جنبش مسلمانان مبارز
جنبش مسلمانان مبارز، از احزاب نزدیک به نیروهای ملی-مذهبی است.[1] هماکنون حبیبالله پیمان از اعضای مؤسس و دبیرکل این جنبش است.[2][3]
جنبش مسلمانان مبارز جنبش مسلمانان مبارز | |
---|---|
رهبر | حبیبالله پیمان |
بنیانگذاری | ۱۹۷۷ |
انشعاب از | جاما |
پیشین | حزب مردم ایران |
روزنامه | امت |
مرام سیاسی | سوسیالیسم اسلامی سوسیال دموکراسی امپریالیسمستیزی |
دین | شیعه |
وابستگی بینالمللی | None |
مجلس شورای اسلامی | ۰ از ۲۹۰ |
پیش از انقلاب
جنبش مسلمانان مبارز در اواسط دهه پنجاه شمسی به عنوان یک تشکل سیاسی – فکری با مشی آگاهی بخشی به جامعه، با رهبری حبیبالله پیمان و پیروی از تفکرات آزادیخواهی و آگاهیبخشی نخشب، حسین راضی (از رهبران نهضت خداپرستان سوسیالیست - حزب مردم ایران) تأسیس و به سرعت فراگیر شد به طوری که در پیروزی انقلاب اثرگذار بود.[4] اعضای این تشکل ابتدا در نهضت خداپرستان سوسیالیست و سپس در حزب ایران و بعد از جدایی اعضای نهضت از این حزب در حزب مردم ایران عضویت داشتند، اما در سالهای میانی دهه چهل شمسی دیدگاه رایج در میان گروهای چپگرا مبنی بر مبارزه مسلحانه باعث گردید که گروه جاما به رهبری کاظم سامی و دکتر پیمان از میان حزب مردم ایران منشعب گردد که نخستین گروه دارای خط مشی مسلحانه اسلامی چپ را تشکیل بدهند سپس از داخل این گروه جنبش مسلمانان مبارز به رهبری دکتر پیمان انشعاب نمود محمد توسلی، میرحسین موسوی، عبدالعلی بازرگان، حبیبالله پیمان تحت عنوان جنبش مسلمانان مبارز به فعالیت پرداختند.
پس از انقلاب
پس از پیروزی انقلاب، پیمان با انتشار نشریه «امت» گروهی از همفکران را دور هم جمع کرد. پس از پیروزی انقلاب تا دهه شصت، هفتهنامه «امت» به عنوان تنها پل ارتباطی جنبش مسلمانان مبارز با هواداران و دوستداران در سراسر ایران بود. اما حوادث دهه شصت باعث شد که هیئت اجرایی نشریه، تصمیم به عدم انتشار تا تلطیف شدن فضای کشور بگیرند. تا این که چند سال پس از آن جریان با درخواست از وزارت مربوطه تصمیم به انتشار مجدد گرفتند که با مخالفت مسئولین مواجه شد.[4] هرچند که هواداران این جنبش، با راهاندازی وبسایت اینترنتی، به پوشش اخبار گوناگون پرداختند.[4]
در سالهای بعد بعضی از افراد این گروه، در نشریه ایران فردا وابسته به عزتالله سحابی به کار خود ادامه دادند.
در جریان پیامدهای اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)، جنبش مسلمانان مبارز، به منظور حل بحران سیاسی پیشآمده و برونرفت از آن با صدور بیانیهای تحلیلی، پیشنهادهایی را با درونمایهٔ «آزادی سریع زندانیان، تأمین حق آزادی تجمعات و تظاهرات، آزادی مطبوعات و رسانهها، ارجاع رسیدگی به نتایج انتخابات به یک هیئت داوری بیطرف و منتخب مراجع و در نهایت عدم تنفیذ حکم ریاست جمهوری تا زمان اعلام رأی هیئت داوری» ارائه کرد.[1] در جریان دستگیریهای پس از تظاهرات گستردهٔ معترضان در عاشورای ۱۳۸۸، مأموران حکومت برای بازداشت و جلب تعدادی از اعضا و هواداران جنبش مسلمانان مبارز به منزل آنها مراجعه کردند. به طوری که در شامگاه ۱۴ دی، امیرخسرو دلیرثانی عضو شورای مرکزی جنبش مسلمانان مبارز، در منزل خود بازداشت شد.[5] در تاریخ ۱۵ دی این جنبش با انتشار بیانیهای اعلام کرد: «تنها راه نجات کشور در شرایط کنونی، اجرای راهحلهای پیشنهادی میرحسین موسوی (اعلام شده در بیانیه شماره ۱۷) است و در همین راستا، آزادی همهٔ زندانیان سیاسی، از جمله اعضا و هواداران جنبش مسلمانان مبارز را، گامی در راه کاهش بحران موجود تلقی میکنیم.»[5]
منابع
- «پیشنهادات مهم جنبش مسلمانان مبارز برای حل بحران». موج سبز آزادی. دریافتشده در ۱۴ آبان ۱۳۸۸.
- «از نهضت آزادی انتقام میگیرند». روزآنلاین. بایگانیشده از اصلی در ۱۴ فوریه ۲۰۱۲. دریافتشده در ۱۰ شهریور ۱۳۸۸.
- «ضرب و شتم شدید دکتر حبیبالله پیمان». موج سبز آزادی. دریافتشده در ۱۳ آبان ۱۳۸۸.
- «اطلاعیه هواداران جنبش مسلمانان مبارز». موج سبز آزادی. دریافتشده در ۱۴ آبان ۱۳۸۸.
- «جنبش مسلمانان مبارز: تنها راه نجات کشور اجرای راه حلهای پیشنهادی موسوی است». جنبش راه سبز. بایگانیشده از اصلی در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۵ دی ۱۳۸۸.