ماندارین تایوانی
ماندارین تایوانی (چینی سادهشده: 国语، چینی سنتی: 國語، پینیین: Guóyǔ، به معنای «زبان ملی») گونهای از چینی ماندارین و زبان ملی تایوان است. این گویش برپایه واجشناسی گویش پکن به همراه دستور زبان چینی بومی و بسیار شبیه به چینی معیار است.
ماندارین تایوانی | |
---|---|
臺灣華語, Táiwān Huáyǔ 中華民國國語, Zhōnghuá Mínguó Guóyǔ | |
بیان | آیپیای: [tʰai˧˥wan˥xwa˧˥ɥy˨˩˦] |
زبان بومی در | تایوان |
شمار گویشوران | ناشناخته (۴٫۳ میلیون اشارهشده ۱۹۹۳)[1] زبان دوم: بیش از ۱۵ میلیون[2] |
چینی-تبتی
| |
چینی سنتی | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | ![]() |
تنظیمشده توسط | وزارت آموزش (تایوان) |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
ایزو ۶–۶۳۹ | goyu (Guoyu) |
گلاتولوگ | taib1240 [3] |
![]() درصد سخنوران ۶ سال به بالای ماندارین تایوانی در سال ۲۰۱۰ | |
جستارهای وابسته
منابع
- Mandarin Chinese (Taiwan) at اتنولوگ (18th ed., 2015)
- Mandarin Chinese (Taiwan) در اتنولوگ (14th ed., 2000).
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Taibei Mandarin". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Taiwanese Mandarin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ اوت ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.