صادق سرمد
صادق سرمد (۱۳۳۹-۱۲۸۶)، شاعر، روزنامهنگار، حقوقدان و سیاستمدار اهل ایران بود
صادق سرمد | |
---|---|
نماینده دوره هجدهم مجلس شورای ملی | |
حوزه انتخاباتی | درگز |
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱۲۸۶ تهران |
درگذشته | ۲۸ تیر ۱۳۳۹ (۵۹ سال) تهران |
آرامگاه | امامزاده عبدالله (شهرری) |
ملیت | |
پیشه | سیاستمدار |
تخصص | شاعر، روزنامهنگار، حقوقدان |
دین | اسلام |
فعالیتها | صاحب امتیاز روزنامه صدای ایرانوکیل دادگستری |
زندگینامه
سید صادق سرمد، فرزند سید محمدعلی در سال ۱۲۸۶ خورشیدی در تهران متولد شد. تحصیلات خویش را در «رشته حقوق» به پایان رسانید، و مدتها عضویت هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری را عهده دار بود و در دوره هجدهم به نمایندگی مجلس شورای ملی از حوزه انتخابیه درگز برگزیده شد. وی به مدت ۷ سال روزنامه صدای ایران را به چاپ رسانید. صادق سرمد در ۲۸ تیر ۱۳۳۹ بر اثر بیماری سرطان در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله (شهرری) به خاک سپرده شد.
نمونهای از اشعار
سرودهای از صادق سرمد:
میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت | می خواری و مستی ره و رسم دگری داشت | |
پیمانه نمیداد به پیمان شکنان باز | ساقی اگر از حالت مجلس خبری داشت | |
بیدادگری شیوه مرضیه نمیشد | این شهر اگر دادرس و دادگری داشت | |
یک لحظه بر این بام بلاخیز نمیماند | مرغ دل غم دیده اگر بال و پری داشت | |
در معرکه عشق که پیکار حیات است | مغلوب، حریفی که بجز سر سپری داشت | |
سرمد سر پیمانه نبود این همه غوغا | میخانه اگر ساقی صاحب نظری داشت |
آثار چاپ شده
- درای کاروان (۱۳۲۹)
- نغمهٔ کمال (۱۳۳۴، ناشر ابوالقاسم تفضلی)
- سرو و سرمد (۱۳۴۱، ناشر ابن سینا)
- دیوان صادق سرمد (۱۳۴۷)
منابع
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به صادق سرمد در ویکیگفتاورد موجود است. |
- «صادق سرمد». مرکز موسیقی و سرود صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. بایگانیشده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵.
- عاقلی، دکتر باقر (۱۳۸۰). شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران. دوم. نشر گفتار باهمکاری نشر علم. ص. ۷۹۸.
- «صادق سرمد».
- «به یاد صادق سرمد، شاعر آزادهای که با سرودهای خطاب به شاه ادامه اعدام افسران تودهای را محکوم کرد». بایگانیشده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۰۸.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.