نیپروتیدین
نیپروتیدین (انگلیسی: Niperotidine) یک آنتاگونیست هیستامین است که بهطور انتخابی بر روی گیرنده H2 عمل میکند. این دارو به عنوان درمان ترشح بیش از حد اسید معده معرفی شد، ولی پس از آن که در کارآزماییهای بالینی روشن شد که باعث آسیب کبد میشود از بازار جمعآوری شد.
نیپروتیدین | |
---|---|
(Z)-N-(13-benzodioxol-5-ylmethyl)-N'-{2[({5-[(dimethylamino)methyl]-2-furyl}methyl)thio]ethyl}-2-nitroethylene-11-diamine | |
شناساگرها | |
شماره ثبت سیایاس | ۸۴۸۴۵-۷۵-۰ |
پابکم | ۳۰۳۳۹۵۲ |
کماسپایدر | 11644617 |
شمارهٔ ئیسی | 284-304-0 |
KEGG | D07072 |
MeSH | Niperotidine |
ChEMBL | CHEMBL۱۹۰۹۲۸۴ |
کد اِیتیسی | A02 |
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 |
SMILES
| |
| |
خصوصیات | |
فرمول مولکولی | C20H26N4O5S |
جرم مولی | 434.50924 |
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |
(بررسی) (چیست: / ؟) | |
Infobox references | |
|
عوارض جانبی
داروهایی مانند نیپروتیدین که مانع ازتجزیه پروتئینها با واسطه اسید معده میشوند، خطر ایجاد آلرژیهای دارویی و غذایی را افزایش میدهند، زیرا پروتئینهای هضم نشدهای که از دستگاه گوارش میگذرند باعث بروز حساسیت میشوند.
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Niperotidine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ نوامبر ۲۰۱۴.