سیپروهپتادین

گروه درمانی: ضد حساسیت، آرام بخش، محرک اشتهاچاق‌کننده و افزاینده سریع وزن

سیپروهپتادین
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
4-(5H-dibenzo [a,d]cyclohepten-5-ylidene)-1-methylpiperidine hydrochloride
داده‌های بالینی
نام تجاری Periactin
AHFS/دانشنامه دراگز monograph
مدلاین پلاس a682541
رده بارداری B(US)
تجویز Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی 96 to ۹۹٪
متابولیسم Hepatic and renal
نیمه‌عمر 8.6 hours[1]
دفع Fecal and renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 129-03-3 Y 969-33-5 (hydrochloride)
کد ATC R06AX02
پاب‌کم CID 2913
IUPHAR ligand ۲۷۷
بانک‌دارو DB00434
کم‌اسپایدر 2810 Y
UNII 2YHB6175DO Y
KEGG D07765 Y
ChEBI CHEBI:۴۰۴۶ Y
ChEMBL CHEMBL516 Y
داده‌های شیمی
فرمول C21H21N 
وزن مولکولی 287.398 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

سیپروهپتادین (به انگلیسی: CYPROHEPTADINE)

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

سیپروهپتادین اغلب در درمان بی اشتهایی مصرف می‌شود ولی برای درمان آلرژی ناشی از تب یونجه، کهیر و کهیرغول‌آسا، کابوس، میگرن و درمان عوارض داروهای ضدافسردگی آرام بخش (مانند سندرم سروتونین، اختلالات جنسی و تعریق زیاد) استفاده می‌شود.میتوان گفت مصرف ان برای کودکان زیر 2 سال می‌تواند دردسر زا باشد.

متابولیسم دارو

دارو به‌خوبی از دستگاه‌گوارش جذب می‌گردد. اثر آن ۶۰–۱۵دقیقه پس از مصرف خوراکی ظاهر می‌گردد. دفع آن کلیوی و اغلب به‌صورت متابولیت طی ۲۴ ساعت صورت می‌گیرد...

مکانیسم اثر

این دارو آنتاگونیست گیرنده‌های s2سروتونینی می‌باشد. به دلیل خاصیت آنتی‌هیستامینی‌آن، اثر ضد آلرژی دارد.

عوارض جانبی

عوارض شایع این دارو خشکی دهان، سر درد، خواب‌آلودگی، سفت شدن ترشحات دستگاه تنفس، تاری دید، شلی بدن، افزایش وزن، سرگیجه و یبوست، دل درد و نفخ می‌باشند.

موارد منع مصرف و احتیاط

در کودکان زیر ۲ سال نباید مصرف شود. احتمال اختلال تنفسی و سیستم اسکلتی. هشدار : اگر این دارو را برای اشتها مصرف میکنید به هیچوجه به یکباره قطع نکنید و به صورت هرمی کم و سپس قطع کنید .

جستارهای وابسته

منابع
  1. Gunja N, Collins M, Graudins A (2004). "A comparison of the pharmacokinetics of oral and sublingual cyproheptadine". Journal of Toxicology. Clinical Toxicology. 42 (1): 79–83. PMID 15083941.
  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
  • سایت دانشکده داروسازی دانشگاه شهید بهشتی
  • درسنامهٔ جامع داروهای رسمی ایران، دکتر سعید شهراز و دکتر طاهره غازیانی، ۱۳۸۶
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.