فهرست سرزمین‌هایی که چینی یک زبان رسمی در آنجا است
در اینجا فهرست سرزمین‌هایی که چینی در آنجا زبان رسمی است، ارائه شده‌است. امروزه چینی‌ها در پنج کشور یا قلمرو دارای زبان رسمی هستند. ماندارین در چین و تایوان، تنها زبان رسمی و در سنگاپور یکی از چهار زبان رسمی کشور است. کانتونی نیز در هنگ کنگ و ماکائو یک زبان رسمی به ترتیب در کنار انگلیسی و پرتغالی است. چینی همچنین یک زبان رسمی در سازمان همکاری شانگهای و همچنین یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است. چینی در سال ۱۹۷۳ به عنوان زبان رسمی و کاری در سازمان ملل متحد پذیرفته شد.[1][2]
فهرست
ماندارین
| کشور | جمعیت (۲۰۱۷)[3] | گونهٔ نوشتاری | گونهٔ معیار |
|---|---|---|---|
 چین | ۱٬۳۷۹٬۳۰۲٬۷۷۱ | چینی ساده‌شده | چینی معیار |
 جمهوری چین (تایوان) | ۲۳٬۵۰۸٬۴۲۸ | چینی سنتی | ماندارین تایوانی |
 سنگاپور | ۵٬۸۸۸٬۹۲۶ | چینی ساده‌شده | ماندارین سنگاپوری |
کانتونی
| کشور | جمعیت (۲۰۱۷)[3] | گونهٔ نوشتاری | گونهٔ معیار |
|---|---|---|---|
 هنگ کنگ | ۷٬۱۹۱٬۵۰۳ | چینی سنتی کانتونی نوشتاری | کانتونی هنگ کنگی |
 ماکائو | ۶۴۸٬۵۵۰ | چینی سنتی کانتونی نوشتاری |
جستارهای وابسته
منابع
- Resolution 3189 (XXVIII) بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine Inclusion of Chinese among the working languages of the General Assembly and the Security Council (18 December 1973)
- Resolution 3191 (XXVIII) بایگانی‌شده در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine Inclusion of Chinese among the working languages of the General Assembly, its committees and its subcommittees and inclusion of Arabic among the official and the working languages of the General Assembly and its Main Committees: amendments to rules 51 to 59 of the rules of procedure of the Assembly
- "The World Factbook". Central Intelligence Agency. Retrieved 2013-07-20.
پراکندگی جغرافیایی زبانها | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| جهان رومیزبان |
| ||||
| جهان ژرمنیزبان |
| ||||
| جهان اسلاویزبان |
| ||||
| سایر زبانها |
| ||||
| |||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.