نورالله طبرسی
نورالله طبرسی ملقب به نورطبرستان (زادهٔ ۱ فروردین ۱۳۱۹ در سوچلمای هزارجریب نکا – درگذشته ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ در تهران) نماینده سابق ولی فقیه در استان مازندران ، امام جمعه سابق شهرستان ساری، نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری و مؤسس مدرسه علمیه امام علی(ع) ساری که تولیت حوزه امام علی (ع) را هم عهده دار بود. وی پس از عمل جراحی مغز و تحمل یک دوره بیماری سخت در تهران درگذشت.
نورالله طبرسی | |
---|---|
اطلاعات شخصی | |
زاده | ۱ فروردین ۱۳۱۹ سوچلما، نکا، ایران |
آرامگاه | گلزار شهدای شهرستان ساری |
همسر(ان) | شمسیه وحدتی |
فرزندان | چهار دختر و سه پسر |
والدین | آیتالله حاج شیخ حسن طبرسی سوچلمایی حاجیه طوبی طهماسبی (طبرسی) |
پیشه | روحانی (اسلام) |
دین | اسلام |
وبگاه | سایت رسمی نورالله طبرسی |
تولد
با رسیدن بهار و همان اولین روز نوروز ۱۳۱۹ هجری شمسی در یک خانواده روحانی فرزندی متولد شد تا سلسله روحانیت در این خاندان ادامه یابد و نور تابان علم و فقاهت بر گستره طبرستان، پایتخت سبز علویان ایران، چراغی دیگر بیفروزد. نور طبرستان در روستای سوچلما بخش هزارجریب چشم به جهان گشود.
خانواده و دوران کودکی
آیت الله نورالله طبرسی دوران کودکی خود را در همان روستای سبز و عالم پرور گذراند. پدر ایشان حضرت آیتالله حاج شیخ حسن طبرسی سوچلمایی که خود عالم زاده بودند از علمای برجسته مازندران بودند که در حوزههای علمیه مشهد مقدس و نجف اشرف درس آموخته بودند و مورد اعتماد و دارای اجازات اجتهاد بسیار ممتازی از مراجع عظام زمان خود نظیر آیات عظام میرزا حسین نائینی، حاج آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی بودند. والد ماجد ایشان در منطقه به رفع مشکلات شرعی و حل اختلافات مردم می پرداختند و جهت تسهیل زندگی و امورات مردم، کارهای دینی، درمانی، عمرانی، ثبتی و قضائی را با سفر به روستاهای مختلف منطقه انجام میدادند. معظم له در سالهای پایانی عمر خود در ساری رحل اقامت افکنده و در مسجد شاه غازی سابق (امام سجاد(ع) فعلی) مشغول امامت و فعالیتهای دینی بودند.
تحصیل
آیتالله نورالله طبرسی پس از گذران دوران ابتدائی تحصیل خود در مکتبخانهی زادگاهش؛ در سن ۱۲ سالگی برای ادامه راه پدر و جدش به حوزه علمیه کوهستان عزیمت کردند و در خدمت مؤسس پارسای این حوزه پربرکت ، آیتالله العظمی کوهستانی شروع به تحصیل دروس حوزوی کردند. آیتالله طبرسی با گذراندن جامع المقدمات نزد آن عالم عامل زاهد، پس از ۲ سال -در سالهایی که ایران در التهاب حوادث سال 32 و کودتای 28 مرداد بود- به قم مهاجرت کردند. دوران تحصیل ایشان در قم با درس ادبیات خدمت آیتالله ضیائی، آیتالله نصیری، آیتالله فشارکی اصفهانی و آیتالله مصطفی اعتمادی شروع و پس از آن دروس سطح را در محضر آیتالله ستوده (شرح لمعه)، آیتالله صلواتی ، آیتالله مشکینی (مکاسب و تفسیر) و آیت الله خزعلی (مکاسب و تفسیر) گذراندند. آیتالله طبرسی سپس در محضر مرجع عالیقدر آیتالله العظمی فاضل لنکرانی کتاب بیع مکاسب را تلمذ نموده و جلد اول کفایتین را خدمت آیتالله العظمی فاضل لنکرانی و جلد دوم را در محضر آیتالله سلطانی (سید محمدباقر طباطبایی سلطانی بروجردی) که از اساتید بنام در در درس کفایه بودند گذراندند. مرجع عامه شیعیان جهان آیتالله