چینی مین
زبان‌های مین (چینی ساده‌شده: 闽语، چینی سنتی: 閩語، پین‌یین: Mǐn yǔ) خانواده‌ای از زبان چینی هستند که توسط ۳۰ میلیون نفر در استان فوجیان و مناطقی در شبه‌جزیره لیژو و هاینان، همین‌طور بومیان چائوشان در ژونگشان، سه شهرستان در جنوب ونژو، جواشان و تایوان بدان‌ها سخن گفته می‌شود.[1] نام این خانواده از روی رود مین ریشه گرفته‌است. گویشوران گونه‌های مین نسبت به یکدیگر و سایر زبان‌های چینی فهم متقابل ندارند.
| مین | |||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 閩語 / 闽语 | |||||||||||||||||||||||
| اقوام: | تئوچئویی، فوژویی، هوکلویی، پوتیانی، هاینانی و غیره | ||||||||||||||||||||||
| پراکنش: | سرزمین اصلی چین: فوجیان، گوانگ‌دونگ (اطراف چاوژو-شانتو و شبه‌جزیره لیژو)، هاینان، چجیانگ (شهرستان شنگسی، پوتو و شهرستان سانگنان)، تایوان، جوامع دور از وطن چینی در جنوب شرق آسیا و شمال‌شرقی ایالات متحده | ||||||||||||||||||||||
| تبار: | چینی-تبتی
| ||||||||||||||||||||||
| نیا: | نیا-مین | ||||||||||||||||||||||
| زیرگروه‌ها: |
لیژو
شائو-جیانگ
| ||||||||||||||||||||||
| ایزو ۶–۶۳۹ | mclr | ||||||||||||||||||||||
| زبان شناسی | 79-AAA-h to 79-AAA-l | ||||||||||||||||||||||
| گلاتولوگ | minn1248 | ||||||||||||||||||||||
گونه‌های نخستین | |||||||||||||||||||||||
| نامِ چینی | |||||||||||||||||||||||
| نویسه‌های چینی سنتی | 閩語 | ||||||||||||||||||||||
| نویسه‌های چینی ساده‌شده | 闽语 | ||||||||||||||||||||||
| پوژ هاکین | Bân gú | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
 پراکندگی زبان‌های مین | |||||||||||||||||||||||
بسیاری از زبان‌های مین ویژگی‌های قابل توجه از زبان چینی کهن را حفظ کرده‌اند و شواهد زبانی وجود دارد که نشان می‌دهد بیشتر گونه‌های مین مستقیماً از دودمان‌های چینی میانه سوئی و تانگ سرچشمه گرفته‌اند. گویشوران فراوانی از مین در میان جوامع چینی در جنوب شرق آسیا حضور دارند. مین جنوبی پرگویشورترین گونه مین خارج از فوجیان است و به نام هاکین-تایوانی نیز شناخته می‌شود.
منابع
- Chinese Academy of Social Sciences (2012). 中国语言地图集(第2版):汉语方言卷 [Language Atlas of China (2nd edition): Chinese dialect volume]. Beijing: The Commercial Press. p. 110.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Min Chinese». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۰.
| رسمی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| محلی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| بومی |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| اقلیت | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| گونه‌های چینی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| کریول/مخلوط |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| منقرض |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| زبان اشاره |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| گروه‌های اصلی |
| ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| گونه‌های معیار |
| ||||||||||||||||||||||||
| واجشناسی |
| ||||||||||||||||||||||||
| دستور |
| ||||||||||||||||||||||||
| عبارت تنظیم |
| ||||||||||||||||||||||||
| روش ورودی |
| ||||||||||||||||||||||||
| تاریخ |
| ||||||||||||||||||||||||
| گونه‌های ادبی |
| ||||||||||||||||||||||||
| خطها |
| ||||||||||||||||||||||||
 فهرست گونه‌های چینی | |||||||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.