پرتو بیضایی آرانی
حسین بیضایی فرزند علی‌محمد (ادیب بیضایی آرانی) متخلص به پرتو در سال ۱۲۸۴ خورشیدی در آران و بیدگل متولد شد. وی برادرزاده ذکایی بیضایی آرانی است.[1]
پرتو بیضایی | |
|---|---|
| نام اصلی | حسین بیضایی |
| زاده | ۱۲۸۴ خورشیدی آران و بیدگل |
| درگذشته | ۲۵ مهر ۱۳۴۸ تهران، |
| آرامگاه | گورستان فیض کاشانحوالی آرامگاه ملامحسن فیض کاشانی |
| لقب | پرتو |
| پیشه | شاعر |
| ملیت | .svg.png.webp){kind=small}
ایرانی |
| سبک نوشتاری | سبک هندی |
| دیوان اشعار | دیوان پرتو بیضایی |
| همسر(ها) | ازدواج نکرد |
| پدر و مادر | میرزا علی محمد ادیب بیضایی آرانی |
او از شاعران معاصر ایرانی است. دیوان اشعار وی در سال ۱۳۶۳ در تهران به چاپ رسید و در طول زندگیش ازدواج نکرد و در زمینه شعری از پیروان صائب و سبک هندی بود. او در روز ۲۵ مهرماه سال ۱۳۴۸ در سن ۶۴ سالگی درگذشت و در حوالی آرامگاه ملامحسن فیض کاشانی دفن شد. او شاگردان متعددی در انجمن‌های ادبی زمانهٔ خود داشت. از شاگردانش، می‌توان به یاور همدانی اشاره کرد.
آثار
تالیفات
- تاریخ ورزش باستانی، زورخانه (چاپ ۱۳۳۷ش)[2]
- کاشانه دانش (در تاریخ، جغرافیا و تذکرهٔ شعرای کاشان)[3]
- تلخیص تاریخ گیتی‌گشای زند[4]
تصحیحات
- دیوان ادیب بیضایی آرانی (چاپ ۱۳۲۷ش)
- دیوان کلیم کاشانی (چاپ ۱۳۳۶ش)
- دیوان صباحی بیدگلی، شاعر سده دوازدهم (چاپ ۱۳۳۸ش)
- دیوان قصاب کاشانی، شاعر سده دوازدهم (چاپ ۱۳۳۸ش)
- مثنوی قضا و قدر، از سلیم تهرانی، شاعر سده یازدهم (چاپ ۱۳۴۱ش)
همچنین دیوان پرتو بیضایی در ۱۳۶۳ خورشیدی به چاپ رسیده‌است. اشعار زیر از وی می‌باشد:
| شرمم آید که کنم روی تو را همسر ماه | مه که باشد که ترا نام برم در بر ماه | |
| اعتبار مه تو نیست بجز یک شب و هست | زاول مه، سخن از روی تو تا آخر ماه | |
| پرتو آن نیست که گوید به مثل همچو مهی | می‌کشد بر رخ مه روی تو ای بهتر ماه |
جستارهای وابسته
منابع
- «پرتو بیضایی». وبگاه فرهنگ و ادب کاشان. ۳ دی ۱۳۸۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ مارس ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۳ دی ۱۳۸۷.
- «پرتو بیضایی». بنیاد دائرةالمعارف اسلامی. ۳ دی ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۲۳ دی ۱۳۸۷.
- سلمانی آرانی، حبیب‌الله (۱۳۷۷). نگاهی به آران و بیدگل. انجمن اهل قلم آران و بیدگل. شابک ۹۶۴-۳۳۰-۱۸۳-۴.
- تشکری، علی (۱۳۷۴). تاریخچه علم و ادب در آران و بیدگل. انجمن اهل قلم آران و بیدگل.، صفحهٔ ۴۹
پانویس
- تاریخچه علم و ادب، صفحه ۴۹ - سیمای کاشان، صفحهٔ ۲۰۱
- ظاهراً نخستین کتاب جامع دربارهٔ آیین ورزش باستانی، سابقه و ساختمان زورخانه و تشکیلات آن است. در این کتاب بسیاری از اسناد و منابع شرح احوال پهلوانان و دلیران، و اشعار زورخانه‌ای برای اولین بار منتشر شده‌است
- به تصحیح حسن عاطفی و افشین عاطفی، کاشان، ارمغان ادب، ۱۴۰۰.
- پرتال مدیریت جهاد کشاورزی آران و بیدگل
نمایش ایرانی | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| آیین/نمایش (آیینهای نمایشی و نمایشهای آیینی) |
|  | ||||
| نمایشهای عامیانه | خاله رورو • بقالبازی • کچلکبازی • تخت حوضی (سیاهبازی) • خیمهشببازی • نقالی ایرانی • کوسهگردی • ورزاجنگ • ورزش زورخانه‌ای • معرکهگیری • پیشپرده (تئاتر) • سایهبازی | |||||
| گروههای نمایش | گروه هنر ملی • گروه نمایش لیسار • گروه تئاتر آناهیتا • جامعه باربد • گروه تئاتر کانون ایران جوان • گروه تئاتر آرمن | |||||
| تماشاخانهها | ||||||
| دیـگر | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.