زیلوفورامین
زیلوفورامین (انگلیسی: Zylofuramine) یک داروی محرک است. این دارو در سال ۱۹۶۱ تولید شد و با عنوان یک داروی سرکوبکننده اشتها و نیز برای درمان دمانس در سالخوردگان به معرفی شد، ولی اطلاعات اندکی از آن موجود است و به نظر نمیرسد که هیچگاه وارد بازار شده باشد. این ترکیب در سراسر جهان یک ماده قانونی است. ساختار شیمیایی آن شباهت زیادی به سایر داروهای محرک با استخلاف N-اتیل، از جمله اتیل آمفتامین دارد، اما این شباهت آنقدر نیست که مستلزم ممنوعیت خرید و فروش آن باشد.
![]() | |
|---|---|
| سامانهشناسی نام (آیوپاک) | |
| (1R)-N-ethyl-2-phenyl-1-[(2R)-tetrahydrofuran-2-yl]ethanamine | |
| دادههای بالینی | |
| رده بارداری | ? |
| شناسه | |
| شماره سیایاس | 3563-92-6 |
| کد ATC | None |
| پابکم | CID 71129 |
| کماسپایدر | 64277 |
| UNII | 8N66VC535R |
| دادههای شیمی | |
| فرمول | C14H21NO |
| وزن مولکولی | 219.32264 g/mol |
| SMILES | eMolecules & PubChem |
| |
| | |
منابع
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Zylofuramine». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ نوامبر ۲۰۱۴.
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| ادمنتین | |
|---|---|
| Adenosine antagonists |
|
| Alkylamines |
|
| Ampakines |
|
| Arylcyclohexylamines |
|
| Benzazepines |
|
| استیل کولین |
|
| تشنج |
|
| Eugeroics | |
| Oxazolines |
|
| Phenethylamines |
|
| Phenmetrazines |
|
| پیپرازینs |
|
| پیپریدینs |
|
| پیرولیدینها |
|
| تروپانها |
|
| Racetams |
|
| Others |
|
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
