مین پو-شیان

پو-شیان (لاتین‌نویسی هینگهوا: Pó-sing-gṳ̂/莆仙語; چینی ساده: 莆仙话; چینی سنتی: 莆仙話; پین‌یین: Púxiānhuà) یکی از زبان‌های چینی از شاخه مین است.

پوشیان
莆仙語/莆仙話/興化話
Pó-sing-gṳ̂/Pó-sing-uā/Hing-hua̍-uā
زبان بومی درچین، مالزی، سنگاپور، اندونزی، تایوان (ووچیوایالات متحده آمریکا (کالیفرنیا)
منطقهفوجیان (پوتیان، بخش‌هایی از فوجو و کوانژو)
قومیتپوشیانی (مردم هان)
شمار گویشوران
۲٫۶ میلیون  (۲۰۰۰)e18
گویش‌ها
پوتیان
شیان‌یو
نویسه‌های چینی
لاتین‌نویسی هینگهوا(báⁿ-uā-ci̍)
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹cpx
گلاتولوگpuxi1243[1]
زبان‌شناسی79-AAA-id
  مین پو-شیان

این زبان در استان فوجیان به ویژه در شهرهای پوتیان و شیانیو (که نام زبان از این دو شهر ریشه گرفته‌است) و بخش‌هایی از فوجو و کوانژو رایج است.[2] گروه‌هایی از گویشوران پو-شیان در مالزی، اندونزی و سنگاپور نیز یافت می‌شوند. بین گویش‌های دو شهر پوتیان و شیانیو تفاوت‌های اندکی یافت می‌شود.

منابع

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Pu-Xian Chinese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  2. "A Further Study on Puxian Dialect Zone in Aoyao Village,Fuding--《Journal of Longyan University》2013年01期". en.cnki.com.cn.

پیوند به بیرون

پروژهٔ ویکی‌پدیا مین پو-شیان آزمایشی در ویکی‌مدیا انکوباتور موجود است.
پروژهٔ Wiktionary مین پو-شیان آزمایشی در ویکی‌مدیا انکوباتور موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.