العظمی بروجردی و جناب آیتالله امینیان از دیگر اساتید ایشان بودند که آیتالله امینیان مسبب عمیق شدن آشنایی با امام خمینی و مراودات و رفت و آمد آیتالله طبرسی به منزل امام شدند. ایشان درس خارج فقه را ابتدا نزد امام و مراد خویش امام خمینی شروع کردند و پس از دستگیری امام در سال ۴۲، محضر آیتالله العظمی میرزا هاشم آملی به مدت تقریباً ده سال اصول و فقه را سپری کردند همچنین قسمتی از اصول و فقه را خدمت آیتالله اراکی و آیتالله گلپایگانی (درس حج تا میقات و مشعر) گذراندند. ایشان زمان کوتاهی هم از درس آیتالله داماد کسب فیض نمودند. دروس معقول و فلسفه را نزد قدوة المتألهین و ذوالشهادتین، مایه مباهات حوزه و استاد بلامنازع عرفان ،شیخ الاشراق حاج شیخ یحیی انصاری، شروع کردند مدتی نیز از محضر آیت الله تقدیری اصفهانی بهره گرفتند و همچنین نزد فخر حوزه های علمیه و عارف و فیلسوف بزرگ دوران ،آیتالله العظمی علامه جوادی آملی فلسفه و عرفان و ذوالفنون و علامه دهر، دانشمند بزرگ جهان اسلام علامه حسن زاده آملی، منطق و حکمت را آموختند.
مبارزات و انقلاب اسلامی
نورالله طبرسی از سال ۱۳۴۲ و زمانی که استاد و مراد ایشان ،امام خمینی علم مبارزه علیه طاغوت برافراخت در تظاهرات قم و پخش اعلامیه، فاجعه مدرسه فیضیه و مراجعت امام به قم و در جشن عظیم مدرسه فیضیه برای ورود امام خمینی و نیز در تهران علیه نظام ستم شاهی فعالیت میکردند.
سال ۵۲ هجری شمسی پس از حدود ۲۰ سال تحصیل در قم به علت کسالت والد مکرمشان و وصیت ایشان به شهرستان ساری بازگشتند و به تأسی از معمار کبیر انقلاب اسلامی شروع به مبارزات سیاسی علیه رژیم طاغوت نمودند. ایشان علیرغم استبداد و سرکوب نظام شاهنشاهی و خفقان و رعب ساواک دست از مبارزه نکشیدند و با اهتمام و جدیت تمام توان خود را برای سرافرازی ملت معترض به کار گرفته و سرانجام با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و تشکیل نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران؛ آیتالله طبرسی نگاهبانی این شجره طیبه نو رسته را بر خود فرض نمودند. ایشان با سعی بلیغ و کوشش مجدانه در تشکیل سازمان ها ، بنیادها و نهادهای انقلابی همچون کمیته انقلاب اسلامی، ساری را پیشروی طریق تقویت ریشه های نظام معرفی کردند.آیتالله طبرسی در جذب حداکثری و دفع حداقلی مردم و علاقهمند سازی آحاد ملت به خصوص جوانان موفقیت مثال زدنیای داشتند. ایشان با عمل به تعالیم قرآنی و پیاده سازی تمام آنچه آموخته بود در زندگی خویش، منش یک روحانی استاندارد و مکتب درست اسلام را نمایان ساخت که ساده زیستی ایشان جزء کوچکی از نمود این سبک صحیح زندگی بود -حقیقتی که علاوه بر مهربانی و دلسوزی ایشان همگان به آن اذعان داشتند-.
امامت جمعه مرکز استان
همین بینش و منش، اعتماد معمار کبیر انقلاب اسلامی را جلب کرد تا در ۲۴ تیر ماه ۱۳۵۹ شاگرد و مرید خود را به امامت جمعه شهرستان ساری درآورد. مازندران با وسعت آن روز تنها استانی بود با دو نماینده ولی فقیه یکی در شرق و دیگری در غرب. که هماهنگسازی و انجام امورات و شرکت در شوراهای اداری استان به نیابت از هر دو نماینده در مرکز استان و همچنین ایجاد تعادل و ثبات، مسئولیت حساس و خطیری بود که آیتالله طبرسی از ابتدای انقلاب به خوبی به از عهده آن برآمدند و ایشان از ابتدا در قامت بالاترین مقام حکومتی استان نقش آفرین بودند.
