قلمرو امپراتوری بریتانیا

قلمرو امپراتوری بریتانیا (به انگلیسی: Dominions of the British Empire یا به اختصار Dominions) حکومت‌هایی بودند نیمه مستقل از سیاست‌های تحت تاج و تخت انگلستان که امپراتوری بریتانیا را تشکیل می‌دادند که با شکل گرفتن کنفدراسیون کانادا در سال ۱۸۶۷ آغاز شد.[1][2] «وضعیت قلمرو» یا «سلطه» یک اصطلاح حرفه‌ای بنیادی است که برای نشان دادن یک قلمروی مشترک‌المنافع نیمه مستقل استفاده می‌شود. این قلمروها شامل کانادا، استرالیا، نیوزیلند، نیوفاندلند، آفریقای جنوبی و کشور آزاد ایرلند بودند. هند و پاکستان نیز مانند سیلان (سری‌لانکا فعلی) برای مدت کوتاهی قلمرو بودند. اعلامیه بالفور در سال ۱۹۲۶ قلمروها را به عنوان «جوامع خودمختار درون امپراتوری بریتانیا» به رسمیت شناخت و قانون وست‌مینستر در سال ۱۹۳۱ استقلال کامل قانونگذاری آنها را تأیید کرد.

نقشه امپراتوری انگلیس تحت سلطنت ملکه ویکتوریا در پایان قرن نوزدهم. «قلمرو» به تمام سرزمین‌های متعلق به تاج‌وتخت بریتانیا اشاره دارد.
بخشی از سلسله مقاله‌های سیاسی
شیوه‌های حکومت
ساختار قدرت
منبع قدرت
اقتدارگریزی
(فرمانروایی هیچ کس)
نظریه قدرت
درگاه سیاست ‏(en)‏

نخستین استفاده قبلی از قلمرو برای اشاره به یک حکومت خاص مربوط به قرن شانزدهم است که برای توصیف ولز از سال ۱۵۳۵ تا ۱۸۰۱ استفاده می‌شد.

فهرست قلمروها
کشور از تا وضعیت
کانادا ۱۸۶۷ حاضر به عنوان یک قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع ادامه دارد. اصطلاح «قلمرو» در قانون اساسی کانادا در سال ۱۸۶۷ با جایگزینی نام «کشور» به‌جای «پادشاهی» تفویض شد. مقام سلطنت با حمایت قانون اساسی سال ۱۹۸۲ حفظ شد اما به‌طور کلی مورد استفاده قرار نگرفته‌است.[3][4][5][6]
استرالیا ۱۹۰۱ حاضر به عنوان یک قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع ادامه دارد.
نیوزلند ۱۹۰۷ حاضر به عنوان یک قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع ادامه دارد.
نیوفاندلند ۱۹۰۷ ۱۹۴۹ پس از آنکه در سال ۱۹۳۴ حاکمیت به کنترل مستقیم لندن بازگشت، تحت قانون آمریکای شمالی انگلیس ۱۹۴۹ (قانون فعلی نیوفاندلند) به یک استان کانادا تبدیل شد که در ۳۱ مارس ۱۹۴۹ در پارلمان انگلستان تصویب شد[7] قبل از اعلامیه لندن در ۲۸ آوریل ۱۹۴۹.
آفریقای جنوبی ۱۹۱۰ ۱۹۶۱ به عنوان یک قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع ادامه داشت تا اینکه در سال ۱۹۶۱ به موجب قانون اساسی جمهوری آفریقای جنوبی در ۱۹۶۱، که توسط پارلمان آفریقای جنوبی تصویب شد، با عنوان طولانی «تشکیل جمهوری آفریقای جنوبی و تأمین امور مربوط به آن» به جمهوری تبدیل شد و در ۲۴ آوریل ۱۹۶۱ تا ۳۱ مه ۱۹۶۱ به بهره‌برداری رسید.[8]
دولت آزاد ایرلند (۱۹۲۲–۳۷)
جمهوری ایرلند (۱۹۳۷–۴۹)		 ۱۹۲۲ ۱۹۴۹ با تصویب قانون جمهوری ایرلند ۱۹۴۸، که از ۱۸ آوریل ۱۹۴۹ لازم‌الاجرا شد اعلام کرد این ایالت جمهوری است و پیوند آن با سلطنت انگلستان متوقف شد.
هند ۱۹۴۷ ۱۹۵۰ اتحادیه هند (با اضافه شدن سیکیم از سال ۱۹۷۵) پس از لازم‌الاجرا شدن قانون اساسی آن در ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ به جمهوری فدرال تبدیل شد.
پاکستان ۱۹۴۷ ۱۹۵۶ به عنوان یک قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع تا سال ۱۹۵۶ ادامه یافت، تا در این سال با تصویب قانون اساسی تحت نام «جمهوری اسلامی پاکستان» تبدیل به جمهوری شد.[9]
سیلان ۱۹۴۸ ۱۹۷۲ به عنوان قلمرو و عضو اتحادیه کشورهای مشترک‌المنافع تا سال ۱۹۷۲ ادامه یافت و سپس با نام سریلانکا جمهوری شد.
نخست وزیران انگلیس و چهار قلمرو بزرگ در کنفرانس نخست وزیران مشترک‌المنافع ۱۹۴۴. چپ به راست: ویلیام لیون مکنزی کینگ (کانادا) ؛جان اسماتس (آفریقای جنوبی)؛ وینستون چرچیل (انگلستان)؛ پیتر فریزر (نیوزیلند)؛ جان کرتین (استرالیا)

