مسیحیان عرب

مسیحیان عرب (عربی: المسیحیون العرب‎) مسیحیانی هستند که خود را از مردم عرب می‌دانند. بزرگترین گروه مسیحی که خود را عرب می‌دانند مسیحیان یونانی انطاکیه هستند که شمارشان میان ۵۲۰٬۰۰۰[1]–۷۰۳٬۰۰۰[2] نفر در سوریه، ۳۵۰٬۰۰۰[1] در لبنان، ۲۲۱٬۰۰۰ در اردن،[3] ۱۳۳٬۱۳۰ در اسرائیل و ۵۰٬۰۰۰ در فلسطین برآورد شده‌است. همچنین جامعه‌ای متشکل از ۱۰٬۰۰۰[4]–۳۵۰٬۰۰۰[1] عرب مسیحی در مصر، عراق و ترکیه یافت می‌شود.

Arab Christians
العرب المسیحیین
مناطق با جمعیت چشمگیر
 سوریه520,000-703,000[b][c][d]
(also 25,000-52,000 Maronites)
 لبنان350,000[b][c]
(also 1.062 million Maronites)
 اسرائیل127,300 [b]
(including 1,000 Copts and 7,000 Maronites)
 اردن100,000 - 140,000[b]
(also 1,000 Maronites)
دولت فلسطین38,000 (excluding East Jerusalem)-۵۰٬۰۰۰
 عراق10,000[b]
 مصر10,000-350,000[a]
(also 6-11 million Copts and 5,000 Maronites)
 ترکیه۱۰٬۰۰۰–۱۸٬۰۰۰
زبان‌ها
زبان عربی، زبان عبری (در اسرائیل), زبان فرانسوی (در لبنان), زبان انگلیسی (در مناطق مختلف)
دین
مسیحیت:
کلیسای ارتدکس یونان
(Jerusalem، کلیسای ارتدکس یونانی انطاکیه، Alexandria)
کلیسای لاتین
کلیسای کاتولیک شرقی
Melkite and other sects
[a].^  excluding قبطی‌ها
[b].^  excluding آشوری‌ها
[c].^  excluding مارونی‌ها
[d].^  prior to جنگ داخلی سوریه
مشاهیر مسیحیان عرب.

مسیحیان عرب چه در طول تاریخ و چه در دوران کنونی به‌طور قابل توجهی در فرهنگ عربی در بسیاری از زمینه‌ها[5] از جمله ادبیات،[5] سیاست،[5] اقتصاد،[5] فلسفه،[6] موسیقی، تئاتر و سینما،[7] پزشکی،[8] و علوم تأثیرگذار بوده و هستند.[9] این مردم بخش بزرگی از جوامع دور از وطن خاورمیانه‌ای را می‌سازند و گروه قابل توجهی از آن‌ها در سراسر قاره آمریکا، به ویژه آرژانتین، برزیل، شیلی، مکزیک، ونزوئلا، کلمبیا و ایالات متحده آمریکا یافت می‌شوند؛ گرچه بیشتر آن‌ها، به ویژه در موج اول، زبان عربی را به فرزندان خود منتقل نکردند.[10]

مسیحیان عرب تنها گروه مسیحی در خاورمیانه نیستند، چرا که آشوری‌ها، ارمنی‌ها و دیگر اقوام به عنوان عرب شناخته نمی‌شوند. مارونی‌ها و قبطی‌ها بزرگ‌ترین گروه‌های مسیحی خاورمیانه هستند که هرچند گاه جزو عرب‌ها شمرده می‌شوند، اما بیشتر غیرعرب دانسته می‌شوند. بسیاری از مارونی‌ها خود را از تبار فنیقی‌ها می‌دانند و قبطی‌ها با خودداری از پذیرش هویت عربی، ترجیح می‌دهند خود را با مردم مصر باستان مرتبط بدانند.[11]

منابع
  1. "Christians of the Middle East - Country by Country Facts and Figures on Christians of the Middle East". Middleeast.about.com. 2009-05-09. Retrieved 2012-12-06.
  2. "Overview of religious history of Syria". ewtn.org. Retrieved 15 August 2016.
  3. Kildani, Hanna (8 July 2015). "The percentage of Jordanian Christians residing is 3.68%" الأب د. حنا کلدانی: نسبة الأردنیین المسیحیین المقیمین 3.68% (به عربی). Abouna.org. Archived from the original on 5 October 2016. Retrieved 17 July 2016.
  4. "Who are Egypt's Christians?". BBC News. 26 February 2000.
  5. Pacini, Andrea (1998). Christian Communities in the Arab Middle East: The Challenge of the Future. Clarendon Press. pp. 38, 55. ISBN 978-0-19-829388-0.
  6. C. Ellis, Kail (2004). Nostra Aetate, Non-Christian Religions, and Interfaith Relations. Springer Nature. p. 172. ISBN 978-3-030-54008-1.
  7. Hourani, Albert (1983) [First published 1962]. Arabic Thought in the Liberal Age, 1798–1939 (2nd ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-27423-4.
  8. Prioreschi, Plinio (2001-01-01). A History of Medicine: Byzantine and Islamic medicine. Horatius Press. p. 223. ISBN 978-1-888456-04-2. Retrieved 29 December 2014.
  9. Ira M. Lapidus, Islamic Societies to the Nineteenth Century: A Global History, (Cambridge University Press, 2012), 200.
  10. "Demographics". Arab American Institute. Archived from the original on 23 October 2016. Retrieved 4 September 2016.
  11. "Coptic assembly of America - Reactions in the Egyptian Press To a Lecture Delivered by a Coptic Bishop in Hudson Institute". Archived from the original on 2011-07-14. Retrieved 20 April 2016.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.