جبهه و مسئول پشتیبانی جنگ
با شروع جنگ تحمیلی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ که همه دنیا کمر به نابودی ایران و انقلاب نوپای اسلامی ایران بسته بودند، همه مردم با غیرت ایران اسلامی از هر قشر و قومیتی به جبهه ها شتافتند. آیتالله طبرسی هم در کنار و همراه مردم بارها و بارها طی مراحل مختلف به جبهه و مناطق درگیر رفتند و گاهی در خطوط مقدم به سازماندهی و سرکشی پرداختند. ایشان مسئول پشتیبانی جنگ استان مازندران بودند و مردم را برای حضور در جبههها و مبارزه علیه رژیم متجاوز صدام ترغیب می کردند همچنین ایشان نقش بسزایی در تحکیم اراده مبارزان داشتند به طوری که متناوباً با حضور در جبهه به روحیه بخشی و ایجاد انگیزه در میان رزمندگان غیور مازندرانی حاضر در خط مقدم میپرداختند.
آیتالله نورالله طبرسی به عنوان مسئول پشتیبانی جنگ استان مازندران علاوه بر تقویت روحیه و تحکیم عزم همگانی در مردم، تمامی مسئولین و امکانات را در جهت موفقیت برادران رزمنده بسیج می کردند.
بازسازی سوسنگرد
پس از جنگ ویرانیهایی که صدامیان بر جای گذاشتند بسیجی سراسری برای بازسازی مناطق جنگ زده شکل گرفت؛ استان مازندران مأمور بازسازی سوسنگرد عزیز شد، برای انجام چنین کار بزرگی به یک جهادگر به معنی واقعی کلمه با مدیریت و تدبیر و اخلاص نیاز بود که آیتالله طبرسی در قامت یک رهبر روحانی خستگی ناپذیر با سرمایه انسانی کم نظیری که برخواسته از اعتماد همگانی مردم به ایشان بود، این اتفاق عظیم را در کمترین زمان ممکن با همت مردم و عزم مسئولین و اتحاد همگانی رقم زدند و با اعزام ۱۳هزار نیرو این مهم رقم خورد تا سوسنگرد از نخستین شهرهایی باشد که بازسازی آن به پایان برسد. این در حالی بودکه حتی در جریان آزادسازی سوسنگرد که به حکم امام خمینی و فرماندهی مقام معظم رهبری در آبان ۵۹ صورت گرفت، آیتالله طبرسی به عنوان مسئول پشتیبانی جنگ استان؛ نقش بسزایی داشتند چرا که مازندران در عملیات آزادسازی سوسنگرد ۴۳ شهید سرافراز تقدیم کرد.
پدر معنوی استان و مدیریت دلسوزانه
از این نمونه همدلسازیها و همراه کردن مردم و مسئولین در روش مدیریت و رهبری آیت الله طبرسی بسیار دیده می شود. ایشان در استانی غنی از موهبات الهی و منابع عظیم طبیعی و میزبان همیشگی گردشگران بیشمار با چالش هایی بعضاً قومی گرایانه چون پدری مهربان برای تمام فرزندان خود صلاح را خواستار بودند و هم و غم ایشان سرانجام خوش برای یکایک مردم مازندران بود و اجازه ی دخالت هیچ بیگانه ای را در این خانواده نمی دادند چه جناحبندیها باشد و چه قومیتها؛ ایشان ناخدای باخدایی بودند بر کشتی پرتلاطم شمالیترین استان کشور که میانهروی، اعتدال و سیاست ایشان زبانزد همه مسئولین و مردم بوده و هست. روش ایشان روئیده از همان منش و بینش انقلابی-اسلامی بود که سبب شد امین امام راحل، مورد توجه مقام معظم رهبری قرار گیرند و رهبر انقلاب ایشان را در تاریخ۲ آبان ۱۳۷۸ پس از فوت آیت الله حاج شیخ هادی روحانی، به عنوان نماینده ولی فقیه در استان مازندران منصوب می کنند.
