دیازوکساید

دیازوکساید

سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
7-chloro-3-methyl-4H-1,2,4-benzothiadiazine 1,1-dioxide
داده‌های بالینی
نام تجاری	Proglycem
AHFS/دانشنامه دراگز	monograph
رده بارداری	C(US)
تجویز	Oral, intravenous
داده‌های فارماکوکینتیکی
پیوند پروتئینی	90%
متابولیسم	Hepatic oxidation and sulfate conjugation
نیمه‌عمر	21-45 hours
دفع	Renal
شناسه
شماره سی‌ای‌اس	364-98-7
کد ATC	C02DA01 V03AH01 (WHO)‎
پاب‌کم	CID 3019
IUPHAR ligand	2409
بانک‌دارو	DB01119
کم‌اسپایدر	2911
UNII	O5CB12L4FN
KEGG	D00294
ChEBI	CHEBI:4495
ChEMBL	CHEMBL181
داده‌های شیمی
فرمول	C8H7ClN2O2S
وزن مولکولی	230.672 g/mol
SMILES	eMolecules & PubChem
InChI InChI=1S/C8H7ClN2O2S/c1-5-10-7-3-2-6(9)4-8(7)14(12,13)11-5/h2-4H,1H3,(H,10,11) Key:GDLBFKVLRPITMI-UHFFFAOYSA-N
(what is this?)  (verify)

دیازوکساید (به انگلیسی: Diazoxide)

رده درمانی: داروهای کاهنده فشار خون .

اشکال دارویی: کپسول و آمپول

موارد مصرف

دیازوکساید در درمان بحرانهای فشار خون بالا و هیپوگلیسمی مصرف می‌شود.

مکانیسم اثر

دیازوکساید یک مشتق تیازیدی غیر دیورتیک است که با اثر مستقیم روی عضلات صاف عروق و کاهش مقاومت محیطی باعث کاهش فشار خون می‌شود. این دارو با افزایش نفوذپذیری کانالهای پتاسیمی غشای سلولهای عضلانی صاف جدار عروق موجب شل شدن آنها و کاهش مقاومت محیطی می‌شود.

دیازوکساید از دو طریق باعث افزایش قند خون می‌گردد: از یک سو به دلیل ممانعت از آزاد شدن انسولین از لوزالمعده و از سویی دیگر سبب افزایش آزاد شدن قند از کبد می‌شود.

عوارض جانبی

احساس سبکی سر، تهوع، استفراغ، اختلال در حس چشایی، کاهش اشتها، ناراحتی معده، یبوست، احتباس سدیم و آب، افت فشار خون، کتواسیدوز و افزایش رویش مو .

جستارهای وابسته

انسولین

منابع

• فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