مین مرکزی
مین مرکزی (چینی ساده: 闽中语; چینی سنتی: 閩中語; پینیین: Mǐnzhōngyǔ) زبانی از خانواده چینی مین است. این زبان در دره رود شا در بخش سانمینگ در مناطق کوهستانی استان فوجیان، شامل یانگان، مناطق شهری سانمینگ (بخشهای سانیوان و مایلای) و شهرستان شا رایج است.[1]
| مین مرکزی | |
|---|---|
| 闽中语 | |
| مین ژونگ | |
| زبان بومی در | جنوب چین، ایالات متحده آمریکا (بیشتر کالیفرنیا) |
| منطقه | یانگان، سانمینگ |
شمار گویشوران | ناشناخته (۶۸۳٬۰۰۰ اشارهشده ۱۹۸۷)[1] |
| گویشها | سانمینگ
یونگآن
شاشیان
|
| کدهای زبان | |
| ایزو ۳–۶۳۹ | czo |
| گلاتولوگ | minz1235[2] |
| زبانشناسی | 79-AAA-hb |
![]() مین مرکزی | |
منابع
| پروژهٔ ویکیپدیا مین مرکزی آزمایشی در ویکیمدیا انکوباتور موجود است. |
- Wurm, Stephen Adolphe; Li, Rong; Baumann, Theo; Lee, Mei W. (1987). Language Atlas of China. Longman. p. B-12. ISBN 978-962-359-085-3.
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Min Zhong Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
