سازمان اتحاد فداییان کمونیست
سازمان اتحاد فداییان کمونیست محصول وحدت تشکیلاتی چندین سازمان فدایی است که در سال‌های پس از انقلاب ۱۳۵۷ از سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران جدا شده بودند.
سازمان اتحاد فداییان کمونیست | |
|---|---|
| مرام سیاسی | کمونیسم مارکسیسم |
| وابستگی ملی | شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست |
| وبگاه | |
اهداف
متن زیر بخشی از اساسنامه سازمان است که در تار نمای خود آورده‌است.
- سازمان اتحاد فداییان کمونیست یک سازمان کمونیستی و بخشی از طبقه کارگر است که در جنبش آن شکل گرفته و هدف خود را گسترش و تکامل مبارزه طبقه به سمت پیروزی نهایی و ساختمان جامعه سوسیالیستی و کمونیستی قرار داده‌است، که در آن وحدت و یگانگی انسان تأمین و تکامل هر فرد، شرط تکامل همگان است.
- سازمان اتحاد فداییان کمونیست در تمام عرصه‌های فعالیت خود از آموزش سوسیالیسم علمی پیروی می‌کند و به لحاظ ماهیت طبقاتی و ایدئولوژی، خود را سازمانی کارگری می‌داند.
تاریخچه
سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران از سال ۱۳۴۹ با قیام سیاهکل علیه رژیم شاهنشاهی ایران مبارزات مسلحانه خود را آغاز کرد. این سازمان در جریان انقلاب ۱۳۵۷ و مدت‌ها پس از آن، پرهوادارترین جریان سیاسی چپ ایران بود. در خرداد ۱۳۵۹ و در پی اختلاف نظر بر سر ماهیت و پایگاه طبقاتی جمهوری اسلامی، سازمان به دو جناح اقلیت و اکثریت تقسیم شد.
در پی بی‌نتیجه ماندن کنگره اول فداییان که اقلیت آن را برگزار کرد و نیز در پی تشدید سرکوب‌های متعدد از سوی جمهوری اسلامی، اختلاف‌ها و انشعابات درون سازمان تا سال ۱۳۶۴ خود را بروز داد.
بعد از شکل‌گیری هسته اقلیت و سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت)، مسئله وحدت سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران و هسته اقلیت و سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت) در دستور کار این سه جریان قرار گرفت که پس از یک مدت نسبتاً طولانی و انتشار چندین شماره نشریه مشترک «به پیش» این تلاش نیز بی‌ثمر ماند. با شکست این تلاش‌ها که همراه با تحولات شوروی و اروپای شرقی بود و نیز بعد از این که بخشی از رهبران سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران به سازمان اتحاد فداییان خلق ایران پیوستند، برخی از فداییان که خواهان برگزاری کنگره و ادامه فعالیت با نام و به شیوه پیشین بودند، ضمن حفظ چهارچوب تشکیلات موجود سازمان چریک‌های فدائی خلق ایران تصمیم به نقد گذشته جنبش کمونیستی و همچنین گذشته سازمان بدون هیچ سد و مانعی گرفتند. از این رو در اواخر دهه شصت برگزاری سمینارهای وسیع در دستور قرار گرفت.
نتایج سمینارها ی مختلف و نشست‌ها و مباحثات متعدد در وجه عام به تشکیل اتحاد چپ کارگری انجامید. در وجه خاص آن که نوسازی سازمان که از اواخر دهه شصت در راستای برگزاری سمینارها از طریق برگزاری جلسات و انتشار نشریه به پیش پیگیری می‌شد تا سال ۱۳۷۵مجموعاً ۹ نشست تشکیل گردید. سرانجام در نشست نهم، این جریان تصمیم گرفت تا تحت نام سازمان اتحاد فداییان کمونیست به فعالیت خود تداوم بخشد.
آرم و پرچم
آرم سازمان داس و چکش بر زمینه ستاره بزرگی است که به وسیله روبانی با رنگ‌های سرخ و طلایی که در دو سمت آن خوشه گندم و لاله و یاس قرار دارند و در داخل روبان سازمان اتحاد فداییان کمونیست نوشته شده‌است. پرچم سازمان پرچمی است سرخ که طول آن دو برابر عرض آن و در قسمت بالای سمت چپ آن آرم سازمان به رنگ طلایی است.
ارگان و نشریه‌های وابسته
هم‌اکنون ارگان این سازمان، کار کمونیستی و نشریه به پیش منعکس‌کننده دیدگاه‌ها و مباحثات تئوریک است. علاوه بر این، «جهان کمونیستی» هر دو هفته یکبار و «ریگای گه ل» که نشریه کمیته کردستان سازمان به کردی است نیز بازتاب‌دهنده فعالیت‌های نظری و عملی سازمان در سطح جنبش است.