فنفلورامین

Fenfluramine
سامانه‌شناسی نام (آیوپاک)
(RS)-N-ethyl- 1-[3-(trifluoromethyl)phenyl]propan- 2-amine
داده‌های بالینی
AHFS/دانشنامه دراگز International Drug Names
رده بارداری C(US)
تجویز Oral
داده‌های فارماکوکینتیکی
نیمه‌عمر 20 hours
شناسه
شماره سی‌ای‌اس 458-24-2 Y
کد ATC A08AA02
پاب‌کم CID 3337
بانک‌دارو DB00574
کم‌اسپایدر 3220 Y
UNII 2DS058H2CF Y
KEGG D07945 Y
ChEBI CHEBI:5000 Y
ChEMBL CHEMBL87493 Y
داده‌های شیمی
فرمول C12H16F3N 
وزن مولکولی 231.26 g/mol
SMILES eMolecules & PubChem
 Y(what is this?)  (verify)

فنفلورامین (به انگلیسی: fenfluramine)

رده درمانی: مشتقات آمفتامین

اشکال دارویی: قرص

موارد مصرف

فنفلورامین برای کاهش اشتها مصرف می‌شود. همچنین درمان کمکی و کوتاه‌مدت در چاقی اگزوژن (ناشی از پرخوری)، موارد تثبیت‌نشده اختلالات روانپزشکی مانند کودکان مبتلا به اوتیسم با سطح سروتونین خونی بالا .

مکانیسم اثر

این دارو با اثر بر روی مسیر سروتونین در دستگاه عصبی مرکزی با تخلیه سروتونین و کاهش بازجذبش باعث کاهش متابولیت سروتونین در CSF می‌شود.

عوارض جانبی

تضعیف مغز استخوان، لکوپنی، گرانولوسیتوز، ریزش مو، گُرگرفتگی، تب، چشم، گوش، حلق و بینی، میدریاز، تاری دید، بی‌خوابی و پرگوئی، سرگیجه، خواب‌آلودگی، سردرد، تحریک‌پذیری، گیجی، تغییرات خلقی، اضطراب ضعف، رویاهای واضح، افسردگی، خستگی، بی‌حالی، اوفوریا، لرزش، تهوع، استفراغ، بی‌اشتهائی.

جستارهای وابسته

آمفتامین

منابع
    • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.