پارسا تویسرکانی
عبدالرحمان پارسا تویسرکانی (زادهٔ ۱۲۸۸ شمسی در تویسرکان – درگذشته ۲ فروردین ۱۳۶۹ در تهران) شاعر و نویسندهٔ معاصر ایران بود.[1] شهرت وی بیشتر مرهون غزلیات اوست. از جمله کارهای او به نظم درآوردن مثل‌ها و حکایت‌های اقوام مختلف دنیا و چاپ آنها در مجلهٔ گوهر بین سال‌های ۱۳۵۲ تا ۱۳۵۷ بود.[2]
عبدالرحمان تویسرکانی | |
|---|---|
 | |
| زاده | ۱۲۸۸ تویسرکان، همدان |
| محل زندگی | تویسرکان، تهران، مازندران |
| درگذشته | ۲ فروردین ۱۳۶۹ (۸۱ سالگی) تهران |
| تخلص | پارسا |
| پیشه | معلم و رئیس انجمن ادبی ایران |
| زمینه کاری | شاعر، نویسنده و مصحح |
| ملیت | ایرانی |
| تحصیلات | دانش‌آموختهٔ دارالمعلمین |
| در زمان حکومت | رضا شاه و محمدرضا شاه |
| رویدادهای مهم | جنبش مشروطه |
| پدر و مادر | شیخ محمدرحیم رستگار |
زندگی
پارسا علوم ابتدایی و متوسطه را در شهرهای تویسرکان، مازندران و تهران به پایان رساند و از دارالمعلمین مرکزی فارغ‌التحصیل شد. پس از پایان تحصیلات، در دبیرستان‌های تهران و مدرسهٔ عالی سپهسالار به معلمی پرداخت.[3] او همچنین در دولت ازهاری مشاور مطبوعاتی نخست‌وزیر بود؛ اما عمده فعالیت وی در مطبوعات و سردبیری مجله‌ها و روزنامه‌هایی چون معارف و کرمانشاه نیز خلاصه می‌شد.
شاعری
او از جوانی به سرودن شعر پرداخت. شمار ابیات او را بیش از پنج‌هزار دانسته‌اند. قالب‌های مورد علاقهٔ او نیز غزل، قطعه، مثنوی و رباعی بود.[3] هر چند دیوان اشعار او هنوز به چاپ نرسیده‌است؛ اما بیشتر شعرهای او در مجله‌های ارمغان، وحید، گوهر و مجله‌های کشورهای افغانستان و پاکستان منتشر شد. برخی از اشعار او را پروفسور ایلسکی به زبان روسی و پروفسور مولوی به زبان انگلیسی ترجمه کرده‌اند.[4]
آثار
- تصحیح و چاپ دیوان دیوان افسر سبزواری
- تصحیح دیوان عنصری
- تصحیح و چاپ دیوان رضی‌الدین آرتیمانی
- تاریخ تویسرکان
- تصحیح، مقدمه و چاپ قیصرنامهٔ ادیب پیشاوری
- مقدمهٔ دیوان مجنون تویسرکانی
منابع
- ، بازدید: اوت ۲۰۱۳.
- زندگی‌نامهٔ پارسا تویسرکانی.
- معرفی شاعران معاصر.
- مقالهٔ شاعران گزیدهٔ معاصر: پارسا تویسرکانی، مرتضی کامران، نشریهٔ گوهر، شمارهٔ ۱۵.
