بر اساس دی‌ان‌ای ژیراز به عنوان یک مهار کننده توپوایزومراز عمل می‌کنند.[2] گروه دیگری از مهار کننده‌های دی ان ای ، از جمله نیتروفورانتوئین و مترونیدازول بر روی باکتری‌های بی هوازی عمل می‌کنند.[3]

مهارکننده‌های RNA

مهار کننده‌های RNA مانند ریفامپین، بر روی RNA پلیمراز وابسته به DNA عمل می‌کنند.[4]

منابع

1. http://www.ccsf.edu/Departments/Biology/ctoebe/antibiotics.htm
2. Gupta (2009). Clinical Ophthalmology: Contemporary Perspectives, 9/e. Elsevier India. pp. 112–. ISBN 978-81-312-1680-4. Retrieved 20 September 2010.
3. Ralph, E. D. (1978). "The bactericidal activity of nitrofurantoin and metronidazole against anaerobic bacteria". The Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 4 (2): 177–184. doi:10.1093/jac/4.2.177. PMID 25874.
4. Calvori, C.; Frontali, L.; Leoni, L.; Tecce, G. (1965). "Effect of rifamycin on protein synthesis". Nature. 207 (995): 417–8. doi:10.1038/207417a0. PMID 4957347.