احکام و مسئولیت ها
آیتالله طبرسی از پیشگامان عرصه مبارزات سیاسی و از ذخایر علمی حوزه بودند که اتفاقات و فراز ونشیبهای زیادی را به چشم دیدند و پشت سر گذاشتند از مرداد ۳۲ تا سال 42 و کاپیتولاسیون، از بهمن ۵۷ تا شورش ترکمن صحرا در سال ۵۸ ، از جنگ تحمیلی تا اتفاقات جنگل آمل، از بازسازیها تا مدیریتها و همدلیها، از انحرافات تا نفوذها و... همه اینها باعث شد که ایشان شخصی کم نظیر در عرصه سیاست و دیانت باشند و مورد اعتماد بسیاری قرار گیرند .دریافت احکامی از امام خمینی و مقام معظم رهبری و مراجع عظام تقلید گرفته تا شهید بهشتی و شهید رجایی و ... نشان از شایستگی ایشان دارد؛ اما ماناترین آنان زمانی بود که با رای معنادار مردم شریف و قدردان مازندران به عنوان نماینده نخست مجلس خبرگان رهبری برای دو دوره متوالی انتخاب شدند و بار دیگر پیوند ایشان با مردم بروز و ظهور کرد.
مردم داری و منش آیت الله طبرسی
ایشان ترجمان روحیه بسیجی در مدیریت، نوعدوستی در انسانیت و مردمداری و مردمیاری در سیاست بودند. توان و قدرت آیتالله طبرسی در بسیج کردن و احیای بنیان جهادی در امورات زبانزد بود طوری که اولین شخصی بودند که در بحرانها به سوی مردم آسیب دیده چه به طور مستقیم و چه نامحسوس می شتافتند و با همه توان و نفوذ، همکاری مسئولین کشوری را برای کمک به مناطق آسیب دیده جلب می کردند و خواستار تمام امکانات برای تسریع حل مشکلات مردم بودند که شهود عینی این موضوع برف سنگین غرب استان یا سیل سال ۹۷ در شرق استان بود. حس نوعدوستی ایشان باعث می شد تا با مردم بدون آلایش و متواضعانه برخورد کنند. آیتالله طبرسی بدون ذره ای تبعیض میان آحاد و اقشار، همه را دوست داشتند و پذیرا بودند. مردمداری ایشان را می توان به عنوان یک شاخص در نظر گرفت که منزل و دفتر یک روحانی همواره به روی همگان بدون هیچ فیلتری باز بود و ملاقات مردمی ایشان هر زمانی بدون هیچ ملاحظه ای امکان پذیر بود که رفع مشکل سالانه ۶۰ هزار مراجعه کننده به دفتر معظم له سندی بر آن است که همراهی ایشان با مردم همدلانه بوده است.برای دیدار هفتگی خانواده شهدا در جای جای استان و شهر به شهر، حتی روستا به روستا را سفر کردند و همواره به دنبال فرصتی برای حضور در میان مردم به خصوص روستائیان بودند. چراکه ایشان توجه به روستا را در راستای گسترش عدالت اجتماعی میدانستند و اعتقاد داشتند با توسعه و پیشرفت روستاها، توسعه شهری هم بهتر تحقق می یابد.
جایگاه معنوی و عرفانی آیتالله طبرسی اغلب از شخصیت و مقام سیاسی ایشان سبقه داشت. همگان -چه دوستان و دوستداران ایشان و چه آنان که دورادور ایشان را می شناختند- بر دلسوزی و مهربانی ایشان گواه میدهند؛ کاریزمای خاص و چهره همیشه خوشرو و خندههای گرم ایشان در برخورد با همه مردم، خاطرهی ماندگاری است که در خاطر مازندرانیها به یاد مانده است. این دلسوزی، مهربانی، و خوش رویی برخاسته از قلب سلیم ایشان بود.
