زبان‌های ایبروقفقازی
اصطلاح ایبروقفقازی (یا ایبری-قفقازی) توسط زبان‌شناس گرجی آرنولد چیکوباوا برای اتحاد سه خانواده زبانی بومی قفقاز یعنی
- قفقاز جنوبی، که به آن کارتولی نیز گفته می‌شود.
- قفقاز شمال غربی، که به آن آبخازی-آدیغی نیز می‌گویند.
- شمال شرقی قفقاز که به آن ناخ-داغستانی نیز گفته می‌شود.
| ایبروقفقازی | |
|---|---|
| قفقازی | |
| پراکنش: | قفقاز |
| تبار: | خانواده زبانی پیشنهادی |
| زیرگروه‌ها: |
قفقازی شمال‌غربی
قفقازی شمال‌شرقی
|
| گلاتولوگ | هیچ[1] |
راسته ایبروقفقازی همچنین شامل سه زبان منقرض شده حتی، که توسط برخی زبان‌شناسان به خانواده شمال‌غربی (چرکسی) متصل می‌شود و هوری و اورارتویی که به خانواده شمال شرقی (ناخ-داغستان) متصل می شودن.
وضعیت خانواده
قرابت بین این سه خانواده مورد اختلاف است. به نظر بسیاری از زبان‌شناسان ارتباط بین خانواده‌های شمال شرقی و شمال غربی به احتمال زیاد وجود دارد.
از طرف دیگر، هیچ قرابتی بین قفقازی جنوبی و زبان‌های شمالی وجود ندارد، که حتی در طبقه‌بندی عمیق زبان‌های جهان از گرینبرگ، دو راسته غیر مرتبط هستند؛ بنابراین «ایبروقفقازی» در بهترین حالت یک نامگذاری جغرافیایی مناسب است.
نام خانواده
«ایبری» در نام خانواده به ایبریای قفقاز اشاره دارد - پادشاهی با مرکزیت گرجستان شرقی که از قرن ۴ قبل از میلاد تا قرن ۵ میلادی ادامه داشت. این نام به شبه جزیره ایبری در غرب اروپا مربوط نیست.
جستارهای وابسته
منابع
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "ایبروقفقازی". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
کتاب‌شناسی
- Tuite, Kevin (2008): "The Rise and Fall and Revival of the Ibero-Caucasian Hypothesis", Historiographia Linguistica Vol. 35, No. 1-2. , pp. 23–82.