جستارهای وابسته

پانویس
  1. Merriam Webster's Dictionary بایگانی‌شده در ۲۹ سپتامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine (based on Collegiate vol. , 11th ed.) 2006. Springfield, MA: Merriam-Webster, Inc.
  2. Hillmer, Norman (2001). "Commonwealth". Canadian Encyclopedia. Toronto. ...the Dominions (a term applied to Canada in 1867 and used from 1907 to 1948 to describe the empire's other self-governing members)
  3. Alan Rayburn (2001). Naming Canada: Stories about Canadian Place Names. University of Toronto Press. pp. 17–21. ISBN 978-0-8020-8293-0.
  4. J. E. Hodgetts. 2004. "Dominion". Oxford Companion to Canadian History, Gerald Hallowell, ed. (شابک ‎۰−۱۹−۵۴۱۵۵۹−۰ ), at Hallowell, Gerald (2004). The Oxford Companion to Canadian History. ISBN 978-0-19-541559-9. Archived from the original on 17 March 2015. Retrieved 2015-03-01. - p. 183: "Ironically, defenders of the title dominion who see signs of creeping republicanism in such changes can take comfort in the knowledge that the Constitution Act, 1982, retains the title and requires a constitutional amendment to alter it."
  5. Forsey, Eugene A. , in Marsh, James H. , ed. 1988. "Dominion of Canada" The Canadian Encyclopedia. Hurtig Publishers: Toronto.
  6. "National Flag of Canada Day: How Did You Do?". Department of Canadian Heritage. Archived from the original on 13 July 2007. Retrieved 7 February 2008. The issue of our country's legal title was one of the few points on which our constitution is not entirely homemade. The Fathers of Confederation wanted to call the country "the Kingdom of Canada". However the British government was afraid of offending the Americans so it insisted on the Fathers finding another title. The term "Dominion" was drawn from Psalm 72. In the realms of political terminology, the term dominion can be directly attributed to the Fathers of Confederation and it is one of the very few, distinctively Canadian contributions in this area. It remains our country's official title.
  7. Sotomayor, William Fernando. "Newfoundland Act". www.solon.org. Archived from the original on 24 February 2011.
  8. s:Republic of South Africa Constitution Act, 1961
  9. "Archives". Republic of Rumi. Archived from the original on 14 June 2013. Retrieved 12 July 2013.

منابع
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.