دانشجویی و صبر
خصلت بارز و مشخصه ایشان در میان دریایی از فضائل اخلاقی که بسیاری از آنها را یا خودشان مخفی کردند یا از نظرها مغفول مانده محبت، دانش جویی و مشورتطلبی، صبوری و آبروداری ایشان بود. مهر و محبت آیتالله آنچنان نمود و بروز داشت که بازتاب آن حتی از مرزهای ایران هم فراتر رفت. در علم نیز مقتدایش امیرالمؤمنین(ع) بود و همیشه تشنه کسب علم به خصوص علوم جدید و در حال پرسش برای دانستن فناوریهای نوین بودند ایشان از هر فرصتی برای کسب دانش چه با مطالعه و تحقیق و چه با مشورت و پرسش استفاده میکردند؛ آیت الله طبرسی دائماً در هر زمان و مکانی در حال مطالعه بودند و یاران و همراهان همیشگی ایشان تسبیح و کتاب بود. آبروداری و آبرومندی خط قرمز معظم له بود. صبوری ایشان که بی حد بود و در تمام ناملایمات و بعضاً اذیتها و سنگ اندازیها تنها با صبر از این دست مسائل بزرگوارانه گذشت میکردند و هیچگاه به هیچ شکلی برای پاسخ یا تنبیه کسی از جایگاه و قدرت خود استفاده نکردند. در تمام مدتی که در سیاست و اجتماع حضور داشتند بارها حتی بدون هیچ درخواست و چشمداشتی از سوی خود افراد برای حفظ شأن و آبروی آنها تمام قد سینه سپر میکردند و به عنوان یک پناهگاه همیشگی مأمن هرکسی با هر گرایش و جناح و تفکری بودند.
ازدواج
آیتالله نورالله طبرسی در سال ۱۳۴۶ و در سن ۲۷ سالگی با دختر حاجآقا محمدتقی وحدتی که یکی از بازاریان معتمد و معتقد و بنام شهمیرزادی بودند ازدواج میکنند و ثمره این ازدواج ۴ دختر و ۳ پسر به نام های معصومه، محسن، نفیسه، مهدی، مهدیه، محمد و فاطمه است از میان فرزندان ایشان هم حجتالاسلام آقا شیخ مهدی طبرسی ملبس به لباس مقدس روحانیت و ادامه دهنده این سلسله ی جلیله در این خاندان است.
استعفا
آیتالله طبرسی سرانجام در ۱۰ آبان ۱۳۹۸ پس از حدود ۴۰ سال امامت جمعه و نمایندگی ولی فقیه در استان مازندران به علت بیماری از سمت خود استعفا دادند تا حتی شکل کنارهگیری ایشان هم از مسند و مقام برای خیلی ها درس بشود و در زمانی که احساس ضعف بدنی و تحلیل بنیه جسمانی کردند طی یک حکم تاریخی از محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی کسب تکلیف کردند و از امام خود برای برداشتن این مسئولیت خطیر با عذر عدم توان جسمانی اجازه خواستند.
وفات
آیتالله طبرسی پس از عمل جراحی مغز و تحمل مدت تقریباً شش ماه بیماری سخت و بستری در منزل و بعضاً بیمارستانهای ساری و تهران در ۱۹ بهمن ۱۳۹۸ طی انجام دیالیز در بیمارستان قلب شهید رجایی (تهران) درگذشت.
وفات ایشان ثلمه بزرگی در حوزههای علمیه، نطام اسلامی و مدیریت استان مازندران ایجاد کرد که بسیاری از بزرگان و چهرههای علمی، دینی و سیاسی از جمله رهبر معظم انقلاب اسلامی، مراجع عظام تقلید، رؤسای سه قوه،رئیس مجلس خبرگان رهبری، جامعه روحانیت مبارز، حوزه های علمیه، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، رؤسای سابق و اسبق جمهور و دیگر اشخاص این عارضه را به مردم و بیت محترمشان تسلیت گفتند که در هرکدام از این پیامها مفهوم و عظمت خاص و ویژهای نهان بود.
آیتالله العظمی خامنهای رهبر عظیمالشأن انقلاب اسلامی ایران در پیام تسلیت خودشان از آیتالله طبرسی به عنوان «روحانی خدوم» یاد کردند و این لقب را با ظرافت مفسرانهای برای ایشان در نظر گرفتند.
عزای عمومی و تشییع کم نظیر
با وفات آیتالله طبرسی که مصادف با ایامالله دهه فجر بود ۲ روز ۲۰ و ۲۱ بهمن ۹۸ در مازندران عزای عمومی اعلام شد.
روز ۲۱ بهمن ۹۸ پیکر ایشان توسط علما، فقها و طلاب در شهرستان قم به شکل کم نظیری تشییع شد. آیتالله العظمی علامه جوادی آملی در حرم مقدس حضرت فاطمه معصومه (س) نماز را بر پیکر ایشان اقامه کردند که نمازی بسیار با شکوه و کم نظیر و مملو از یاد خدا و اشک و آه بود.
