نماز عصر

نماز عصر یا نماز وسطی یا نماز دیگر پنجمین نماز از نمازهای پنجگانه‌ای است که بر مسلمانان فرض یا واجب است. به گفته برخی در قرآن کریم از این نماز با نام نماز وسطی یاد شده‌است.[1] این نماز چهار رکعت است که به صورت سری و آهسته خوانده می‌شود. در سفر این نماز شکسته خوانده میشود و به ۲ رکعت کوتاه می شود.[2]

نزد شیعیان

در این مذهب نماز عصر باید در این اوقات خوانده شود:[2]

  • اول وقت نماز عصر: هنگامی که نماز ظهر خوانده شود.
  • آخر وقت نماز عصر: ابتدای غروب خورشید

با این حال خواندن نماز در اول وقت آن بسیار مهم است. در نامه 52 نهج البلاغه حضرت علی به فرمانداران خود در شهر مختلف نامه ای مینویسد و اوقات نماز های پنجگانه را به این صورت توضیح میدهد:

"پس از یاد خدا و درود نماز ظهر را با مردم وقتی بخوانید که آفتاب به طرف مغرب رفته، سایه آن به اندازه دیوار آغل بز گسترده شود، و نماز عصر را با مردم هنگامی بخوانید که خورشید سفید است و جلوه دارد و پاره ای از روز مانده که تا غروب می توان دو فرسخ راه را پیمود. و نماز مغرب را با مردم زمانی بخوانید که روزه دار افطار، و حاجی از عرفات به سوی منی کوچ می کند. و نماز عشاء را با مردم وقتی بخوانید که شفق پنهان، و یک سوّم از شب بگذرد، و نماز صبح را با مردم هنگامی بخوانید که شخص چهره همراه خویش را بشناسد، و نماز جماعت را در حد ناتوان آنان بگزارید، و فتنه گر مباشید."[3]

نزد اهل سنت

در این مذهب نماز عصر باید در این اوقات خوانده شود:

  • اول وقت عصر: زمانی است که طول سایه هر چیزی، دوبرابر طول آن چیز شود که مصادف است با فاصله‌ی زمانی بین نماز ظهر و غروب آفتاب
  • آخروقت عصر: هنگامی که خورشید زیر افق غروب کند با این حال در مذاهب نهی شده است که بدون عذر در خواندن این نماز به اندازه ای تاخیر شود که خورشید شروع به غروب کند و رنگ آن به قرمز و نارنجی مایل شود. و باید در اول وقت ادا شود.

در حدیث صحیح مسلم و بخاری ابو موسی نقل میکند که پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: "کسی که نماز البردین(نماز صبح و عصر) را بخواند وارد بهشت می شود."[4][5] در حدیث دیگر آمده است که پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم میفرمایند: "کسی که نماز عصر او قضا شود گویا خانواده و مال خود را از دست داده است"[6][7]

پانویس
  1. «الصلاة الوسطى». الشیعة (به عربی).
  2. «رساله توضیح المسایل ( مراجع ) - خمینی، روح الله و سایر مراجع - کتابخانه مدرسه فقاهت». lib.eshia.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۶.
  3. نامه 52 نهج البلاغه با ترجمه دشتی
  4. صحیح بخاری ج 1 ص 119 حدیث شماره 574
  5. صحیح مسلم ج 1 ص 440 حدیث شماره 215
  6. صحیح مسلم ج1 ص 435 حدیث شماره 200
  7. صحیح بخاری ج 4 ص 199 حدیث شماره 3602
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.