ماندارین سنگاپوری
ماندارین سنگاپوری (چینی سادهشده: 新加坡华语، چینی سنتی: 新加坡華語، پینیین: Xīnjiāpō Huáyǔ) گونهای از چینی ماندارین است که در سنگاپور رایج است. این زبان یکی از چهار زبان رسمی سنگاپور در کنار انگلیسی، مالایی و تامیلی است. ماندارین سنگاپوری را میتوان به دو گویش ماندارین سنگاپوری معیار و ماندارین سنگاپوری محاورهای تقسیم کرد.
ماندارین سنگاپوری | |
---|---|
新加坡华语/新加坡華語 Xīnjiāpō Huáyǔ | |
منطقه | سنگاپور |
شمار گویشوران | [1] زبان دوم: ۸۸۰٬۰۰۰ (۱۹۸۵)[2] |
چینی-تبتی
| |
چینی سادهشده (رسمی) چینی سنتی | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | ![]() |
زبان اقلیت شناختهشده در | |
تنظیمشده توسط | شورای ارتقای ماندارین مرکز زبان چینی سنگاپور |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
ایزو ۶–۶۳۹ | huyu (Huayu) |
گلاتولوگ | هیچیک [3] |
زبانشناسی | 79-AAA-bbb(=standard) or 79-AAA-bbd-(part)(=colloquial) |
منابع
- Mandarin Chinese (Singapore) at اتنولوگ (18th ed., 2015)
- Mandarin Chinese (Singapore) در اتنولوگ (14th ed., 2000).
- Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "ماندارین سنگاپوری". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Singaporean Mandarin». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۷ اوت ۲۰۲۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.