نهایتاً پیکر مبارک آیتالله نورالله طبرسی به استان مازندران بازگردانده شد و در ۲۳ بهمن ۹۸ توسط مردم قدرشناس مازندران در ساری با عظمتی بیمثال و شور و شعوری بی نظیر، پیکر ایشان تشییع و طبق وصیتشان در گلزار شهدای ساری در میان شهدایی که همواره دوست و دوستدار آنان بود آرام گرفت.
تدریس و تفسیر
آیتالله طبرسی با تمام مشغله ها جهت پرداخت زکات علم خویش، کلاسهای درس و بحث منظمی را در میان عوام و خواص تشکیل داده و برای همه گیری احکام الهی و پیاده سازی آیات قرآن و ترویج اخلاق اسلامی در زندگی مردم؛ اکثر این جلسات را عمومی با بیانی ساده و قابل درک برگزار میکردند. به طوری که آیتالله العظمی مکارم شیرازی در پیام تسلیت خود درباره ایشان فرمودند:«کلاس های درس و بحث او به یادماندنی است.»
آیتالله طبرسی مفسر قرآن و مدرس اخلاق بودند و منش ایشان هم نشان از عامل بودن این عالم فرزانه به تعالیم والای الهی داشت. جلسات تدریس ماهانه اخلاق برای قضات، کلاس های هفتگی اخلاق برای طلاب-که ابتدا در دفتر معظم له و بعدها با تأسیس حوزه امام علی(ع) در آن حوزه شریف برگزار می شد- و تدریس احکام فقهی بازار برای بازاری ها در مسجد ابوالفضل(ع) از جمله جلسات تدریس ارزشمند این عالم عامل وارسته بودند. همچنین ایشان با تأسی از والد مکرمشان هر ساله در ماه مبارک رمضان محفل انس با قرآن در مسجد شاه غازی را برای عموم مردم فراهم میکردند و در پایان جلسات هر شب به تفسیر کلامالله مجید می پرداختند. البته لازم به ذکر است در حاشیه همین جلسات هم فرصتی برای مردم بود تا با امام جمعه و نماینده رهبری دیدار و ملاقات کنند.
آثار و برکات
از ایشان آثار بسیاری به جای مانده است چه به عنوان پروژه های عمرانی و آبادی بخش و چه آثار معنوی و آزادی بخش؛ خدمات و ثمرات غیرقابل شمارشی در زمان ایشان شکل گرفت اما مواردی از آنها که تماماً با تلاش شخص ایشان به وقوع پیوست تأسیس حوزه علمیه امام علی(ع) ، مجتمع فرهنگی-مذهبی اهل بیت(ع) (دفتر نماینده ولی فقیه) ، نخستین حوزه علمیه خواهران در ساری (حوزه علمیه عصمتیه)، مصلی بزرگ امام خمینی(ره) ساری- که بخش اعظم آن با کمک مردمی به اتمام رسید- و دانشگاه علوم پزشکی مازندران بود. از تمام عمر پر برکت ایشان که مملو از ثمرات فراوان مادی و معنوی بوده است آثاری نوشتاری نظیر «پرواپیشگان در کلام امیرالمؤمنین، خطبه متقین» ، «سلسله سخنرانی ها در مناسبتها» و «وظایف منتظران» به یادگار مانده است. همچنین ایشان با تشکیل کنگره های غدیر و بزرگداشت علامه ابن شهرآشوب ساروی بانی برکات و ثمرات بسیاری شده اند که از جمله آن کتب و مقالاتی بوده که زیر نظر ایشان به چاپ رسیده است. با این همه تنها حسرت ایشان که بارها به آن اذعان داشتند فراهم نشدن فرصتی مغتنم برای تألیف کتب بیشتری، جهت نشر تعالیم غنی اسلام و ادای دین به آیندگان به عنوان یادگاری ماندگار بوده است.
جستارهای وابسته
منابع
- سایت رسمی نورالله طبرسی
- صفحه نورالله طبرسی، پایگاه اندیشوران، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- صفحه رسمی نورالله طبرسی در فیسبوک.
- زندگینامه چاپ شده توسط دفتر معظم له